تاریخ اسلام در چین

مسلمانان به این گفته که "به دنبال دانش باش حتی در چین" بسیار افتخار می کنند. این موضوع نشانگر اهمیت فراگیری علم و دانش حتی اگر فرد مجبور به انجام سفری طولانی مانند رفتن به چین باشد، زیرا در زمان حضرت محمد چین یکی از متمدن ترین کشورهای آن زمان بوده است.اسلام در چین از زمان خلافت سومین خلیفه عثمانی یعنی عثمان بن عفان آغاز شد. عثمان بن عفان در سال 29 هجری ( 18 سال پس از رحلت پیامبر)، بعد از پیروزی بر بیزانس( امپراطوری روم شرقی) رومی ها و پارس ها نماینده ای به چین گسیل کرد، فرستاده او عموی پیامبر بود و امپراطور چین را به دین اسلام دعوت کرد. حتی قبل از این تاجران عرب در زمان حضرت محمد که از راه جاده ابریشم به چین سفر می کردند اسلام را تا حدودی به چینی ها معرفی کرده بودند. البته به صورت سازمان دهی شده و یکپارچه تبود.

یکی از اولین مکان هایی که اسلام در آن شکل گرفت بندرگاه بود. بنی امیه و عباسی ها 6 نماینده روانه چین کردند و چینی ها با آغوش آن ها را پذیرفتند.

مسلمانانی که به چین مهاجرت کردند در نهایت تاثیرات زیادی از جمله اقتصادی روی این کشور داشتند. صادرات و واردات در این دوره که مربوط به سلسله سونگ می شود کاملا تحت تسلط آن ها بود. در حقیقت، ریاست کشتیرانی اصلی در این دوره پیوسته مسلمانان بودند. در طول دوره سلسله مینگ اسلام به اوج خود رسید و این دوران را دوران طلایی اسلام در چین می نامند و مسلمانان بتدریج در جامعه "هان" تلفیق شدند.

در رهبری حال حاضر چین ، در حقیقت، اسلام به آرامی در حال احیا شدن است.رهبران اسلامی می گویند در حال حاضر نسبت به انقلاب فرهنگی پیروان بیشتری دارندو جوانان و علاقه آن ها به دین دارد دوباره بیدار می شود.

تعداد مساجد در چین صبق شمارش 1998 در حال حاضر به 23000 مسجد در نواحی مختلف منطقه شین جیان می رسد.پیشرفت صعودی در مورد مساله اسلام بوجود آمده است و بسیاری از اقلیت ها و ملیت های اسلامی در حال بر پایی ارتباط با یکدیگر در جوامع مسلمانان هستند. متون اسلامی به راحتی در هر جایی یافت می شود و در حال حاضر هفت ترجمه از این کتاب ، کتاب قرآن ، کتاب مقدس مسلمانان همچنین ترجمه هایی به زبان های اویغوری و دیگر زبان های ترک در چین وجود دارد.

مسلمانان همچنین در زمینه های مختلفی بردبار بوده اند. در مناطقی که اکثر ساکنان مسلمان هستند پروروش خوک بدلیل موازین اسلامی و مخالف بودن با آیین دین اسلام ممنوع است. مسلمانان مجاز به داشتن قبرستان های خود هستند ، ازدواج زوج های مسلمان توسط روحانی مسلمان انجام می شود ، و کارگران مسلمان در زمان تعطیلات مذهبی اسلامی مجاز هستند کار نگنند و طبق آیین اسلامی عمل کنند.مسلمانان چین همچنین بدون هیچ گونه محدودیتی قادر به انجام قریضه حجح در مکه هستند.از طرف دیگر مسلمانان چینی همچنین در مسایل سیاسی داخلی بسیار فعال بوده اند.مثل همیشه آن ها سکوت نمی کنند و اسلام را در چین ماند جاهای دیگر دنیا زنده نگه می دارند. اسلام در چین بسیار زنده است و برای مسلمانانی که اعتقادات خودر ا نگه داشته اند مخصوصا برای آن دسته در شرایط سخت از قرن 7 به بعد پستی ها و بلندی های فراوانی وجود داشته است و آن ها با مبارزه با این موانع بر همه سختی ها فایق آمده اند و مسیر خود را طی کرده اند.برای اطلاعات بیشتر به کتاب تاریخ اسلام در چین مراجعه کنید.

