عید "چینگ مینگ" یکی از بیست و چهار"جیه چی" به شمار می آید.در کتاب های قدیمی نوشته شده است:همه گیاهان جهان در این روز رشد می کنند.

بنابراین ، مردم در این روز شروع به بذرافشانی و درخت کاری می کردند.

اما از طرف دیگر،مردم در عید "چینگ مینگ" هم به آرامگاه می روند تا مراسم یاد بود برای مردگان برپا کنند.

آرزوی برای رویش گیاهان باابراز تاسف از فوت دوستان یا عذیذان معنی مخصوص به این روزی می دهد.

در عید "جینگ مینگ"، بیشترمنطقه های چین بران می آید، باریزش قطرات باران احساس غم ا نگیزی به انسان دست می دهد.در شعر معروفی آماده است :

مگر فرشته نمی داند دلم شکسته شده است،پس چرا این قطرات باران مثل اشک من یک ریز به زمین می ریزد؟

بعد از باران،منظره قشنگ فصل بهار در همه جا دیده می شود.مردم چین که ورزش را خیلی دوست دارند اغلب در این روز به تماشای طبیعت می روند.

بچه ها به مسابقه طناب کشی، بادبادک بازی ، تاب بازی و لگد زدن که ورزش های دوست داشتنی می پردازند. شور و ذوق آنها زیبائئ فصل بهار و آرزو مطلوب مردم برای تمام سال را نشان می دهد.

رسم عید "چینگ مینگ" یک تجسم فرهنگ انسانی چین است.

مردم چین در این روز هم به جنبه های زندگی و هم به یادعزیزان از دست رفته هستند و به جنبه حیات و مرگ توجه دارند.دانش آوزان مدارس در این روز به آرامگاه قهرمانان می روند تا تسلیت غمگین خود را ابراز کنند.