چین طی سال‌های اخیر فعالانه مصرف سوخت‌های فسیلی خود مانند زغال سنگ را کاهش داده و در خط مقدم جهان در حوزه تحقیق و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر قرار داشته است.

ظرفیت تولید برق غیرفسیلی چین 50.9 درصد کل ظرفیت نصب شده این کشور است، دستاوردی که بیش از هدف اولیه پیشی گرفتن از نیروگاه‌های سوخت فسیلی تا سال 2025 است.

ایالات متحده و اروپا خواستار این هستند که کشورها به پایان دادن استفاده از سوخت‌های آلاینده پایبند باشند. اما چین با در نظر گرفتن امنیت انرژی، مقادیر زیادی انرژی پاک را در عین حفظ نیروگاه‌های آلاینده به صورت ذخیره، افزوده است. چین این راهبرد را «عشق به انرژی جدید در عین عدم خستگی از انرژی قدیمی» نام گذاشته است.

در بهترین سناریو، هر دو مسیر کم و بیش سرنوشت یکسانی دارند: اگر انرژی تجدیدپذیر کافی افزوده شود، سیستم برق تقاضا برای انرژی تولید شده توسط سوخت‌های فسیلی را کاهش می‌دهد و گازهای آلاینده‌ گلخانه‌ای کاهش خواهد یافت.

گذار یا تحول انرژی باید با توجه به شرایط ملی هر کشور انجام شود. علاوه بر این، تناوب منابع انرژی تجدیدپذیر نیز باید مدنظر قرار داده شود. در غیاب فناوری‌های تکامل‌یافته مانند ذخیره و انتقال برق در مقیاس گسترده، سوخت‌های فسیلی باید یک نقش تنظیم کننده انعطاف پذیر و پشتیبان برای حمایت از عرضه انرژی با ثبات بازی کنند و توسعه اقتصادی و اجتماعی را تضمین نمایند.

بسیاری از کشورها به ویژه اقتصادهای مهم در حال دسته و پنجه نرم کردن با دشواری‌های بزرگ در مسیر کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی هستند. به طور خاص در حال حاضر مناقشات ژئوپلتیکی مانند درگیری روسیه و اوکراین باعث ایجاد ناآرمی در بازار انرژی جهانی شده است.

رویکرد چین در این مورد نیازهای آن را پاسخ گفته است. چین با تمرکز بر توسعه «انرژی تجدیدپذیر» می‌تواند هدف به اوج رساندن آلاینده‌ها را و به دنبال آن کاهش بدون نگرانی از کمبود برق مختل کننده توسعه خود را داشته باشد. چین از شرکت‌های داخلی که در جهان پیشتاز تولید باتری‌ها، نیروگاه‌های برق هسته‌ای، صفحات خورشیدی و توربین‌های بادی هستند، حمایت می‌کند.

به نظر می‌رسد راهبرد چین کارایی دارد و موثر واقع شده است. «مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک» مستقر در هلسینگی اعلام کرد چین به شکل قابل توجهی در حال افزایش تولید انرژی تجدیدپذیر و هسته‌ای است بنا بر این آلاینده‌ها احتمالا طی سال آینده کاهش می‌یابند.

اگر چین بتواند این سطح نصب را حفظ کند، انتشار آلاینده‌ها می‌تواند در سال 2023 به اوج برسد به جای آنکه تا سال 2030 طول بکشد.

رویکرد چین ارزش یادگیری از جانب دیگر کشورها را دارد تا از انرژی خورشیدی و بادی به طور کامل استفاده کنند.

چین همچنان در مسیر سرعت بخشیدن به تحول انرژی قرار دارد و این مسیر تغییر نخواهد کرد. اما مانند دیگر کشورها این کشور توسعه اقتصادی و اهداف زیست‌محیطی را متعادل خواهد کرد.