یک جوان ۲۸ ساله بریتانیایی در ماه مارس به ظن نقض قانون اسرار رسمی بریتانیا دستگیر شد. او تا اوایل مهرماه با وثیقه آزاد شده است. اما تاکنون هیچ اتهامی مطرح نشده که این حاکی از فقدان شواهد ملموس است. در زمینه تعمیم امنیت ملی در بریتانیا، این معمولاً یک مورد جزئی است. با این حال، در ماه سپتامبر، این مورد به همراه مورد مشابه دیگری با عنوان «فعالیت های جاسوسی چین» منتشر شد و سروصدای قابل توجهی در سیاست و افکار عمومی بریتانیا ایجاد کرد.

امروز، پارلمان بریتانیا بر سر موضوع "جاسوس چینی" در آشفتگی است - نخست وزیر در آنجا "بازجویی" می شود، چندین وزیر مجبور به بیانیه می شوند و شخص درگیر باید اظهاراتی در رد اتهامات صادر کند. با این حال، هیچ یک از اینها نمی تواند مانع از آن شود که نمایندگان مجلس، از دولت سؤال کنند و بپرسند "آیا چین واقعا یک تهدید است؟ در واقع، این یک "سوال" نیست زیرا آنها از قبل یک پاسخ از پیش تعیین شده دارند. هرکسی که این پاسخ را بدهد، «متحد» در نظر گرفته می‌شود، اما هرکسی که چیز دیگری بگوید ممکن است خود را در اتهام به «جاسوس بودن» ببیند.

دلیل اینکه این جوان مورد توجه قرار گرفته است عمدتاً به این دلیل است که گفته می شود او مدیر گروه تحقیقات پارلمانی چین است و دارای مجوز پارلمانی بوده و قبلاً مدتی در چین کار کرده است. این مرد جوان که مظنون به «جاسوس چینی» است، با صدور بیانیه ای مدعی شد که «کاملاً بی گناه» است، اما بدیهی است که برخی افراد در بریتانیا پیش از این برای قضاوت عجله کرده و او را «مجرم» می دانند.

با این حال، رویدادهای مارس در ماه سپتامبر تشدید شده است. رسانه های انگلیسی همچنین متوجه شده اند که این اتفاق در زمانی رخ می دهد که انگلیس به دنبال ترمیم روابط خود با دولت چین است. جیمز کلورلی، وزیر خارجه بریتانیا، به تازگی در اواخر ماه اوت از چین دیدن کرده بود و به بالاترین مقام دولتی بریتانیا تبدیل شد که در سال‌های اخیر از چین بازدید کرده است. این وضعیت به نوعی یادآور «حادثه بالون چین و آمریکا» است که در فوریه امسال رخ داد.

در ایالات متحده و بریتانیا، افراد یا نیروهایی وجود دارند که در خرابکاری روابط با چین تخصص دارند. آنها از تاکتیک های مختلفی مانند ایجاد مشکل از هیچ، دمیدن چیزهای نامتناسب، تحریف حقایق و سردرگمی مردم استفاده می کنند. آنها "شکار جادوگران سیاسی" را در داخل کشور خود راه اندازی می کنند و رویکرد "بهتر است هزار نفر را به اشتباه بکشید تا یک نفر را رها کنید" با تمرکز بر هدف قرار دادن افرادی که نگرش های دوستانه یا منطقی نسبت به چین دارند، اتخاذ می کنند. تحت این فضای ظالمانه، افرادی که در حفظ رویکردی دوستانه و عمل‌گرایانه نسبت به چین پافشاری می‌کنند، به اندازه پانداهای غول‌پیکر در جوامع بریتانیا و آمریکا کمیاب شده‌اند. با این حال، آنها مانند پانداهای غول پیکر گرامی نیستند و محافظت نمی شوند، بلکه در عوض با آزار و شکنجه بی امان نیروهای ضد چین مواجه می شوند.

به عنوان مثال، اظهارات هوشمندانه بیان شده توسط افراد واقع بین در دفاع از “نیاز به تعامل با چین” باعث انتقاد در لندن شد. به همین ترتیب، جرمی هانت، صدراعظم خزانه‌داری بریتانیا، که گفت: «انگلیس باید با چین صحبت کند» از سوی برخی از سیاستمداران بریتانیایی به دلیل داشتن همسر آسیایی متهم به «جاسوس بودن» شد. در نگاه این سیاستمداران ضد چینی که از هر فرصتی سوء استفاده می کنند، داشتن هرگونه معامله با مردم چین به معنای "طرفدار چین" بودن است و عدم اظهارات رادیکال ضد چین به معنای "ضعیف" بودن است. فقط یک موضع کاملا ضد چینی و ضد کمونیستی تنها «صحت سیاسی» قابل قبول تلقی می شود.

پرونده این بار به وضوح نشان می دهد که واقعیت کاملاً با آنچه سیاستمداران و سازمان های اطلاعاتی بریتانیا به عنوان "جاسوسان چینی در همه جا" تبلیغ می کنند متفاوت است. دقیقاً به دلیل فقدان شواهد است که مستأصل هستند؛ آنها به پرونده بزرگی دست می زنند که نمی تواند در برابر بررسی های قانونی مقاومت کند.