کشورهای عرب خاورمیانه و دیگر دوستداران آمریکا امروز به خوبی دریافته اند که ایالات متحده به جای اینکه نقطه اتکای قابل ‌اعتمادی در جهان ناآرام کنونی باشد، خود به یک منبع بی ‌ثبات کننده تبدیل شده است.

این وضعیت باعث شده دوستان آمریکا نتوانند در بزنگاه های امنیتی و سیاسی، روی واشنگتن حسابی باز کنند درحالیکه این کشورها حفظ امنیت خود را به تامین منافع آمریکا در منطقه گره زده بودند.

آمریکا سال های پیش با حمله اتمی به دو شهر مهم ژاپن قلدری خود را به رخ جهان کشید و از آن پس عملا سیاست‌ گذاری کلان بین ‌المللی را عهده دار گشت و به عبارتی از رانتی جهانی بهره برد. خود مناطق ناامنی را ایجاد کرد و خود برای بازگرداندن امنیت به آن مناطق نیرو اعزام کرد.

سیاست آمریکایی ‌ها این بوده و هست که با استفاده از دو مولفه فرهنگی و اقتصادی ابتدا ملت های جهان و بعد حاکمیت های جهانی را در زیر مجموعه هژمون ایالات متحده قرار دهند و اگر با استفاده از این دو مولفه پاسخ نگرفتند با بهانه های امنیتی درصدد غلبه بر آن کشورها بر می آیند.

در مورد چین و ایران، استفاده از محورهای فرهنگی و اقتصادی تا امروز کاخ سفید را به نتیجه دلخواه خود نرسانده؛ از این رو غرب از چین و ایران بهانه های امنیتی می گیرد.

در جهان کنونی چین تنها کشوری است که با آمریکا رقابت می ‌کند و توانایی لازم برای پیشی گرفتن از آمریکا را کسب کرده است. از این رو آمریکا که در برابر رشد اقتصادی پکن دچار عجز شد، درصدد هویت زدایی از چینی ها بود و امروز امنیت چین را نشانه گرفته است.

کارشکنی در عرصه تجارت، زیر سوال بردن مشروعیت سیاسی چین، ایجاد گسست اجتماعی با بهره‌ گیری از گسست‌ های قومی و مذهبی، حمایت از منتقدان و مخالفان حاکمیت چین، گسترش چین هراسی و همراهی با دشمنان خارجی پکن از جمله اقداماتی است که توسط غرب به ویژه آمریکا به صورت عملیاتی و تاکتیکی، با هدف شکست اقتدار چین و ایجاد هرج و مرج در این کشور در حال اجرا است.

حکمرانی در چین با معرفی مدلی جدید و موفق از کشورداری، الگوی دموکراسی آمریکایی را زیر سوال برده است. از سویی چین با کمترین چالش و بدون صرف هزینه، بازار انرژی یکی از مهمترین محورهای امنیتی جهان یعنی خاورمیانه را به دست آورد. درحالیکه آمریکا با صرف هزینه ای گزاف و به قیمت ناامن کردن منطقه دو دهه ناموفق را در خاورمیانه پشت سر گذاشت و در نهایت برای پیشگیری از اقدامات تنش‌ زا در داخل آمریکا مجبور به ترک منطقه شد.

قدرت اقتصادی چین و جایگاهی که تجارت بین المللی برای چین ترسیم کرده موجب شده ایالات‌ متحده نقشه های جدیدی برای کاهش حوزه نفوذ جهانی چین طراحی کند. تحریک و تقویت تایوان علیه چین یکی از سیاست‌ هایی است که آمریکا دنبال می کند که تا امروز جز ایجاد ناامنی و گسترش سایه جنگ سودی برای آن منطقه نداشته است.

آمریکا و غرب تمام تلاش خود را برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی در راستای تضعیف قدرت چین به ‌عنوان قدرت تهدید کننده هژمون آمریکا به کار گرفته اند لذا دور از ذهن نیست که مقابله آمریکا با چین به مراحل نظامی نیز کشیده شود.

حسن هانی زاده، استاد دانشگاه و تحلیلگر روابط بین المللی ایران

مطالب نوشته شده در این مقاله برگرفته از نظرات شخصی نویسنده است و موضع رسمی بخش فارسی رادیو و تلویزیون مرکزی چین را منعکس نمی‌ کند.