«شرکت نیروی برق توکیو» (TEPCO) به عنوان اپراتور نیروگاه هسته‌ای «فوکوشیما»، پایان دور اول تخلیه آب آلوده هسته‌ای به دریا و تخلیه 7800 تن آب حامی تریتیوم را اعلام کرد. این شرکت همچنین خبر داده است که دور دوم تخلیه آب به میزان 7800 تن را آغاز خواهد کرد.

شرکت تپکو(TEPCO) از ابتدای تخلیه فاضلاب هسته‌ای هرگز به مواد دیگری غیر از تریتیوم در آب اشاره‌ای نکرده و این اقدامش نیز هیچ وقت مورد تایید هیچ طرف ثالث مستقلی قرار نگرفته است. بدین سبب، همسایگان ژاپن و کشورهای جزیره‌ای اقیانوسیه همواره نسبت به علمی و منطقی بودن این اقدام و اعتمادپذیری شرکت تپکو تردید نشان داده‌اند.

به عنوان مثال، «مناسه سوگاواره»، نخست وزیر جزایر سلیمان هنگام سخنرانی در هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل، تخلیه آب آلوده هسته‌ای ژاپن به اقیانوس آرام را «تکان‌دهنده» خواند و گفت، داده‌های گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره آب‌های آلوده هسته‌ای فوکوشیما ناقص و مغرضانه بوده و او از دولت ژاپن می‌خواهد تا فورا تخلیه آب‌های آلوده به مواد هسته‌ای به اقیانوس آرام را متوقف کند.

منطقه جنوبی اقیانوس آرام که جزایر سلیمان در آن واقع است، در طول تاریخ بیشترین آلودگی هسته‌ای را تحمل کرده است. بین سال های 1946 تا 1958، ایالات متحده 67 آزمایش هسته‌ای در این منطقه انجام داد و 63 بار، زباله هسته‌ای را به آب‌های این منطقه ریخت. بنابراین، جزایر سلیمان با آزمایش هسته‌ای در اقیانوس آرام مخالف است و در برابر تخلیه آب‌های آلوده به هسته‌ای ژاپن موضع بسیار قاطعانه نشان داده است.

مردم این کشورها و همسایگان ژاپن حق دارند تا به این اقدام ژاپن به دیده تردید بنگرند یا برای تامین امنیت خود اقدام کنند زیرا این اقدام، خوراک و همه دیگر ابعاد زندگی آنها را به خطر انداخته است. حتی آمریکا که در هزاران کیلومتری ژآپن قرار دارد، علی رغم آنکه ادعای حمایت از تخلیه فاضلاب هسته‌ای ژاپن را دارد، واردات محصولات آبزی ژاپنی را ممنوع کرده است.

نگران‌کننده‌تر این است که همه داده‌های مربوط به موضوع تخلیه آب آلوده هسته‌ای به دریا، از یک منبع یعنی همان شرکت تپکو(TEPCO) به دست می‌آید در حالیکه اعتمادپذیری این شرکت جای سئوال دارد.

شرکت تپکو پیشینه ناگواری در مدیریت حوادث هسته‌ای دارد. در مقایسه با واکشن سریع و تلاش‌های قاطع شوروی در واکنش به حادثه چرنوبیل که از اول به سطح 7 رسید، حادثه هسته‌ای فوکوشیما در ابتدا فقط یک حادثه سطح 4 بود و این به دلیل پنهانکاری و تاخیر اقدامات شرکت تپکو(TEPCO) به منظور نجات دارایی خود بود که حادثه به یک فاجعه هسته‌ای سطح 7 رسید.

و حالا، این شرکت با این پیشینه، یگانه منبع همه داده‌های مربوط به تخلیه آب آلوده هسته‌ای به دریاست و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز بر اساس داده‌های این شرکت، گزارش خود را تهیه کرده و روی سایت خود قرار است. از اول ماجرا تا کنون هیچ طرف ثالث مستقلی در شکل‌گیری این داده‌ها حضور نیافته و این بسیار جای سئوال دارد که این داده‌ها چگونه جمع آوری و ارائه شده است؟

ژاپن پیش از تخلیه آب آلوده هسته‌ای فقط راضی بود تا رضایت آمریکا را کسب کند و نظرات کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام و همسایگانش را بی‌اهمیت دانست اما این دقیقا همین کشورها هستند که تحت تاثیر مستقیم این آب آلوده هسته‌ای قرار دارند.

در پایان باید گفت اگر ژاپن از ابتدای ماجرا صادقانه عمل کرده، چرا شبیه پیشنهاد نخست وزیر جزایر سلیمان مبنی مبنی بر آنکه «اگر این آب ایمن است، باید در خود ژاپن نگهداری شود و اینکه ژاپن آن را به دریا تخلیه می‌کند، نشان می‌دهد که این آب اصلا ایمن نیست» را عملی نمی‌کند؟