سلسله
امپراتوری "تان"
سالهای 907- 618 میلادی دوران اوج
پیشرفت
اقتصادی و فرهنگی
جامعه
فئودالیستی چین
میباشد
و شکوه
و
عظمت، منظم
و
روشن بودن
،سادگی و وضوح
رنگها
از خصوصیات
سبک
معماری این عصر
بشمار
میرود.در
این
سلسله برنامه
ریزی
کامل
مجتمع ساختمانها
هر روز
تکامل
یافت . در شهر "چان
آن
" پایتخت سلسله
" تان " یعنی
شی آن امروزه
و پایتخت
شرقی
آن
" لویان "قصرها
،باغستانها و
مقرهای
ادارات
زیادی با ترکیب
بندی
منظم
و استانداری
معقول
معماری ساخته شد.
شهر "جان
ان
"در زمان
خود
بزرگترین شهر
جهان
بشمار میرفت
،با طراحی بسیار
دقیق ساخته
شده
بود. قصر
"دا مین گون"
قصر های امپراتوری در
این
شهر از
عظمت
و شکومندی فو
ق العاده
ای
برخوردار
بود و
مقیاس
اثر باقی مانده
اش معادل
بیش
از 3 برابر
مساحت
کل شهر
ممتوعه یعنی کاخهای باستانی سلسله های
"مین
" و " چینگ
" میباشد .
ساختمانهای
چوبی سلسله
"تان
" هنر معماری با مدل
ترکیب بندی را
به
وحدت رساند
و
تمامی بخشهای ترکیب
دهنده
ساختمانی منجمله
ستونها
، تیرهای سقف و
"دو گون
" (نوعی ترکیب مخصوص
معماری
چین بشکل کمان که از
چوب
ساخته شده
و
در وسط
ستون
و تیر
عرضی
قرار دارد
و
نقش آن
تحمل
بار است
) تلفیق مکمل قدرت
و
زیبائی را مجسم
میکند
.کاخ عظیم
معبد" فو
گوان
" در کوهستان "او
تای
" استان
" شان سی "
نمونه
معماری سلسله
" تان " بشمار
میرود
.
بعلاوه
،
معماری
سنگی و
آجری
این
سلسله
نیز
پیشرفتهایی
حاصل
کرد
. بیشتر
برجهای
بودا
با
سنگ
و
آجر
ساخته
میشد
مثلا
برجهای
باقی مانده
سلسله"
تان
" از
قبیل
برجهای
"دا
یان
تا
" و"
سیائو
یان
تا"
در
شهر
"سی
آن
و
برج
"جیان
سیو
" در
شهر"
دا
لی
"
همه
ساختمان
های
آجری و
سنگی
هستند.
|
