نشست گرامیداشت صد و بیستمین سالگرد تولد «دنگ شیائوپینگ» رهبر فقید چین که چین و جهان را به عمیق‌ترین شکل تغییر داد، صبح پنجشنبه 22 آگوست (1 شهریور) در تالار بزرگ خلق در پکن برگزار شد.

در حالی که چین از سال 1978 با چالش‌ها و دشواری‌ها دست و پنجه نرم کره و و نیاز به نوآوری و دستیابی به دستاوردها مستمرا وجود داشته و به دلیل اینکه هیچ نقشه راه و تجربه‌ قبلی برای پا گذاشتن در این مسیر وجود نداشته، مجدانه مسیر اصلاحات و گشایش به سوی جهان را پیموده است و در حال ساختن آن چیزی است که «دنگ شیائوپینگ» سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی نامید و آنچه در عصر جدید سوسیالیسم با مشخصه‌های چینی به رهبری «شی جین پینگ» ، نامیده می‌شود.

برخی کشورهای غربی سعی کرده‌اند تمام انواع برچسب‌ها را به چین بزنند که شامل «خودکامگی»، «سرمایه داری ملی»، «سوسیالیسم در حال فروپاشی» و بسیاری دیگر است که البته هیچکدام از آنها نشان دهنده عمیق و دقت واقعی درک واقعیت‌ها در چین نیست.

آنها از روی جهالت، خودپسندی، انجماد فکری، یا مقاومت محض در انکار واقعیت‌هایی که با کلیشه‌های آنها همخوانی ندارد، رفتار می‌کنند. این کشورها فروپاشی اقتصاد چین و بسیاری از سناریوهای تیره و تار دیگر را تقریبا از همان ابتدای اجرای سیاست اصلاحات و گشایش به دنیای خارج «پیش بینی» کرده‌اند.

در حال حاضر، قویترین کشور در جهان غرب حتی چین را به عنوان تهدید آنی خود معرفی کرده و سال‌هاست از آنچه آن را «سندروم تونیا هاردینگ» می‌نامند، رنج می‌برد. ظاهرا هدف راهبردی این کشور این باشد: باید به هر قیمتی رشد چین را متوقف کرد.

باید به خاطر آورد که پیش از روی کار آمدن «دنگ شیائوپینگ» در سال 1977، توسعه اقتصادی چین با چالش‌ها و دشواری‌های فراوانی روبرو بود.

خرد و شجاعت دنگ به مهم‌ترین دستاورد وی منتهی شد که اعلام کند سوسیالیسم به معنای فقر نیست و این اعتقاد راسخ را داشت که سوسیالیسم می‌تواند به رفاه مردم منجر شود.

دنگ این نقشه راه جدید را سوسیالیسم با مشخصه‌های چینی نامید به آن معنا که چین می‌تواند هر چیزی را در سیستم سیاسی هر کشوری به دست آورد، اگر بتواند به چین کمک کند بهره وری خود را افزایش دهد و سطح زندگی مردم چین را ارتقاء دهد.

از این رو، سوسیالیسم پویا و تعاملی شده است و بسیاری از عناصر خوب در دیگر کشورها شامل برای مثال مالکیت خصوصی اموال، حقوق مالکیت معنوی، اصلاح سهامداری شرکت‌ها، بازار سهام و بسیاری موارد دیگر، تجزیه و تحلیل شده و در نظام چینی گنجانده شده است.

به عبارتی، چین از سال 1978 به رهبری دنگ به پویاترین و مایل به یادگیری در جهان مشتاق و متعهد به تغییر خود برای رفاه مردم چین، تبدیل شد. چین به سرعت و بارها تغییر و تحول یافته و هر برچسبی که به راحتی توسط کشورهای غربی به چین زده می‌شود، بی ربط است.

چین در حال حاضر در حال پیش رفتن با سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی در عصر جدید است و آقای «شی» نیروهای مولد کیفیِ جدید را در اولویت قرار داده به این معنا که علم، فناوری، نوآوری و تعهد به پیشبرد هر دانش جدید برای بهبود چین و جهان باید نیروهای محرکه چین در سال‌ها و دهه‌های آینده باشد.

موفقیت چین مبتنی بر تأکید بر ویژگی‌های چینی در هر کاری است که در چین انجام می‌دهیم، کاملا می‌دانیم که چین منحصر به فرد است همانگونه که هر کشور دیگری در جهان به روش خاص خود منحصر به فرد است.

بنا بر این کشورهای غربی باید بر «مشخصه‌های چینی» تمرکز کنند آنکه سعی کنند برچسب‌های نامربوط را بازیافت کنند تا برای توصیف واقعیت‌های همیشه در حال تغییر در چین از آنها استفاده نمایند.

امیدواریم ایالات متحده هم بر ویژگی‌های آمریکایی تمرکز کند به جای آنکه چین را مقصر تمام ناکامی‌های خود بداند.

از لحاظ فلسفی، هر کشوری در جهان باید با ویژگی‌های خاص خود در توسعه اقتصاد خود و حضور در عرصه جهانی آغاز کند.

بخت یار چین بوده که رهبری به خردمندی و شجاعت دنگ شیائوپینگ داشته، کسی که چین و جهان را برای نیل به آینده‌ای بهتر، با موفقیت تغییر داد.

چینِ امروز تحت رهبری شی جین پینگ در حال همکاری با کشورهای بسیاری در جهان برای ساخت جامعه‌ای بشری با سرنوشت مشترک است، جهانی که بر پایه صلح، توسعه، همکاری و رفاه برای همه ساخته می‌شود.

میراث دنگ شیائوپینگ به نفع رساندن به چین و جهان برای نسل‌های آتی ادامه خواهد داد.