«شی جین پینگ» رئیس جمهور چین دو سخنرانی مهم در نشست سران «گروه 20» طی 18 و 19 نوامبر (28 و 29 آبان) با موضوع «مبارزه با گرسنگی و فقر» و «اصلاح نهادهای حکمرانی جهانی» تحت عناوین «ساخت یک جهان عادلانه توسعه مشترک» و «همکاری برای یک نظام حکمرانی جهانی منصفانه و برابر» انجام داد.

«عادلانه» و «منصفانه» واژگان اصلی دو سخنرانی مهم فوق بودند که دیدگاه و اجماع اکثریت کشورها در «جنوب جهانی» برای داشتن جهانی بهتر را نشان داد.

نشست گروه 20 امسال مبارزه با گرسنگی و فقر را در اولویت دستور کار خود قرار داد و تصمیم به ایجاد یک «ائتلاف جهانی علیه گرسنگی و فقر» گرفت.

رفاه و ثبات جهانی نمی‌تواند بر این فرضیه استوار باشد که فقرا فقیرتر می‌شوند در حالی که ثروتمندان ثروتمندتر می‌شوند.

کشورها برای پرداخت به ریشه‌های اصلی گرسنگی و فقر باید به منظور ترویج توسعه جهانی که فراگیرتر، در سطح جهانی سودمندتر و منعطف‌تر است، همکاری کنند.

دستاوردهای چین در حوزه کاهش فقر توجه سراسر جهان را به خود جلب کرده است. چین موفق شده همه 800 میلیون نفر را از فقر خلاص کند و زودتر از موعد به اهداف کاهش فقرِ مندرج در «دستور کار توسعه پایدار 2030 سازمان ملل» دست یابد. این دستاوردها خود به خود حاصل نشده چرا که اینها نتیجه تلا‌های هماهنگ و سختکوشی دولت و ملت چین است.

نشست سران G20 به عنوان یک گردهمایی مهم برای همکاری اقتصادی بین‌المللی اقتصادهای توسعه یافته بزرگ و اقتصادهای بازارهای نوظهور جهان را در کنار هم جمع کرد. سفر 16 ساله گروه 20 مکررا هم افزایی فوق العاده‌ ای را نشان داده که می‌تواند با همکاری کشورهای توسعه یافته و نوظهور به وجود آید.

آقای شی در سخنرانی‌های خود هشت اقدام چین برای توسعه جهانی را شرح داد و خواستار ایجاد اجماع بین‌المللی بیشتر در حوزه‌های اقتصادی، مالی،‌ تجارت، دیجیتال و زیست محیطی و غیره به منظور بهبود حکمرانی جهانی و ترویج یک جهان برابر و چند قطبی منظم و یک جهانی سازی اقتصادی سودمندتر و فراگیرتر در سطح کل دنیا شد.

قصد اصلی بدون تغییر گروه 20، از «هانگ‌جوئو» تا «ریودوژانیرو» همچنان چندجانبه گرایی باقی مانده است. همانطور که رئیس جمهور شی در سخنرانی خود تاکید کرد: «بیایید تعهد خود را نسبت به هدف تاسیس گروه 20 تجدید کنیم و آغازی نو از ریودوژانیرو داشته باشیم. بیایید شراکت را به پیش سوق دهیم، چندجانبه گرایی واقعی را تمرین کنیم وآینده بهتری از توسعه و رفاه مشترک را رقم بزنیم.»

گروه 20 زمانی به عنوان یک «آتش نشان» طی بحران اقتصادی جهان عمل می‌کرد و حالا نیز باید به «موتور»ی تبدیل شود که اقتصاد جهانی را به سوی مرحله بعدی رفاه رهبری می‌کند.