مجمعی که قرار بود در آن مسائل اقتصادی بررسی شود، ناگهان از موضوع خود منحرف و به تجمعی برای محکومیت میزبان تبدیل شد. این صحنه واقعی بود که در سومین مجمع وزیران هند و اقیانوسیه اتحادیه اروپا اتفاق افتاد.

اتحادیه اروپا اخیراً سومین مجمع وزیران هند و اقیانوسیه اتحادیه اروپا را تشکیل داد و از نمایندگان بیش از 70 کشور در شرق آسیا، جنوب آسیا و آفریقا دعوت کرد تا در آن شرکت کنند. با توجه به محتوای دو نشست قبل، این رویداد در اصل کنفرانسی برای بحث درباره موضوعات اقتصادی-تجاری مانند امنیت، تجارت، زنجیره ارزش جهانی، دیجیتالی شدن، تحول سبز و امنیت انرژی بود اما به طور غیر منتظره، جهت‌گیری کنفرانس تغییر کرد و به تجمعی برای محکومیت «معیار دوگانه» در مساله فلسطین تبدیل شد.

کشورهای دعوت شده اساساً جزو کشورهای «جنوب جهانی» هستند و خشم آنها نسبت به غرب اساساً بیانگر موضع این کشورها در قبال مسئله فلسطین محسوب می‌شود.

می‌توان گفت سخنرانی خانم «رتنو مرسودی» وزیر خارجه اندونزی کاملاً نماینده موضع نمایندگان کشورهای مخالف غرب بود. او در سخنرانی خود گفت که اتحادیه اروپا باید عملیات نظامی اسرائیل در غزه را متوقف کند و از لغو کمک مالی به آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل در خاور نزدیک (آنروا) را منصرف شود.

وی گفت: من از همه می‌خواهم که به صدای صادقانه درونی خود پایبند باشند و عادلانه عمل کنند و جلوی جنایات در غزه و فلسطین را بگیرند.

غزه با یک بحران انسانی روزافزون روبرو است. بیمارستان‌ها مورد حمله قرار می‌گیرند؛ مدارس بمباران و خانه‌ها ویران شده؛ مردم اخراج شده‌اند؛ جان 27 هزار فلسطینی از دست رفته در حالی بازماندگان باید با کمبود آب، برق، غذا و آوارگی روبرو شوند. در چنین شرایطی، آنروا به بهترین امید برای بقای فلسطینیان در غزه تبدیل شده است.

با این حال، حتی چنین سازمان بشردوستانه‌ای نه تنها مورد حمله قرار گرفته و بهای 9 کشته و 75 مجروح را متحمل شده، بلکه پس از مطرح شدن محکومیت یک جانبه اسرائیل علیه آن مبنی بر درگیر شدن آن با حمله به اسرائیل در 7 اکتبر، کشورهای غربی مانند ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و آلمان بلافاصله از لغو حمایت مالی از این نهاد سازمان ملل خبر دادن.

زمانی که هر روز کودکان فلسطینی جان خود را از دست می‌دهند، ایالات متحده و سایر کشورهای غربی، بدون توجه به وضعیت غم انگیز انسانی غزه، قطعنامه‌های شورای امنیت متعهد به دستیابی به آتش بس را به دلایل مختلف وتو کرده و در خصوص به اصطلاح «روش‌های آتش بس» دچار تعلل بی پایان شده‌اند اما زمانی که اسرائیل اتهامی علیه آنروا مطرح کرد، کشورهای غربی به همین سادگی، با لغو کمک مالی به آن نهاد، حمایت روشن خود از اسرائیل را ابراز کردند.

شاید نمی‌توان به این معیار دوگانه گفت، چون بر اساس شواهد موجود باید آن را معیار یکسان «حمایت از اسرائیل» توصیف کرد.

غرب به صحبت درباره حقوق بشر عادت کرده اما وقتی صحبت از فلسطین و اسرائیل به میان می‌آید، حمایت از اسرائیل به تنها معیار آنها تبدیل می‌شود. شاید به عبارت دیگر، گاهی اوقات در این دنیا به اصطلاح «معیاری» وجود ندارد و به جای آن، فقط چیزی به نام موضع‌گیری وجود دارد. این یک واقعیت دردناک موجود در دنیای امروز به شمار می‌آید.