ساز "ژوان " ساززهی در چین استکه با نوک انگشت و یا مضراب نواخته میشود.ساز "ژوان " در قدیم "چین پی با" نامیده مي شد .

حدود قرنهای دوم و سوم پیش از میلاد در دوران کشور "چین " مردم بر نوعی طبل کوچک دسته دار سیم اضافه کردند و یک ساز زهی بنام "سژوان تائو " ایجاد کردند و کمی بعد بر اساس سازهای دیگر مانند "شن "و "جو" سازی جدیدي که از "سژوان تائو " بهتر بود ،بوجود آوردند و آنرا "چین پی با" نامیدند.

حدود قرن سه میلادی نوازنده اي بنام "ژوان جن " مهارت فوق العاده اي در نواختن این ساز از خود نشان داده و مورد علاقه زیاد مردم واقع گردید و سپس مردم اسم او را "ژوان جن " گذاشتند . یک هزار سال پیش در دوران سلسله امپراتور "سون م" این ساز رسما "ژوان " نامیده شد .

ساز "ژوان " از سر ساز ،تیر و بدنه تشکیل شده است . سر ساز معمولا با اشیای هنری سنتی مثلا حکاکی بر روي استخوان اژدها تزئین می شود و در دو پهلوی آن چهار محور سیمی نصب می شود و بدنه ساز یک جعبه تقویت کننده صداي بیضی شکل ازتخته های متصل به آن است .

اصول ساخت ،مواد تهیه و فنون نوارنده با ساز "پی با" شبات زیادی دارد . درسالهای اخیر بر اثر توجهات چین به سازهای ملی "ژوان " نیز مورد اصلاحات قرار گرفته و انواع مختلف "ژوان " ایجاد گردیده است . "ژوان "با صدای زیر با صوت صاف و روشن و پرطنین اغلب در ارکستر نقش ریتم اصلی را ایفا می کند.

"ژوان " صدای میانه با صوت آرام و ملايم و شاعرانه در گروه نوازی اثر تکان دهنده و هیجان انگیز دارد و در همراهی آهنگ با تغیرات فراوان ریتمها ویژگی آهنگ را بخوبی نمایان می سازد. در ارکستر هم اهنگی این دو ساز بخش صوت میانه را مکمل می سازد.

"ژوان " بزرگ 5 درجه پائین تر از صوت "ژوان میانه " بوده و با ویولن سل غربی شبیه است و برای ملودی پر احساس مناسب ا ست . و هنگام نواختن ضمن توازن آهنگها می توان ریتمها را شدت داد و آهنگي گرم و پر شور نواخت .

ساز "ژوان " بم ،می تواند باصوت بم و حزن انگیزنقش ویولن بم از سازهای غربی را ایفا کند .

آهنگ : "خاطرات یونن"