رهبران آسیا-اقیانوسیه در این دوران متلاطم، فرصتی طلایی دارند تا در مواردی که موفقیت اقتصاد منطقه آسیا-اقیانوسیه را به ارمغان آورده، مجددا سرمایه گذاری کنند و هنگام نشست هفته جاریِ «همکاری اقتصادی آسیا-اقیانوسیه» (اَپک) در پرو از آنچه که همه آن را به خطر می‌اندازد، اجتناب ورزند.

اَپک 60 درصد اقتصاد جهان را به خود اختصاص داده و سه میلیارد نفر جمعیت دارد. اَپک جایی است که در آن استرالیا و چین منافع مشترک فراوانی دارند، از جمله حفظ تجارت آزاد و قوانینی که به کسب و کارهای کوچک، متوسط و بزرگ ما امکان دسترسی به بازارها و ایجاد شغل را می‌دهد آن هم  مواجهه با حمایت گرایی رو به رشد در بسیاری از اقتصادهای جهان.

اَپک برای استرالیا و چین فرصتی دیگر به منظور دیدار رهبران دو کشور و تقویت روابط اقتصادی دوجانبه و همچنین یافتن حوزه‌های جدید همکاری در زمینه‌هایی مثل اقتصاد سبز نوظهور، فراهم آورده است.

شماری از رهبران جدید — از اندونزی، ژاپن، مکزیک، نیوزیلند، سنگاپور، تایلند و ویتنام در نشست امسال اَپک حضور خواهند یافت. هر کدام از این رهبران دیدگاه‌های و اولویت‌های خود را در این نشست مطرح می‌کنند اما برایشان دوچندان کردن تجارت آزاد منطقه آسیا-اقیانوسیه امری بدیهی و نیازی به فکر کردن ندارد.

به عنوان مثال اندونزی و ویتنام مشتاق‌اند از مدل توسعه یافته توسط سایر اقتصادهای آسیایی برای ادغام بیشتر در زنجیره تامین جهانی و ایجاد مشاغل و فرصت‌های تجاری جدید پیروی کنند.

اقتصاد چین امروز ده‌ها برابر اندازه آن در دهه 1980 است و توسعه سریع آن با دسترسی به بازارهای منطقه‌ای و جهانی ممکن شده و به‌ویژه از زمان الحاق چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001، محصولات مقرون به صرفه را به جهان عرضه کرده است.

30 درصد تولید جهانی در اختیار چین است و در گسترش صنایع سبز جدید، از انرژی خورشیدی و بادی گرفته تا خودروهای برقی و باتری‌های برقی، در دنیا پیشتاز است.

با این وجود، کشورهای عضو اَپک از ناملایمات جهانی ناشی از افزایش حمایت گرایی و رقابت ژئوپلیتیکی مصون نیستند. این فرصتی برای اعضای اَپک است که از منطقه گرایی باز منفعت فراوانی برده‌اند، تا باز هم در هدف اَپک سرمایه گذاری کنند و مجددا متعهد شوند که رشد و توسعه منطقه آسیا-اقیانوسیه را هدایت کنند. این به معنای جریان آزادتر تجارت، سرمایه گذاری، مالی، گردشگران و دانشجویان و همچنین تقویت قوانین زیربنای همکاری اقتصادی است.

قطعا رویدادهای چند سال قبل دوز بدبینی را به امور بین‌الملل تزریق کرده است.

اغلب نگرانی‌هایی ابراز می‌شود مبنی بر اینکه ما به سوی بدترین سناریوهای رویارویی و درگیری با تعمیق بی اعتمادی راهبردی در حرکتیم.

به همین خاطر اَپک همچنان پلتفرمی بسیار مهم است که رهبران آسیا-آقیانوسیه را قادر ساخته به شکلی عملگرایانه به جای آنکه تمام دستاوردهای صعب الوصول را نابود کنند بر آنچه موثر و کارآمد است، تمرکز نمایند.

دست ثابت بر تجارت منطقه ای می تواند آسیا را در مسیر تبدیل شدن به مرکز اقتصاد جهانی و با رهبری خردمندانه ای که می تواند برای کل منطقه مفید باشد نگه دارد.

تسلط بر تجارت منطقه‌ای می‌تواند آسیا را در مسیر تبدیل شدن به مرکز اقتصاد جهانی و با رهبری خردمندانه‌ای که برای تمام منطقه مفید است، حفظ کند.