آموزش تجربه ‌محور نتیجه بخش ترین نوع آموزش است. یادگیری حقیقی، زمانی اتفاق می ‌افتد که با مشاهده و تجربه‌ با موضوع تامل کنیم. به جای اینکه کودکان در کلاس های درس با رخوت و خستگی، محتواهای سنگین را حفظ کنند با مشاهده و تجربه، برایشان مفهوم سازی می شود و یادگیری ماندگار خواهد بود.

موزه ها تنها محل روبرو شدن با آثار تاریخی و تمدنی نیست. ما در موزه با دانش و علوم انسانی روبرو می شویم. با جامعه شناسی با سیاست با آموزش و پرورش با نهاد خانواده و با داد و ستد و زیست جهان نسل های پیش از خود مواجه هستیم.

موزه ها نه تنها نمایش دهنده گذشته کشورها و ملت ها بلکه نشان دهنده آینده آن ها است. از این رو یکی از مهمترین وظایف موزه ها برقرار کردن ارتباط میان فرهنگ باستانی و وضعیت فعلی جامعه است. موزه می تواند مجری سیاست گذاری فرهنگی باشد یا به طور مثال مشارکت عمومی را جلب کند یا یک مفهوم و یک ارزش را به بازدید کننده منتقل کند.

رویکرد چین به موزه هایش از دو نظر قابل بررسی است اولین مساله این است که تمامی کلانشهرهای جهان دارای موزه های متعدد هستند و چین نمی توانست یک استثنا باشد. تمام دولت ها سیاست های گردشگری دارند و بازدید از موزه ها در برنامه ریزی گردشگران سهم ثابتی دارد. به همین دلیل چین، امروزه ساخت موزه‌ های عمومی حتی در بخش خصوصی این کشور هم رونق پیدا کرده و مورد استقبال واقع شده است.

اما مساله بعدی سیاست گذاری فرهنگی و اجتماعی داخلی دولت ها است که به موزه ها در ایجاد انسجام ملی نقش می دهد. سیاست های فرهنگی چین صریح و روشن است و موزه ها به عنوان ارکانی از بدنه فرهنگی جامعه در دراز مدت مسئولیت می پذیرند.

ترویج فرهنگ اصیل مردم چین، توجه به صبر و تحمل، احترام به ارزش ها، انسجام ملی و سخت کوشی می تواند از ماموریت های فرهنگی موزه ها باشد. تا جایی که طبقه بندی برخی از موزه ها اساسا برای القای تفکری خاص است تا جهت گیری ویژه و از پیش تعیین شده ای را به مخاطب ارائه دهد.

مشارکت ایران و چین در مسائل منطقه ‌ای و بین ‌المللی و همکاری ‌های دو کشور در سال های اخیر، چارچوب خوبی برای تقویت همکاری های چند جانبه با بهره ‌گیری از ظرفیت و توانمندی ‌های دو طرف ایجاد کرده است. خوشبختانه ما تا اینجا در مورد چین مساله نداریم و نظام به چین به دیده احترام می نگرد. در شرایطی که مشکلات سیاسی و امنیتی به سدی در برابر همکاری های بین المللی ایران تبدیل شده، خوشبختانه الگوی روابط ایران و چین از گزند محفوظ مانده و می توان در هر زمینه ای با این کشور کار کرد.

زمینه مناسبات میان دو کشور گسترده است. سابقه تاریخی مبادلات اقتصادی و فرهنگی میان ایران و چین غنای باستانی دارد و روابط میان دو کشور طی قرون متمادی همواره دوستانه و مسالمت آمیز  بوده است.

لغو روادید سفر به ایران برای گردشگران چینی و صدور مجوز سفرهای گروهی از طرف چین یک گام مهم در جهت تقویت صنعت گردشگری دو کشور و فرصتی برای بروز و ظهور خلاقیت های جدید در این حوزه بود.

ایران به دلیل تحریم ها و مشکلاتی که در حوزه سیاست خارجی و اقتصاد دارد، طی دو دهه گذشته از غافله توسعه عقب مانده است. طبیعی است که ایران به ارزآوری صنعت گردشگری نیاز بیشتری دارد، از این رو تلاش ایران برای تقویت دوستی و گسترش مناسبات همه جانبه با چین باید بیش از این باشد.

برای پیشبرد همکاری های فرهنگی باید روی رابطه هزاران ساله دو ملت که از مسیر جاده ابریشم میسر شده و تا امروز با وجود افت و خیز فراوان هیچ گاه از مدار صلح و دوستی خارج نشده، تاکید و توجه بیشتری داشته باشیم.

همکاری های فرهنگی، اجتماعی و به ویژه آموزشی میان ایران و چین باید افزایش پیدا کند. بورسیه های تحصیلی ایجاد شود و در دانشگاه های دو کشور کرسی تدریس داشته باشیم.

کار فرهنگی ابزار فرهنگی می خواهد ترجمه و نشر کتاب، انتشار نشریات دو زبانه و برگزاری رویدادهای فرهنگی مشترک می تواند به گسترش ارتباطات فرهنگی میان دو ملت منجر گردد.

برای پیشبرد همکاری فرهنگی بین ایران و چین، می ‌توان به انجام اقداماتی همچون تبادلات هنری بین هنرمندان و هنردوستان، برگزاری کارگاه‌ های آموزشی در زمینه‌ های هنری مختلف، ترویج تحقیقات مشترک در حوزه‌ های باستان ‌شناسی و هنر، و افزایش تبادلات مستند و عکاسی درباره میراث‌ های فرهنگی ایران و چین اشاره کرد. همچنین، برگزاری نمایشگاه های دائمی و موقت در هر دو کشور، تشکیل گروه‌ های مطالعاتی مشترک و نشر مقالات علمی در زمینه های فرهنگی و هنری نیز می ‌تواند در تعمیق این همکاری‌ ها مؤثر باشد.

این تعاملات نه تنها به ارتقای همکاری فرهنگی و انسانی بین دو کشور کمک می ‌کند، بلکه نیز به تقویت دیپلماسی فرهنگی و تبادلات مستمر میان جوامع و فرهنگ‌ های مختلف دنیا کمک می‌ کند.

علی رضا ایزدی، کارشناس میراث فرهنگی ایران

مطالب نوشته شده در این مقاله برگرفته از نظرات شخصی نویسنده است و موضع رسمی بخش فارسی رادیو و تلویزیون مرکزی چین را منعکس نمی‌ کند.