" جانگ هنگ" در شهرستان " نن یانگ" استان " هه نن" واقع در مرکز چین به دنیا آمد. وی از کودکی به تحصیل علاقه زیادی داشت و در نوشتن مهارت داشت . وی در 17 سالگی به " چان آن" آمد و درآنجا از آثار تاریخی دیدن و رسوم مردم و اقتصاد جامعه را بررسی کرد. بعدا " جانگ هنگ" جوان توانایی خاصی در باره تعیین زمان داشت و چندین بار به منصب رسیده بود . وی در شهر " لو یانگ" پایتخت وقت به مقام " تائو شی لینگ" رسید و بعدها مقام های " شی جونگ" و " هه جیان سیان" را که از منصب های آن زمان بود در اختیار گرفت .

" جانگ هنگ" در جوانی به علوم طبیعی مخصوصا ستاره شناسی علاقه زیادی داشت. وی به مقام و پول توجه نداشت و به همین دلیل بارها از مقام هایی که داشت استعفا کرد. وی به مدت سه سال فلسفه،ریاضی و ستاره شناسی آموخت و دانش فراوانی جمع بندی و نوشتن کتاب را آغاز کرد.

در سلسله "هان" 2000 سال پیش، تئوری های ترکیبات کیهانی فراوان بود. " جانگ هنگ" نماینده تئوری " هون تیان" بود. وی معتقد بود که آسمان شبیه یک تخم مرغ است و زمین شبیه زرده تخم مرغ است و آسمان بزرگ و زمین کوچک است و آنها جداگانه روی هوا و آب قرار گرفته اند . این تئوری در آن وقت پیشرفته بود. وی درباره منابع و تغییر آسمان و زمین اندیشه دیالکتیک داشت . وی معتقد بود که قبل از جدا شدن آسمان و زمین آشفتگی و بی نظمی بسیاری بوده است .بعد از جدا شدن اشیای سبک به آسمان پرواز کرده و اشیای سنگین در زمین باقی مانده است . آسمان و زمین بر یکدیگر تاثیر گذار بوده است و بتدریج اشیأ شکل گرفته اند .

" جانگ هنگ" نه تنها به پژوهش تئوری توجه می کرد ، بلکه به عمل اهمیت می داد. وی دستگاه تعیین مدار و موقعیت ستارگان و دستگاه آزمایش زلزله را طراحی کرد و دستگاه آزمایش زلزله وی نخستین دستگاه برای آزمایش زلزله در جهان به حساب می آید. سال 138 میلادی ، وی با استفاده از این دستگاه بطور موفقیت آمیز زلزله استان " شان سی" را به ثبت رساند . دستگاه تعیین مدار و موقعیت ستارگان شبیه کره جغرافیای کنونی است. وی با سیستم چرخ دنده " هون سیان" شبیه کره جغرافیایی کنونی را با ساعت آبی ارتباط کرد و ساعت آبی " هون سیان" را با ریختن آب به حرکت منظم درآورد . بر این اساس یک دور حرکت به معنای گذاران یک روز بود . در اتاق کار " هون سیان" مشخص بود که کدام ستاره در کدام موقعیت است.

بر اساس آمار ثبت شده " جانگ هنگ" تعداد ستارگان قابل دیدن در منطقه مرکزی چین ، حدود 2500 ستاره بوده است . او اصل ماه گرفتگی را می دانست . " جانگ هنگ" معتقد بود که خورشید در صبح ،عصر و ظهر در مداری یکسان قرار دارد . خورشید صبحگاهان و عصرها بزرگتر و در ظهر کوچکتر به نظر می رسد و این واکنش نور است. در صبح و عصر محیط تاریک به نظر می رسد و اگر از مکانی روشن به خورشید نگریسته شود بزرگ دیده می شود . به هنگام ظهر آسمان و زمین به یک اندازه روشن است و خورشید کوچکتر دیده می شود. این شبیه آتش است که شب ها بزرگتر دیده می شود و روزها کوچک به نظر می رسد . با وجود آنکه توضیح " جانگ هنگ" کامل نیست،اما مستدل است .

" جانگ هنگ" نه تنها ستاره شناس بلکه ادیب معروف دوره سلسله "هان" شرقی بود. وی در زمینه نقاشی نسبتا برجسته بود و یکی از شش نقاش وقت به حساب می آمد. طبق یادداشت های تاریخی چین، " جانگ هنگ" 32 مقاله در زمینه علمی،فلسفه و ادبیات به رشته تحریر در آورده است .