طب سنتی چین تاریخ بسیار دیرینه دارد و بسیاری داروشناسنان طب سنتی چین در این کشور پرورش یافته و پا به عرصه گذارده اند . در سلسله " مینگ" در قرن 16میلادی، داروشناس معروفی به نام " لی شی جن" زندگی می کرد . وی اثری به نام " بن چائو گانگ مو" یعنی خلاصه داروهای گیاهی را نوشت که از آثار کلاسیک در تاریخ داروی چین محسوب می شود .

" لی شی جن" (1518-1593) اهل چی جوی استان هو به چین بود. پدر " لی شی جن" پزشک بود و وی از کودکی همواره همراه پدرش برای جمع کردن داروهای گیاهی به کوهستان می رفت و در خانه داروسازی می کرد . در آن وقت جایگاه اجتماعی پزشکان پایین بود و پدرش می خواست که " لی شی جن" درس بخواند و یکی مامور دربار شود.

سال 1531 ، " لی شی جن" در آزمون شهرستان شرکت کرد ، اما سه بار مردود شد . از آن وقت " لی شی جن" به تحقق در باره علم پزشکی پرداخت و فقیران را درمان می کرد .

" لی شی جن" همواره با ماهیگیران، شکارچی ها،هیزم شکن ها،دهقانان و جمع کنندگان دارو دیدار می کرد و نسخه های پزشکی رایج در میان مردم را جمع آوری می کرد. وی از طریق بازرسی دقیق و تکرار آزمایش با شکلها و ماهیت های مختلف انواع دارو ها را شناخت .

سال 1551، " لی شی جن" پزشکی معروف شد . یک بار پسر شاه " چو" بیمارشد و مورد معالجه " لی شی جن" قرار گرفت و خیلی زود شفا یافت. " شاه " چو بسیار خوشحال شد و " لی شی جن" را به بیمارستان دربار دعوت کرد .

" لی شی جن" به مقام و حقوق علاقه نداشت . وی در ارگان های با قوانین دست و پاگیر نمی توانست آرزوی کمک به مردم را تحقق بخشد . بعد از یک سال از این مقام استعفا کرد و به زادگاه خود بازگشت.

در جریان معالجه، " لی شی جن" متوجه کتاب دارویی " بن چائو" شد که پیشینیان نوشته بودند . به این کتاب اعتماد کامل نداشت و این مساله را با سلامت مردم مرتبط می دانست . " لی شی جن" در این اندیشه بود که مسؤلیت دارد و باید یک اثر جدید بنگارد. سال 1522، " لی شی جن" 35 سال داشت ، در همین زمان کار نوشتن " بن چائو گانگ مو" را آغاز کرد.

" لی شی جن" در جریان نوشتن کتاب تمام اعضای خانواده را بسیج کرد و پسر و نوه اش در بعضی کارها شرکت داشتند . بعد از تلاش های حدود 30 ساله، سال 1578 " لی شی جن" سرانجام نوشتن " بن چائو گانگ مو" این کتاب عظیم را به پایان رساند .

تعداد کلمات " بن چائو گانگ مو" به بیش از یک میلیون و نهصد هزار کلمه می رسد و 1892 نوع دارو و بیش از 11 هزار نسخه دارویی در آن معرفی شده است . " بن چائو گانگ مو" در بسیار زمینه ها ثمراتی دارد. داروهای یادداشت شده در این کتاب مجددا طبقه بندی شده

است . مثل اینکه داروهای گیاهی و حیوانی بطور علمی طبقه بندی شده باشد . در " بن چائو گانگ مو" بسیاری موضوعات بدرستی مطرح شده است . " لی شی جن" همچنان نظرات خرافاتی ،پوچ و بی معنی را در این اثر مورد انتقاد قرار داده است .

" لی شی جن" با نیروی تمام تجربیات هزار ساله مردم چین دراستفاده از دارو را جمع بندی کرد و " بن چائو گانگ مو" اثر عظیم پزشکی را نوشت و داروشناسی قدیمی چین را به بالاترین سطح رساند، بدین جهت وی بزرگترین داروساز و داروشناس در عصر قدیم چین به حساب می آید. بعدها " بن چائو گانگ مو" در ژاپن چندین بار چاپ شد و به زبان های انگلیسی،فرانسوی،آلمانی و لاتین ترجمه گردید .