سه شنبه گذشته اولین سالگرد انفجار خط لوله گاز نورد استریم بود. اگرچه بسیاری از طرف ها ادعا کرده اند که در مورد این حادثه تحقیقات داشته اند، اما هنوز هیچ نتیجه ای به دست نیامده است.

پس از این انفجار، دانمارک، آلمان و سوئد تحقیقات جداگانه ای را آغاز کردند، اما روسیه از مشارکت در این انفجار محروم شد و تحقیقات نیز پیشرفت کندی داشت.

سه کشور مذکور نیز در بیانیه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد آورده اند که تحقیقات هنوز پایان نیافته و هنوز مشخص نیست که چه زمانی به نتیجه می رسد.

همانطور که برخی ناظران پیش تر گفته اند، تحقیقات انفجار خط نورد استریم موضوعی حساس برای کشورهای اروپایی است، طوری که حتی اگر برخی کشورها حقیقت را دریابند، از افشای آن نیز می ترسند.

اروپا بزرگترین قربانی بحران روسیه و اوکراین است. این حادثه به اتکای اروپا به گاز طبیعی روسیه پایان داد. پس از وقوع بحران اوکراین، آلمان که پیشگام در تلاش برای خودمختاری استراتژیک اروپا از طریق ایجاد توازن در روابط با واشنگتن و مسکو بود، سیاست یک جانبه طرفدار آمریکا را در پیش گرفته است.

علاوه بر این، کمبود انرژی در اروپا نیز به خروج شرکت های اروپایی سرعت بخشیده است. قیمت بالای گاز در ماه‌های پس از انفجار، بسیاری از شرکت‌های اروپایی را مجبور کرد تا فعالیتهای خود را به ایالات متحده منتقل کنند.

همزمان، عرضه گاز آمریکا به اروپا به شدت افزایش یافته است. در ژوئن 2022، ایالات متحده برای اولین بار گاز طبیعی بیشتر از روسیه را به اروپا عرضه کرد. از آوریل امسال نیز ایالات متحده 50 درصد از کل واردات گاز طبیعی مایع LNG اتحادیه اروپا را تامین کرده است.

ایالات متحده که پس از انتقاد سریع از روسیه در واکنش به انفجار خط نورد استریم، همواره عمدا سکوت کرده است، ظاهرا بیشترین نفع را از این حادثه برده است.

نادیده گرفتن موضوع توسط اروپا نیز نشان می دهد که وابستگی فزاینده آنها به ایالات متحده به حدی رسیده است که دستیابی به خودمختاری استراتژیک برای آنها بسیار دشوار شده است.