بازدید دکتر حسین جلیلوند از بخش پارسی رادیو بین المللی چین

در آستانه فرارسیدن بهار چینی در روز بیست و هشتم ژانویه، رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران، دکتر حسین جلیلوند از رادیو بین المللی چین بازید کرد.

دکتر جلیلوند در دیدار خود از بخش پارسی رادیو بین المللی چین، فرارسیدن بهار چینی را به شنوندگان پارسی زبان تبریک گفته و به فلسفه و مشترکات آیین و رسوم این عید با عید نوروز در ایران اشاره کرد.

در این بازدید رییس بخش پارسی رادیو بین المللی چین ضمن معرفی فعالیت های رادیو، پروژه های فرهنگی این نهاد را معرفی کرده و از رایزنی فرهنگی درخواست همکاری کرد. دکتر جلیلو ند نیز ضمن تقدیر از فعالیت های رادیو، برای همکاری های بیشتر اعلام امادگی کرد.

- وی گفت: فعالیت هایی که این رادیو انجام می دهد بسیار ارزشمند است. چرا که همگام با تکامل تکنولوژی، این نهاد نیز رو به جلو گام نهاده و علاوه بر بخش صدا در رادیو، از مجله، اینترنت، بخش های تصویری و غیره، برای ارتباط بیشتر با مردم بهره برده است و به این ترتیب پیام خودرا به مخاطب خود می رساند.

- وی افزود: برای شناخت مشترکات فرهنگی دوکشور باید فعالیتی پژوهشی انجام داده و گروه پژوهشی مشترک تشکیل داد. باید پروژه ها در دو کشور تعریف شوند تا از این طریق به یک شناخت دقیق و عمیق از تمدن ایران در چین و تمدن کشور چین در ایران دست یافت.

نقش رسانه ها در انتقال فرهنگ، موضوعی بود که مورد گفت و گوی دکتر جلیلوند و رییس بخش پارسی رادیو بین المللی چین قرار گرفت.

رایزن فرهنگی ایران در چین، در این باره گفت: امروز رسانه ها مسوولیتی بیشتر در شکل گیری ذهنیت مردم نسبت به یک موضوع، مفهوم، منطقه، حتی به یک ملت و تمدن دارند. اگر قرار باشد برای حضور در عرصه بین المللی به طور همه جانبه اندیشید، ضمن حضور اقتصادی نیازمند حضور فرهنگی و معرفی تمدن و فرهنگ یک کشور هستیم و این ناخودآگاه از کانال رسانه های گروهی اتفاق می افتد. رادیو نیز رسانه ای با قدمت بسیار است و در این میان فعالیت های بخش فارسی رادیو بین المللی چین که بیش از 50 سال راه اندازی شده قابل تقدیر است. این نشانگر نگاه این نهاد به تمدن چین است که آن را به خوبی به مردم دنیا بشناساند.

دکتر جلیلوند در ادامه صحبت هایش پیرامون رسانه ها، به نقش مخرب رسانه های غربی در شناساندن فرهنگ اشاره کرد و گفت: متاسفانه نقش رسانه های غربی واقعیتی انکار ناپذیراست. به طور مثال دو کشور ایران و چین همواره از کانال رسانه های غربی معرفی شده اند. کتب ترجمه شده اغلب از کانال غربیست. اما آیا آن ها تصویری درست از تمدن دو کشور ارایه می دهند. خیر! نشانه بارز آن را می توان در افراط گری هایی مشاهده کرد که در گوشه و کنار کشورها با ان دست به گریبان هستیم. بر همین اساس نیاز برای پوشش اخبار صحیح و معرفی فرهنگ و تمدن دو کشور امری انکار نشدنی است. اگر از سوی دو طرف پژوهش های درست انجام شده و کانال های درست برای فرهنگ و تمدن خود ایجاد کنیم در این صورت می توان گفت مایه ثبات سیاسی، امنیتی، فرهنگی و تاریخ و تمدن ایجاد خواهد شد.

دکتر جلیلوند همکاری های بیشتر را در شکست غول رسانه ای غرب موثر دانست و گفت: ما باید از امکانات مشترک خود بهره برده و با همکاری های بیشتر در غالب تفاهم نامه ها، قراردادها، اعزام گروهای پژوهشی و مستند ساز، با غول تبلیغاتی که رسانه های غربی ایجاد کرده اند، مبارزه کرد.

یکی از دغدغه های مسوولین بخش پارسی رادیو، آموزش زبان به مردم دو کشور است. در این راستا، بخش پارسی رادیو، اقدام به انتشار دو کتاب آموزش زبان پارسی برای مردم چین و آموزش زبان چینی برای مردم ایران کرده است.

در این باره، دکتر جلیلوند ضمن این که موضوع زبان را بسیار جدی می پندارد، تاکید کرد: عوامل فرهنگ ساز در هر کشور چند عامل مهم است و آن عبارت است از، منطقه جغرافیایی، دین و مذهب و زبان، این ها جزو عوامل فرهنگ ساز هر قوم و ملتی هستند. در این میان زبان نقش بسیار عمده ای دارد. زبان دریچه ورود به فرهنگ یک قوم و ملت است. با ترجمه و یا حضور واسطه نمی شود شیرینی و خوی و خصلتی که به صورت روانی در دل مردم اثر می گذارد را درک کرد.

وی تنها راه درک این حلاوت را یادگیری زبان دانست و ادامه داد: زبان چینی ویژگی های خاص خود را دارد. زبان فارسی هم همین طور. بنابراین باید به صورت آکادمیک برای آموزش آن فکر کرد و چاره ای اندیشید.

وی فعالیت دو کشور را در این زمینه کافی ندانست و افزود: متاسفانه در این زمینه کم تر فعالیت صورت گرفته است. به طور مثال مراکز ایرانشناسی در چین بسیار کم است و بالعکس. برای آموزش زبان تنها نگاه سنتی کافی نیست. باید از سیستم و تکنولوژی جدید استفاد کرد. در کنار آن مراکزی مانند موسسات کنفوسیوس، سعدی، دهخدا و دانشگاه ها هم باید به خدمت گرفته شوند. رایزنی فرهنگی نیز به عنوان پل ارتباطی معرفی فرهنگی دو کشورآماده است تا از راه های مختلف همچون برگزاری کنفرانس، موسیقی، نمایشگاه، و تالیف و ترجمه کتب و مستند سازی و ... غیره در این زمینه همکاری داشته باشد.