دولت بایدن روز چهارشنبه اعلام کرد که اولین کمک نظامی را از طریق برنامه موسوم به "برنامه تامین مالی نظامی خارجی" به ارزش کل حدود 80 میلیون دلار به منطقه تایوان ارائه خواهد کرد. بسیاری از رسانه‌های آمریکایی در گزارش‌های خود به «احتمالاً خشم چین» اشاره کردند. بنابراین، از آنجایی که آنها به خوبی می‌دانند که این امر باعث "خشم چین" می‌شود، چرا ایالات متحده همچنان این کار را انجام می‌دهد؟

این نشان می دهد که واشنگتن عمداً چین را در مورد مسئله تایوان تحریک کرده است. آنها به خوبی می‌دانند که این اقدامات به‌طور آشکار اصل چین واحد و سه بیانیه مشترک چین و آمریکا را نقض می‌کند و احتمالاً نمی‌تواند از پیامدهای جدی ناشی از وضعیت در سراسر تنگه تایوان غافل باشد. ایالات متحده با دقت در حال ایجاد تله ای پر از تیغه های تیز برای تایوان است، در حالی که آن را با گل و خوراکی های شیرین می پوشاند تا مقامات حزب دموکراتیک مترقی (DPP) را که دارای انگیزه های پنهانی هستند، جلب کند. چه استفاده بایدن از «اقتدار ریاست جمهوری» برای ارائه کمک های نظامی به تایوان در اواخر ژوئیه، چه این اولین کمک نظامی از طریق به اصطلاح «برنامه تأمین مالی نظامی خارجی»، واشنگتن بی صبرانه از مدل کمک نظامی به اوکراین برای تایوان استفاده می کند.

داده ها نشان می دهد که منطقه تایوان بزرگترین خریدار تسلیحات ایالات متحده از سال 2020 بوده است و فروش تسلیحات ایالات متحده به تایوان پیوسته در حال افزایش بوده است. حالا آنها یک ترفند جدید ارائه کرده اند. ارائه کمک های نظامی بی قید و شرط به تایوان شبیه به هدایایی طراحی شده توسط فروشنده حیله گر و زیرک است - هدف این فروشنده نه تنها پول در جیب تایوان بلکه ارزش ژئوپلیتیکی "استفاده از تایوان برای مهار چین" است. از طریق فروش تسلیحات به تایوان، ایالات متحده آگاهانه در حال اجرای «استراتژی خارپشت» در منطقه تایوان است. آنچه می خواهد این است که تایوان را به یک کشتی جنگی با پرچم آمریکا تبدیل کند و توپ هایش به سمت سرزمین اصلی باشد. هدف این استراتژی نه تنها مقابله با فرآیند اتحاد مجدد دو طرف تنگه تایوان است، بلکه به مجموعه صنعتی-نظامی ایالات متحده اجازه می دهد تا به طور پایدار از منافع بهره مند شود.

شایان ذکر است که داستان چه فروش تسلیحات به تایوان باشد و چه به اصطلاح "کمک"، این ایالات متحده است که حرف آخر را در مورد اینکه چه تسلیحاتی، به چه قیمت، چه زمانی و چقدر فروخته می شود، می زند. مقامات DPP نه تنها قدرت چانه زنی ندارند، بلکه حق اطلاع ندارند و فقط می توانند منتظر اعلام رسمی واشنگتن باشند. در گذشته اتفاقات پوچ و بیهوده ای رخ داده است، مانند دستور مستقیم نیروی هوایی ایالات متحده به هواپیماهای بدون سرنشین برای تایوان. گفته می شود که طرف تایوان تنها پس از مشاهده گزارش ها از خریداری شدن این چهار پهپاد مطلع شده است. برخی از رسانه‌ها در این جزیره به تمسخر گفتند: "ایالات متحده فقط آنها را می فرستد و تایوان باید هزینه آنها را بپردازد." آیا چیزی پوچ تر از این "قرارداد" در جهان وجود دارد؟

صحبت از این که آیا اقدامات ایالات متحده "چین را خشمگین می کند"، این موضوع را بیش از حد ساده می کند. نارضایتی شدید و مخالفت قاطع چین آشکار است، اما واکنش چین به تحریکات مستمر ایالات متحده در مورد مسئله تایوان تنها به اظهارات محدود نخواهد شد. یکی از دلایل اصلی عدم تعهد چین به کنار گذاشتن استفاده از زور، مقابله با مداخله خارجی است. دخالت ایالات متحده در منطقه آسیا و اقیانوسیه به دقت محاسبه شده و مقرون به صرفه ترین "سرمایه گذاری" تلقی می شود، اما عزم قوی و اراده قاطع چین برای دفاع از حاکمیت ملی و تمامیت ارضی قابل "محاسبه" نیست و تحت هیچ فشاری نمی تواند مرعوب شود.