"شویه شیانگ لینگ"همدرد "جائو"شد."شویه"که در خانواده ای ثروتمند بزرگ شده بود،نمی دانست که فقیرانی از قبیل "جائو"در این دنیا وجود دارند.وی می خواست به "جائو"کمک کند و کیسه"سولین"را به وی هدیه کرد،اما نام خود را نگفت.باران ایستاد و دو کجاوه سفر خود را ادامه دادند.

6 سال بعد شهر"دنگ جو"سیلاب سختی را تجربه کرد و "شویه شیانگ لینگ"از شوهر و پسر خود جدا شد."شویه"به تنهائی به شهر"لای جو"رفت و در فقر به سر می برد.یکی از پیشخدمت های پیشین "شویه"در شهر"لای جو"زندگی می کرد و "شویه"را به یک ثروتمند محلی به نام "لو"معرفی کرد تا "شویه"در آن خانواده به پیشخدمتی بپردازد."شویه"پیشخدمت "تیان لین"پسر 5 ساله "لو"بود."تیان لین""شویه شیانگ لینگ"را بسیار دوست داشت و هر روز با وی در باغ توپ بازی می کرد.

روزی "تیان لین"هنگام بازی توپ را به داخل بنای کوچکی در باغ انداخت."شویه شیانگ لینگ"برای یافتن توپ به داخل بنا رفت و یک کیسه زیبا را دید.وی متوجه شد که این همان کیسه "سولین"است که در روز عروسی به "جائو"هدیه کرد."شویه"با فکر آنکه از شوهر و پسر خود جدا شده است،آغاز به گریه کرد."تیان لین"مادر خود را از این خبر آگاه کرد.مادر "تیان لین"همان "جائو شو جن"بود.وی با"لو"ازدواج کرد و با وجود کیسه"سو لین"این خانواده ثروتمند شد."جائو"برای تشکر از "شویه"بنائی در باغ خود ساخت و کیسه"سولین"را درون آن گذاشت."جائو"دانست که "شویه"همان دختری است که در روز عروسی به وی کمک کرد و خوشحال شد و وی را مهمان محترم دانست و قول داد به "شویه"کمک کند تا شوهر و پسرش را بیابد.

سرانجام شوهر و پسر"شویه"نیز به شهر"لای جو"آمدند و با "شویه"همراه شدند.از ان پس،دو خانواده دوست شدند و با خوشنودی باهم زندگی می کردند.