یک نمایش پوچ جدیدِ «تهدید چین» اخیرا دوباره در کنگره آمریکا روی صحنه رفته است. اخیرا شماری از قانونگذاران آمریکایی با ارسال نامهای به دولت بایدن خواستار رسیدگی به «استفاده از پهپادهای کشاورزی ساختِ چین» شدهاند.
موضوعات ادعایی طرح شده آنها شامل این گمان است که پهپادهای اسپریکننده مواد ممکن است دادههای غلات را جمعآوری و تفسیر کنند که مشاهده آن برای چشم انسان غیرممکن است و به طور بالقوه به فناوری حیاتی برای موفقیت تولید محصولات کشاورزی آمریکا دسترسی پیدا کنند.
این جهالت مسخره قانونگذاران که شاید حتی از نزدیک پهپاد کشاورزی را ندیده باشند، بار دیگر وضعیت واقعیِ ضد اندیشمندانه برخی از سیاستمداران آمریکایی را مجسم ساخته است.
چنین اتهاماتی ارزش تکذیب کردن هم ندارند. در واقع همکاری اساسی قابل توجهی میان چین و آمریکا در حوزه فناوری کشاورزی وجود دارد. امضای «توافق همکاری علم و فناوری آمریکا-چین» ریشه در تبادلات فناوری کشاورزی دارد.
به گفته «کارن مانکل» استاد بازنشسته «دانشگاه ایالتی اوهایو»، از زمان برقراری روابط دیپلماتیک، بیش از 2100 دانشمند حوزه کشاورزی ایالات متحده به چین سفر کردهاند و تعداد مشابهی از دانشمندان چینی از مزارع و آزمایشگاههای ایالات متحده دیدن کردهاند.
وی تاکید کرد: این تبادل مهارت و تخصص به هر دو کشور کمک کرده تا به ابرقدرتهای غذایی جهانی تبدیل شوند.
طی «میزگردی کشاورزی آمریکا-چین 2024» که ماه ژوئن برگزار شد، کارشناسان و نمایندگان دو طرف همچنین بر پتانسیل عظیم همکاری بیشتر در توسعه و کاربرد فناوریهای کشاورزی پیشرفته میان چین و ایالات متحده تاکید کردند.
کشاورزی معمولا یکی از حوزههایی است که کمترین ارتباط را با «رقابت قدرتهای بزرگ» دارد. با این همه برخی قانونگذاران ایالات متحده طی سالهای اخیر به کند و کاوِ «ریسکهای امنیتی» در این حوزه پرداخته و مدعی شدهاند که چین در حال خرید کل زمین کشاورزی آمریکا و سرقت بذرهای اصلاحشده ژنتیکی از مزارع آمریکایی است.
حالا حتی آنها پهپادهای اسپریکننده را هدف قرار دادهاند. این منعکسکننده نبود مواد کافی برای روایت ادعایی «تهدید چین» است که منجر به مجموعهای از نمایشهای مضحک درباره آهنرباهای چینی در جتهای جنگنده، جرثقیلها در بنادر آمریکا و پهپادها بر فراز مزارع ایالات متحده شده که همگی به عنوان «تهدید» بزرگنمایی گشتهاند.
پی بردن به پشت پرده واقعی این رفتار احمقانه دشوار نیست. با این وجود، خطر واقعی در آنجا نهفته که «راه حلهای» پیشنهادی این قانونگذاران یا حامیان ضدچین قطعا شامل افزایش موانع تجاری با چین و حتی «جدا شدن» افراطی از چین است.
مردم شاهد بودهاند که هر حوزهای که روایت «تهدید چین» به آن رسیده اغلب به رنج ناشی از پیامدهای چنین ادعایی برای فعالان آن حوزه منجر شده است.
