چهارشنبه 5 ژوئن برابر با 16 خرداد مصادف با روز جهانی محیط زیست است. در همین باره در این سالها مسائل مختلفی از سوی دولت مطرح شده است.

با توجه به این موضوع، این سئوال هم مطرح می شود که چگونه می توان تعادل هماهنگی بین دو عنصر حفاظت از محیط زیست و توسعه اقتصادی را حفظ کرد؟ این در واقع نیز موضوعی است که همه کشورها در حال کاوش برای یافتن راه حلی برای آن هستند. شی جین پینگ رهبر چین برای این حل موضوع، نظریه «توسعه سبز» را مطرح کرد که می توان گفت محتوای اصلی تفکرات او درباره اقتصاد و تمدن زیست محیطی به شمار می رود.

مردم چین از زمان های قدیم از حکمت های خاصی مانند «یکی بودن انسان با طبیعت»، «پیروی از طبیعت» و «رشد همزمان همه موجودیت‌ها» پیروی می کرده اند. شی جین پینگ نیز این فلسفه ها و حکمت های باستانی چین را با واقعیت کنونی چین ادغام کرده و اندیشه خود درباره تمدن زیست محیطی را شکل داده است . اندیشه ای که هسته اصلی آن مبنی بر این است که انسان و طبیعت یک رابطه همزیستی دارند و آسیب رساندن به طبیعت در نهایت به خود انسان ها آسیب می رساند. به این ترتیب او نظریه «توسعه سبز» را مطرح کرد.

به گفته خود شی جین پینگ، نظریه «توسعه سبز» به این معنی است که «سطح توسعه اقتصادی دیگر صرفاً مبتنی بر رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) سنجیده نمی شود»، بلکه «باید رابطه بین توسعه اقتصادی و حفاظت از محیط زیست را به خوبی مدیریت کرد» و «هرگز نباید محیط زیست را فدای رشد اقتصادی کوتاه مدت کرد» . حقایق موجود ثابت کرده است که مفهوم توسعه سبز شی جین پینگ و عملکرد آن در چین نه تنها برای خود چین بلکه برای جهان نیز مسئولانه به شمار می آید و پاسخگوی مشکلات و چالش های پیش روی کشورها در جریان تحقق مدرنیزاسیون است. در همین باره آخیم اشتاینر (Achim Steiner) مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد گفته: ما خواهان توسعه سبز، کم کربن و فراگیر هستیم. در این زمینه، چین نه تنها برای خود، بلکه برای جهان فرصتی برای درک بهتر چگونگی سوق دادن جهان به سمت اقتصاد سبز فراهم کرده است.