آخر هفته قبل از شب هالووین، آمریکا شاهد چندین حادثه تیراندازی بود که بر اثر آن، 11 نفر کشته و بیش از 50 نفر زخمی شدند.

تنها چند روز قبل از آن، ایالت مین نیز شاهد تیراندازی مرگبار دیگری بود که در آن 22 نفر کشته و ده ها نفر زخمی شدند. پیش از این نیز یک حادثه تیراندازی در تامپا فلوریدا 3 کشته و 4 زخمی برجای گذاشته بود.

از ابتدای سال جاری، بیش از 500 حادثه تیراندازی مرگبار در ایالات متحده رخ داده که منجر به کشته شدن بیش از 600 نفر شده است. این رقم بالاترین رقم در سال های اخیر است.

ایالات متحده در این تناقض گردشی افتاده است: پس از هر حادثه تیراندازی مرگبار، مردم از سویی به بررسی چگونگی کنترل اسلحه می پردازند اما از سوی دیگر، افراد بیشتری به دلیل کمبود امنیت، به خرید اسلحه برای محافظت از خود می پیوندند. آزادی داشتن اسلحه به خشونت با اسلحه دامن می زند و افزایش خشونت با اسلحه نیز تولید و فروش اسلحه را تحریک می کند.

با این حال، این مانع از مطرح شدن چنین سوالی نشده است، که چگونه می توان از تکرار خشونت با اسلحه در آمریکا جلوگیری کرد؟

در واقع، این بیشتر یک بیان بدون چاره است تا یک سوال، چرا که دلیل تکرار خشونت با اسلحه در آمریکا واضح است.

دو حزب در ایالات متحده مواضع متضادی در مورد کنترل اسلحه دارند و این حالت که در این کشور آرای مردم خون و رگ سیاستمداران به شمار می آید، باعث شده است که موضوع اسلحه به یکی از ابزاراهای بازی سیاسی تبدیل شود. سیاستمداران آمریکایی برای کسب منافع سیاسی یا سرکوب رقیب سیاسی خود از هر حادثه تیراندازی مرگبار استفاده می کنند اما با گذشت زمان، کم کم بحث سرد و فراموش می شود و تا حادثه بعدی، دوباره این حالت تکرار شده و مساله بدون حل باقی می ماند.

علاوه بر این، گروه‌های ذینفع مانند انجمن ملی سلاح آمریکا از طریق کمک‌های مالی سیاسی و لابی‌های سیاسی بر سیاستمداران تاثیر می‌گذارند و راه را برای کنترل اسلحه دشوارتر می‌سازند. این در حالیست که بودجه فدرال برای تحقیقات مربوط به خشونت اسلحه نزدیک به دو دهه متوقف شده است.

بدون تامل اساسی درباره این موضوع، آمریکایی ها همچنان زیر سایه خشونت اسلحه به زندگی خود ادامه خواهند داد. این حالت بسیار بد و نامناسب است و این سوال پیش می آید که، چگونه می توان بدون آسایش و امنیت، به آزادی دست یافت؟