هفته نامه «نیوزویک» ایالات متحده در مقالهای که اخیرا با تیتر «کشاورزی آمریکا نمیتواند از عهده یک جنگ تجاری دیگر با چین بر آید»، خاطرنشان کرد «کشاورزان آمریکایی از سال 2018 تا 2020 با خسارات نابودکننده ناشی از درگیری تجاری با چین روبرو شدند» و اینکه «ایده اعمال تعرفههای جدید بر کالاهای چینی به طرز خطرناکی نادرست است.»
آمریکا پیش از این، در نظر داشت تعرفه 25 درصدی را بر جرثقیلهای کشتی به ساحل ساخت چین اعمال کند، اما با مخالفت شدید فعالان این صنعت روبرو شد.
دیدگاههای حرفهای معقتدند که اگر آمریکا بر اعمال این تعرفهها اصرار ورزد، بنادر ایالات متحده یا مجبور به خرید جرثقیل از چین با هزینهای بالاتر یا پناه بردن به خرید جایگزینهای با کیفیت پایینتر خواهند شد.
تصور اینکه اگر پهپادهای کشاورزی نیز به عنوان یک «تهدید» در نظر گرفته شوند و تدابیر حذفی و انحصاری اعمال شود، دشوار نیست و نتیجه مشابه خواهد بود: انتخاب بین گزینههای گرانتر و کیفیت پایینتر.
کشاورزان آمریکایی تدریجا و به طور پیوسته در حال افزایش استفاده از پهپادهای اسپریکننده هستند. فقط طی سال گذشته میلادی، پهپادهای اسپریکننده کشاورزی مساحت حیرت آور 3.7 میلیون هکتار در 41 ایالت و بیش از 50 محصول را پوشش دادند و نکته مهم این که بیشتر این پهپادها تولید چین بودند. بنا بر این اعمال تحریم بر پهپادهای چینی مسلما چیزی نیست که کشاورزان آمریکایی خواستار آن باشند.
مدت نسبتا طولانی است که برخی در ایالات متحده پهپادهای چینی را «هدف گرفتهاند» و این در حالی است که تقاضا برای پهپادهای ساخت چین در بسیاری از صنایع آمریکا همچنان بالاست.
نه فقط این، نمایندگان بیش از 6 هزار آژانس امنیت عمومی - اکثر پلیس و ادارات آتش نشانی که با پهپادها سر و کار دارند - به اعضای کمیته خدمات مسلح سنا نامه نوشتند و از آنها خواستند که قانون مقابله با پهپادهای ساخت چین را در قانون مجوز دفاع ملی لحاظ نکنند. در نتیجه، محدودیتهای مرتبط لغو شد. حالا بعضی از قانونگذاران آمریکایی «تهدید» پهپادهای کشاورزی تولید چین را که چیزی جز «شراب کهنه در بطری جدید» نیست، مطرح کردهاند. واقعیت این است که حتی اگر مسیر را عوض کنند، مقاومتی که با آن مواجه خواهند شد کم نخواهد بود.
چین و ایالات متحده هر دو کشورهای بزرگ کشاورزی در جهان هستند. جامعه جهانی به دنبال همکاری بیشتر میان این دو کشور در پرداختن به تغییرات اقلیمی، امنیت غذایی و بیماریهای حیوانات و گیاهان هستند.
همچنین درخواستهای شدیدی برای چنین همکاری در داخل آمریکا وجود دارد. همانطور که پروفسور مانکل گفته حتی امروز، دانشمندان کشاورزی آمریکا و چین مشتاق همکاری هستند و چیزهای زیادی برای به اشتراک گذاشتن دارند.
وی تاکید کرد: 50 سال موفقیت نشان دهنده نیاز به همکاری کشاورزی مداوم است.
پهپادها پتانسیل این را دارند که به یک پروژه برد-برد برای همکاری کشاوری چین-آمریکا تبدیل شوند و نباید قربانی ذهنیت منسوخ جنگ سرد شوند.
-
2024/09/12 15:57:29
- GMT+08:00
- /