قرن هفتم قبل از
میلاد در چین نخستین کلیات
سرودهای چین بنام :شی جین "
یعنی مجموعه سرودها منتشر شد .
این کتاب دربرگیرنده حماسه ها ،
اشعار طنز ، مثنوی عاشقانه ،سرودهای
جنگی ،ستایش ،سرودهای اعیاد
ونغمه سرائی های مردمی است .گرچه
نویسندگان و سرایندگان آن زیاد
بودند ولی این اثر چند صد سال
پیشتر از "حماسه "هومر" یونانی
تنظیم شده است .
در این "کتاب
سرودها " که نخستین کلیات
سروددر تاریخ چین بشمار می
رود،305شعر وسرود با بیش از
500سال قدمت از اوائل سلسله
امپراتوری "جو"ی غربی در قرن
11قبل از میلاد تا اواسط سلسله
های بهار وپائیز در قرن 7 قبل
از میلاد جمع آوری شده و کتاب
به سه بخش تحت عناوین "فون "،"یا"
،و "سون"تقسیم شده است . در بخش
"فون " 160تصنیف مردمی 15 مملکت
شاهزادگان و در بخش "یا"105
اهنگ رایج در اطراف پایتخت
سلسله امپراتوری "جو" و در بخش
"سون "که معنی چینی آن ستایش می
باشد ،اهنگهائی وجود دارد که
هنگام عبادت امپراتور در
معابدبرای ستایش خدمات کبیر
نیاکان و قدرت وغرورو تکبر
دیوها و بودائیان نواخته می شد
و جمعا 40ترانه منجمله سرود
مراسم مذهبی قربانی و سرود حمد
و ثنارا دربرگرفته است .
از لحاظ شکل ، در
این کتاب بطور عمده شعر"سی یان
" به کار برده شده است. هربیت
شعر از چهار کلمه چینی ترکیب
شده است .البته اشعار دوکلمه ای
،سه کلمه ای و حتی مرکب از 9
واژه در آن دیده میشود و دراین
سرودها هیروگلیفهای تکراری ،با
حروف همنوا و یا با قافیه
تکراری فراوان استعمال شده است
. این مساله تنوع سرودها را
بیشتر کرده و آهنگ و موسیقی آن
را خوشنوا تر نموده است.
از لحاظ مضمون ،
بخش "فون " به حق چکیده "شی جین
" محسوب می شود .چونکه این
سرودها از میان مردم جمع آوری
شده و تقریبا بدون هیچ تزئینی
رنگا رنگ بودن ترانه های مردمی
سلسله امپراتوری "جو" را نشان
میدهد . آثاری از این دست مبین
زندگی حقیقی زحمتکشان ساده
میباشد از قبیل "مرغانی بنام "گوان
چیو"و"خروج از درب شرقی"که
اشتیاق دختران وپسران نسبت به
عشق را بیان میکند .سرودهایی با
نام "انداختن درخت صندل "و "موشهای
چربی"بیانگر خشم و نفرت بردگان
نسبت به برده داران میباشد که
بدون کار و زخمت دیگران را
استثمار می کنندو غیره و غیره .
مولفین این سرودها
از قشرهای مختلف جامعه هستند از
جمله اند زخمتکشان ،سربازان و
اشراف و افرادیکه وضعیت مشخصی
نداشته اند .از سرودهای این
کتاب که همه با رقص و موسیقی
همراه میباشد، بخشی از تشریفات
مراسم برای سرایاندن بوده وبخشی
برای تفریح مورد استفاده قرار
می گیرد که دیدگاههای مولف
درخصوص مسائل سیاسی و اجتماعی
را نشان میدهد . بعد ها این
کتاب بتدریج به کتاب درسی
متداول در میان اشراف بدل گردید
و آموزش این کتاب ضرورتی برای
شخصیتهای طبقات مرفه جهت تکمیل
دانش فرهنگی خود و یکی از آثار
کلاسیک آموزش و پرورش
شد.کنفوسیوس دانشمند معروف چین
برای این" کتاب " یعنی "شی جین
" ارزش عالی قائل شده است . وی
گفت "اگر"شی جین "را نیاموزید،
حرفی برای گفتن نخواهید داشت ."درقدیم
افرادی از قشراف و یا روشنفکر
اغلب برای جلوه دادن دانش خود
به بیتهائی از این کتاب استناد
میکردند. خلاصه کلام اینکه کتاب
"شی جین "یعنی سرودها مبدا
درخشان ادبیات چین و نشانه
پیشرفت آن محسوب می شود .
مضامین آن همه
جوانب زندگی اجتماعی چین درقرن
هفتم قبل از میلاد مانند کار و
عشق ،جنگ و بیگاری،ظلم و ستم و
مقاومت ،عادات ورسوم و ازدواج ،مراسم
یادبوددر راه نیاکان و مجلس
ضیافت و حتی موضوعات مربوط به
ستاره شناسی ،جغرافیا،جانوران و
گیاهان و غیره را در برمی گیرد
.زبان "شی جین " سند مهمی برای
تحقیق و مطالعه زبان چینی در
قرنهای 11تا 6قبل از میلاد
بشمار می رود.
