ظرف 30سال از سال 1949 تا 1978 بعلت درگیریهای شدید نظامی و موجهه تشنج نظامی در منطقه خلیج تایوان،روابط اقتصادی و تجاری بین دو ساحل تنگه تایوان اساسا قطع شده بود. تنها انواع اندکی از کالاهای ضروری تایوان مانند داروهای طب چینی که در آن جزیره امکان تولید نداشت ، بمیزان ناچیزی از طریق هنگ گنگ به تایوان منتقل می شد.

از سال 1979 به بعد ، دولت چین سلسله تدابیری جهت پیشرفت روابط اقتصادی دو ساحل اتخاذ نمود و مقامات تایوان نیز مجبور به تنظیم سیاست اقتصادی و تجاری با خاک اصلی چین شوند و بتدریج محدودیتهای تبادلات اقتصادی و تجاری دو ساحل تنگه راکاهش دادند .

تا اواخر ماه سپتامبر سال 2003 حجم کل تجارت دو ساحل بطور تصاعدی به 309میلیارد و 180میلیون دلاررسید و در میان آن مبلغ صادرات خاک اصلی به تایوان 48میلیارد و890میلیون دلار و مبلغ واردات از آن منطقه 260میلیارد و 290میلیون دلار بود که مجموعه کسری موازنه بالغ بر 211میلیاردو 400میلیون دلار بود.

از سال 1991 خاک اصلی چین به بزرگترین منشای معادله مساعد تایوان بدل گشته است .در ضمن تایوان نیز یکی از سرمنشاهای سرمایه خارجی برای خاک اصلی چین است

در حال حاضر ،خصوصیات اساسی پیشرفت روابط اقتصادی و تجاری دو ساحل تنگه تایوان بقرار ذیل است:اول اینکه ترکیب بندی پیشرفت روابط اقتصادی دو ساحل اساسا شکل گرفته است باین معناکه تجارت غیر مستقیم و سرمایه گذاری بازرگانان تایوا نی در خاک اصلی ،عمده آن بوده واشکال مختلف با مضامینی از قبیل ایجادموسسات صنعتی و تجاری ،تبادلات علمی و فنی ،تبادلات بانکداری وآماده سازی افراد همزمان بکار میرود.

دوم اینکه روابط اقتصادی دو ساحل تک سو،غیرمستقیم و ناموزون میباشد . بعلت تحدید از طرف مقامات تایوان ،بازرگانان تایوانی بطور عمده ازطریق غیر مستقیم یعنی به وسیله شرکتهای ثبت شده در محل ثالث درخاک اصلی سرمایه گذاری می کنند و شرکتهای تایوانی فقط اجازه دارند در سرمایه گذاری به مبلغ کمتر از یک میلیون دلاراز نام شرکت خود استفاه کنند.

از آنجا که مقامات تایوان با تجارت مستقیم دو ساحل مخالفت می ورزد ،ورود سرمایه و تجارت دو ساحل به اجبار از طریق ثالث و بطور غیر مستقیم انجام می شود .افزون بر این ، بدلیل آنکه مقامات تایوان مطلقا هرگونه عملکردهای سرمایه گذاری بازرگانان خاک اصلی دردرون وبرون جزیره تایوان راقدغن کرده اند ،در نتیجه موقعیت غیرعادی تک سویئ و ناموزونی در روابط دو طرف بوجود آمده است .سوم اینکه در سالهای اخیر وابستگی و تکمیل و منافع متقابل دو ساحل در روابط اقتصادی روزبروز تقویت شده است .