جشنهای عید بهار با تمام زیباییهایش به پایان رسید. امسال من این شانس را داشتم که مراسم و جشنهای سال نوی چینی را از نزدیک در یکی از روستایی به نام لانگ تو از توابع شهرستان شون یانگ واقع در جنوب استان شان شی از نزدیک ببینیم و سال نو را در کنار مردم مهربان این روستا جشن بگیرم. مراسم و جشنهایی که در عین سادگی و صمیمانه بودن بسیار با شکوه برگزار میشد و همه اهالی روستا از کوچک و بزرگ در آن شرکت میکردند. روشن کردن آتش بزرگ یا دا خو در محل گردهمایی مردم روستا، اجرای مراسم رقص قایق یا خوا ژو، رقص شیر، رقص اژدها، نمایش عروسکی سایه به سبک سنتی، اجرای مراسم اژدهای آب و برخی مراسم دیگر مثل رقصهای گروهی همگی از جمله مراسمی بود که مردم روستا به زیبایی به اجرا در آوردند؛ البته مثل هر جایی دیگر در چین آتشبازی نیز جای خود را داشت و در کنار سر و صدای زیاد خود به زیباتر شدن این جشنها کمک میکرد.
مردم روستا با سازهای محلی خود شامل دهل و سنجهای مختلف و سورنا (جالب است بدانید که در زبان چینی به آن سونا میگویند) به استقبال ما آمدند و پس از رسیدن به خانه روستایی زیبایی که محل اقامت ما بود سازها را به خود ما دادند تا همراه با آنها به شادی بپردازیم. تقریباً هوا تاریک شده بود و در محل تجمع اهالی آتش بزرگی روشن کرده بودند. با ورود ما مردم جمع شدند و مراسم شروع شد. قایق زیبایی که در کنار آن فانوسهای متعددی روشن کرده بودند در وسط میدان میچرخید. یک نفر نقش پاروزن قایق را بازی میکرد و یک پیرمرد دوست داشتنی هم نقش زن پوش را لا پو را بازی میکرد. دختران روستا نیز در دو سوی قایق می رقصیدند. همراه با رقص قایق مردم به نوبت خواستههای خود برای سال جدید را در قالب ترانههای مختلف بیان میکردند. سلامتی، عشق، ثروت از جمله این خواستهها بود. بزرگترها هم کنار آتش نشسته بودند و از این مراسم لذت میبردند.
یکی دیگر از مراسم زیبایی که شب بعد شاهد آن بودیم اجرای نمایش سایه سنتی چینی بود. نمایش سایهای یا پی ینگ شی قدمتی بسیار طولانی دارد. نکته جالب این بود که همه کارهای این نمایش به جز عروسکگردانی و صداپیشگی نیز توسط خود اهالی انجام شد. ظرف مدت کوتاهی خیمه را بر پا کردند و نوازندهها و استاد نمایش عروسکی در آن قرار گرفتند. با تاریک شدن هوا اهالی جمع شدند و نمایش به مدت دو ساعت بی وقفه ادامه داشت. سایه شخصیتهای نمایش یکی پس از دیگری بر روی پرده نقش میبست و نگاهها را به خود جذب میکرد. جادوی رنگ و نور و موسیقی همه را محو خود کرده بود. هر از گاهی یکی از کودکان یا پیرمردان از پشت پرده سرک میکشید تا ببیند این عروسکها چگونه حرکت میکنند و بعد با همان حیرتی که بر صورتش نقش بسته بود سر جایش بر میگشت و ادامه نمایش را نگاه میکرد.
روز بعد را با تمرین نمایش اژدها و یاد گرفتن نمایش قایق از اهالی شروع کردیم. نمایشگران با وجود اینکه زبان یکدیگر را متوجه نمیشدیم به ما کمک کردند نقش آنها را در نمایش قایق بازی کنیم. پس از آن نوبت به نمایش اژدها رسید. در این نمایش اژدهایی که با سادهترین و ابتداییترین وسایل ساخته شده بود فانوس قرمز رنگی را دنبال میکرد و صحنههای زیبایی را رقم میزد. جالب آنجا بود که بزرگترها سعی میکردند نحوه حرکت درست اژدها را به ما و جوانترهای روستا یاد بدهند و جوانها با شور و اشتیاق به توصیههای آنها عمل میکردند. تمرین نمایش اژدها که تمام شد نوبت به نمایش شیر رسید. دو نفر وارد بدن شیر میشدند و یک نفر با در دست گرفتن یک نیزه چوبی به مبارزه با شیر میپرداخت. مبارزهای که همراه با انجام حرکات آکروباتیک و برخی حرکات ابتدایی وو شو و کونگفو بود که جوانان روستا خودشان آموخته بودند. در این میان یک نفر نیز طنابی را که دو آتش گردان به دو سوی آن نصب شده بود بالای سر خود میچرخاند. همه این تمرینها برای اجرای مراسم جشن فانوس در پایان جشنهای عید بهار انجام میشد.
مراسم زیبای دیگری که مردم روستا انجام دادند مراسم اژدهای آب یا پیوند آسمان و زمین بود. در این مراسم اهالی روستا اژدها را تا چشمهای در نزدیکی روستا مشایعت کردند و در آنجا با روشن کردن آتش و عود و انجام آتشبازی و دادن پیشکشهای مختلف مثل میوه و برنج سال بهتری را برای خود آرزو کردند. مراسم با آتشبازی به منظور دور کردن نیروهای شر از روستا به پایان رسید و اهالی دوباره به روستا بازگشتند.
در کنار همه این مراسم و جشنهای سنتی یکی از لذتبخشترین قسمتهای این سفر برای من آشنایی با مردم دوستداشتنی و بیآلایش روستای لانگ تو بود. مردم مهماننوازی که با روی گشاده و آغوش باز به استقبال ما آمدند. در خانههای خود به ما جا دادند. با بهترین و خوشمزهترین غذاهای خود از ما پذیرایی کردند و وقتی که میخواستیم روستایشان را ترک کنیم ناراحت شدند و گریستند. امیدوارم که حضور ما در این روستا به بهتر شدن شرایط زندگی مردم آن و شناختهتر شدن این منطقه بینظیر کمک کند و ظرف چندین سال شاهد آن باشیم که لانگ تو به یکی از مناطق مهم گردشگری در چین تبدیل شده است.