روزنامه «چاینا دیلی» با انتشار کاریکاتوری تحت عنوان «تهدیدی برای صلح» حضور بلوک نظامی ناتو در منطقه آسیا-اقیانوسیه را به مانند هجوم پرنده‌ای شکاری به کبوتر صلح به تصویر کشیده است.

«ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو چندی قبل گفت «ما باید همکاری نزدیک‌تری با شرکای خود در منطقه آسیا-اقیانوسیه» برای برخورد با چین و دیگر کشورها داشته باشیم.

به ظاهر آمریکا مستمرا در حال ایجاد یک نسخه «آسیا-اقیانوسیه‌ای» از ناتو است. اما در باطن، برای ناتو ایجاد یک «احاطه» مقابل چین در آسیا دشوار است چه رسد به مثلا معماری جدید امنیتی در منطقه آسیا-اقیانوسیه.

ایالات متحده، ناتو را به مثابه ابزاری راهبردی برای حفظ هژمونی می‌انگارد در حالی که اکثر قریب به اتفاق کشورهای منطقه آسیا-اقیانوسیه از هژمونی متنفرند و با آن مخالف و نمی‌پذیرند ناتو هژمونی را بر این منطقه تحمل کند.

تصور اینکه بذر راهبرد ناتو در آسیا-اقیانوسیه بتواند در زمینی که کلا مخالف جنگ است و بر همکاری‌های توسعه‌ای تمرکز دارد، زنده بماند، دشوار است.

«فو تسونگ» نماینده دائم چین در سازمان ملل چندی پیش گفت که ناتو به عنوان یک گروه نظامی منطقه‌ایِ به جا مانده از جنگ سرد، به دنبال گسترش حوزه نفوذ خود و مشتاق به ایجاد روایت‌های نادرست و جعلی است و همچنین در همه جا بنزین بر آتش می‌ریزد، مقاومت بین اردوگاه‌ها را تحریک می‌‌کند و حتی در مساله اوکراین کشورهای خارج از منطقه را سرزنش و فرافکنی می‌کند که این بر خلاف تلاش‌های جامعه بین‌المللی برای ترویج آشتی و گفتگو است.

وی افزود: تاریخ به طور کامل ثابت کرده است که هر جا که دستان سیاه ناتو دراز شود، آشفتگی و هرج و مرج ظاهر می‌شود. چین به ناتو و برخی از کشورها توصیه می‌کند که در مورد خود فکر کنند و عبرت بگیرند و از دردسرسازان نباشند که به ضرر دیگران و برای خود سود می‌برند و امنیت مشترک را تخریب می‌کنند.