سیاست خاورمیانه ایالات متحده دو هدف مهم دارد: اول، منزوی کردن ایران و ایجاد اختلاف بین ایران و کشورهای عربی، و تبدیل مناقشه ایران و اعراب به اصلی‌ترین منازعه در خاورمیانه. دوم، ترویج برقراری روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و کشورهای عربی بزرگ مانند عربستان سعودی تا به طور کامل مسئله فلسطین را به حاشیه ببرد. اما تاکنون هر دو هدف ناکام مانده است.

در فوریه سال گذشته، ایران و عربستان سعودی در پکن بیانیه‌ای مبنی بر از سرگیری روابط دیپلماتیک دو کشور صادر کردند که نه تنها به آشتی تاریخی دست یافتند، بلکه به بهبود قابل توجهی در روابط ایران و سایر کشورهای عربی  هم کمک کرد. اگرچه چندی نگذشت که دوری جدیدی از درگیری‌های فلسطینی و اسرائیلی رخ داد، اما روند بهبود روابط ایران و همسایگان عرب تحت تاثیر جدی قرار نگرفته است.

این را می‌توان از سفر اخیر «مسعود پزشکیان» رئیس جمهور ایران به قطر نیز دریافت.آقای پزشکیان در 2 اکتبر (11 مهر)، یک روز پس از حمله موشکی ایران به اهداف اسرائیل، طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده از قطر بازدید کرد و مورد استقبال گرم «شیخ تمیم بن حمد آل ثانی» امیر قطر قرار گرفت. دو کشور توافقنامه‌ای را برای تقویت همکاری‌ها در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سرمایه گذاری و غیره امضا کردند. در این برهه حساس، قطر که متحد خاورمیانه‌ای ایالات متحده است، تعاملی مثبت با ایران داشته و این چیزی  نیست که واشنگتن خواستار دیدن آن باشد.

یک گزارش آماری منتشر شده توسط دانشگاه «براون» در 7 اکتبر (16 مهر) نشان داد که از 7 اکتبر سال گذشته، ایالات متحده حداقل بیش از 17.9 میلیارد دلار کمک نظامی به اسرائیل ارائه کرده است که یک رکورد تاریخی جدیدی قلمداد می‌گردد. آمریکا از یک سو خواستار آتش بس است، اما از سوی دیگر همچنان به حمایت نظامی عظیم از اسرائیل ادامه می‌دهد امری که پوچی و ریاکاری سیاست خود را نشان داده است. می‌توان گفت همین سیاست شکست خورده آمریکا در خاورمیانه است که ایران و «رقبای» سابقش مانند عربستان سعودی و قطر را قادر ساخت که زبان مشترکی داشته باشند و برای مقابله با چالش‌های مشترک گرد هم آیند. با این توصیف می‌توان گفت متحدان آمریکا در خاورمیانه شروع به ایستادگی در برابر آمریکا و اسرائیل کرده‌اند.