این ساز مدت طولانی در میان مردم استانهای شاندونگ ،آن خويي و جیانگ سو" براي همراهی در اپراهای محلی مورد استفاده واقع گردیده است . ساز "لیو چین " از لحاظ شکل برونی ،ساخت و طرز نوازندگی با "پی با" فرق ندارد . تنها درموقع نوازندگی از مضراب استفاده میشود.نوازنده باید راست بنشیند و سازرا جلو سینه خود نگهدارد با دست چپ این ساز را گرفته و انگشتها برزه فشار دهد و مضراب را وسط انگشتهای بزرگ و نشان دست راست گیرد و به ساز زنی بپردازد.

پایان سال 1958"وان حوی ژان " نوازنده مشهور سازهای ملی چین باهمکاری با استادان کارخانه آلات موسیقی سازی موفق به تحقیق و تهیه نسل اول "لیو چین " تیپ جدید یعنی "لیو چین " سه تار شد .ستونهای صوت آن از 7 تا به 24تا افزایش یافته و کیفیت صوت نیزروشن تر و صاف تر گردیده است .بنبال آن ،در سالهای 70 نسل دوم "لیوچین طراز نوین یعنی "لیوچین " چهار تار صدای زیر ایجاد شد . تغیر عمده در ساز مزبور این است که بجای ساقه گیاهی گذشته ساقه بامبو و بجای سیم الیاف ابریشمی ،سیم فولادی جا گرفته و کار کردهای "لیو چین" از هر حیث بمراتب بهتر کرده است .

در نتیجه ساز"لیو چین " تاریخ بیش از 200ساله خودرابعنوان ساز همراهی پایان داده و راه پیشرفت بسوی ساز تکنوازی را در پیش گرفته است . امروز "لیو چین " در نمایش موسیقی چین نقش مختلف را ایفا می کند. در ارکستر ملی "لیو چین " ازگروه آلات موسیقی سیمی صدای زیر و دارای تاثیر ویژه صوتی است و ریتمهای اصلی بخش صدای زیر را اجرامی کند و گاهی هم قطعات پر زوق و برق اهنگ را که طالب مهارت عالی است ،می نوازد . بعلاوه "لیو چین" اثرات صوتی "کاندولین" این ساز غربی را دارد و در هماهنگی با ارکستر سمفونیک خیلی جالب توجه است .

آهنگ لیو چین: گل های پنبه می شکفد