تایوان در طول تاریخ اسامی زیادی داشته است،از جمله "یی جو"،"لیو چیون"،"دونگ فان" و"دای یوان".چینیان همچنین بر اساس ويژگی های این استان اسم های زیبای دیگری به این جزیره بخشیده اند،از جمله"جزیره گنج"(یعنی محصولات فراوان و گنجینه طبیعی)،"جزیره های تانگ"(شکل برگ درخت"های تانگ"نوع گل چینی)،"جزیره بهاری"(دارای هوای بهاری در هر چهار فصل)،"جزیره پروانه"(دارای انواع زیاد پروانه)،"جزیره مرجانی"(دارای مرجان های زیاد)،"جزیره شیرین"(دارای نیشکرهای زیاد).استعمارگران اروپائی همچنین این جزیره را "جزیره چوزموزان"(یعنی جزیره زیبا)و "جزیره ماهی گیران"نامیده اند.
اسامی استان"تایوان" و اسامی مناطق مختلف این جزیره زیبا است.دو شعر در باره اسامی مناطق مختلف این جزیره تدوین شده است.یکی از آنها به شرح زیر است:
کوه"ین یانگ"سبز و مناظر باغچه زیبا است.
آب استخر "ژی یو"شیرین است و چکاوک آواز می خواند:عاشق رود هستم.
این شعر اسامی 8 منطقه استان تایوان از جمله "لیو دائو"(جزیره سبز)،"کوه"ین یانگ"،"هوا تان"(باغچه)،"جینگ مه"(منظره زیبا)،"شیو شوی"(آب زیبا)،"استخر ژی یویه"،"ینگ گه"(چکاوک خواننده)و"آی هه"(عشق به رود)را شامل می شود که همه آنها دارای منظره زیبا هستند.
شعر دیگر به شرح زیر است:
توت فرنگی در کوه معطر،گل و نیلوفر در آب شفاف،انبار علوفه خوب و زمستان ظریف است.
باغ خوشبو و جنگ زیبا است.گل اشرفی در حیاط خانه نیز خوشبو است.بهار در "لان یو"پایان ندارد و زیبائی آن سنگین است.
این شعر اسامی 14 منطقه تایوان را شامل می شود.فقط از این شعر زیبا می توانیم زیبائی این مناطق را احساس کنیم.