گرچه فرایند صنعتی شدن در چین بطور گسترده 50 سال قدمت دارد ؛ اما به دلیل جمعیت زیاد ؛ سرعت توسعه و اشتباهات سیاسی گذشته ؛ چالش محیط زیست و منابع چین بسیار جدی است . هدر رفتن منابع آب و فرسایش خاک تشدید شده ؛ مساحت زمین های بیابانی شده افزایش یافته ؛ مساحت جنگل ها به میزان زیادی کاهش یافته ؛ پوشش گیاهی طبیعی و چند گونگی حیات تخریب گردیده ؛ جریان نابودی انواع حیات تسریع و آلودگی آب و هوا جدی ترشده است .

 حفاظت از محیط زیست در چین از اوایل دهه هفتاد قرن گذشته تحت مساعدت کنفرانس محیط زیست انسانی سازمان ملل شروع شد . با گذشت دو دهه ؛ چین سیستم حقوقی و سیاسی نسبتا کامل مهار آلودگی محیط زیست و حفاظت از منابع را تنظیم و اجرا کرده و سرمایه گذاری در زمینه محیط زیست بتدریج افزایش یافته است . اما سیاست حفاظت از محیط زیست چین در مقایسه با کشورهای پیشرفته نا کامل است ، از لحاظ موضوع سیاستگذاری ؛ برخی تدابیر سیاسی بر پایه برنامه سنتی و دستورهای اداری حکومت های سطوح مختلف تدوین شده بود؛ ادارات حفاظت از محیط زیست دولتی بسیاری مناطقدر زمینه اجرای قوانین ضعیف عمل می کند و اجرای سیاست ها قابل تضمین نیست . این موضوع مستقیما ارتقای کیفی کیفیت محیط زیست را محدود کرده است . در حال حاضر دولت چین تصمیم راهبردی برای تقویت حفاظت از محیط زیست ایجاد کرده است تا ضمن تحقق توسعه سریع و سالم اقتصادی و اجتماعی یکپارچگی انسان و طبیعیت حفظ گردد .