حال به منطقه خود مختار اویغور می پردازیم. منطقه خودمختار اویغور ، واقع در شمال غربی چین محل سکونت بیش از 8 میلیون مسلمان اویغوری است. چندین میلیون مسلمان هویی ، قزاق و تاجیک نیز در این منطقه زندگی می کنند.

پیشینه ورود اسلام به چین، به قرن اول هجری باز می‌گردد. مهاجرت عرب‌ها و فارس‌ها از راه‌های دریایی و جاده ابریشم، در زمان سلطنت سلسلهٔ تانگ[۲]، موجب ورود دین اسلام به کشور چین شده و نقش مهمی را در برقراری ارتباط بین این کشور و کشورهای اسلامی ایفا کرده‌است.

تانگ معتقدند که در زمان عثمان، هیئتی برای تبلیغ دین اسلام وارد چین شده و با امپراطور سلسله تانگ نیز ملاقات کرده‌است. ابی وقاص در صدر اسلام با یک گروه ۴۰ نفره از مسلمانان از طریق دریا وارد جنوب چین در شهر کانتون شده و مجموعاً سه بار بین ایران و چین مسافرت کرده‌است. ابی وقاص به همراه ۴۰ تن از پیروان خود هنگام نماز کشته شدند. بعدها مسجد ابی وقاص که جزو قدیمی‌ترین مساجد چین است که در مرکز شهر کانتون واقع شده در همین محل ساخته شد و در حال حاضر به نام «روضه ابی وقاص» خوانده می شود.

سونگ

ترویج و گسترش اسلام توسط بازرگانان ایرانی و عمدتاً از طریق جاده ابریشم صورت گرفته‌است. آشنایی اکثر مسلمانان چین با کلمات و واژه‌های اصیل فارسی و استعمال این لغات در مکالمات روزمره زبان چینی مؤید این مدعا است.

یوان

حمله مغول به ایران بعنوان عاملی تسریع کننده، موجبات و امکانات گشایش راه رفت و آمد و مهاجرت مسلمانان ایرانی به چین و در نتیجه نفوذ فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی و نیز ترویج دین اسلام در آنجا را فراهم کرد و بخصوص زمان حکومت قوبیلای‌قاآن از نوادگان چنگیزخان و بنیانگذار دودمان یوان چین، روزگار اقتدار ایرانیان مسلمان و اوج رشد و شکوفایی اسلام در سرزمین چین بود.

مینگ

پس از زوال دودمان مغولی یوان و در سلسله مینگ با عنایت خاص امپراتوران این دودمان، امکان نفوذ اسلام به سرزمین‌های نواحی میانی چین فراهم آمد و مساجد بسیاری در چین ساخته شد. شماری از ابنیه اسلامی مربوط به این دوره، نشان از رواج اسلام در نواحی داخلی و خاور چین دارد. مسافرت‌های گسترده علمی و فرهنگی میان اندیشمندان مسلمان چین و سرزمین‌های اسلامی در این دوره از عوامل اساسی گسترش اسلام در چین بود.

چینگ

در دودمان چینگ نیز هر چند اسلام شاهد پیشرفت‌هایی به نواحی درونی و شمال شرقی چین بود، اما این دوره به خاطر ظلم و ستم و نیز تبعیض زمامداران چینگ، روزگار خیزش و شورش‌های مسلمانان چین برای خروج از زیر سلطه دودمان چینگ، احقاق حقوق دینی و ملی و نیز ایجاد یک دولت مستقل اسلامی بود. سرکوب شدید حرکت‌های مسلمانان توسط درمان دودمان چینگ یکی از عوامل رکود پیشرفت اسلام و فعالیت مسلمانان در سرزمین چین در این دوره بود.