دولت ژاپن اصرار دارد که از 24 آگوست آب آلوده به مواد اتمی نیروگاه هایش را به اقیانوس آرام بریزد و امنیت دریایی و سلامت مردم را به خطر بیندازد. در حالی که این اقدام نگرانی جهانی را برانگیخته است، برخی از رسانه های غربی از جمله صدای آمریکا و سی ان ان هیاهو می کنند که تنها چین است که مخالفت خود را با تخلیه زباله ژاپن اعلام کرده است.

آیا چین تنها کشوری است که مخالف آزادی ژاپن است؟ پاسخ کاملا منفی است. مردم بسیاری از کشورها از جمله ژاپن نارضایتی شدید خود را ابراز کرده اند. شهروندان ژاپنی به طور خودجوش به خیابان ها ریختند و درخواست هایی را علیه رهاسازی آب ارائه کردند. موجی از اعتراضات در سراسر ژاپن گسترش یافته است و هیچ نشانه ای از کوتاه آمدن وجود ندارد. هیدکی تاکی، یکی از سازمان دهندگان تظاهرات، خشم شدید خود را از اقدام یکجانبه دولت ژاپن برای پیشبرد آزادی عمل این کشور ابراز کرد.

رهاسازی آب آلوده به مواد هسته‌ای ژاپن باعث اعتراضات در کره جنوبی، فیلیپین و فیجی شده است. لی جائه میونگ، رهبر حزب دموکرات کره جنوبی، گفت ژاپن از خطی عبور کرد که نباید از آن می گذشت. لی در مصاحبه با بلومبرگ گفت: موضوع تخلیه آب های آلوده یک تحریک برای همه مردم زمین است. فعالان محیط زیست و ماهیگیران فیلیپینی این اقدام ژاپن را به عنوان "قمار بزرگی که جان مردم را به خطر می اندازد" محکوم کردند و از جامعه بین المللی خواستند تا علیه این خطای ژاپن که اقیانوس را به زباله دان تبدیل می کند، اقدام کند.

شهروندان فیجی نیز نارضایتی شدید خود را از اقدام "بسیار بسیار وحشتناک" ژاپن ابراز کردند. لوسیا لاگیلوو، یکی از معترضان در فیجی، گفت: «این نشان بی احترامی به حقوق ما به عنوان انسان است.» تعدادی دیگر از کشورهای اقیانوس آرام نیز ادعا کردند که ژاپن باید آب آلوده به مواد هسته‌ای را به جای اقیانوس آرام در خاک خود دفن کند. وزیر محیط زیست فدرال آلمان گفته که وی به شدت از هرگونه تخلیه اضافی مواد رادیواکتیو به دریا انتقاد می کند.

در همین حال، دانشمندان نیز سوء ظن خود را در مورد بی خطر بودن انتشار ژاپن ابراز کرده اند. انجمن آمریکایی پیشرفت علم، که مقر آن در واشنگتن است، در گزارشی که در سال 2021 در Science منتشر شد، هشدار داد که ایزوتوپ‌های خطرناک‌تر با طول عمر رادیواکتیو طولانی‌تر - روتنیوم، کبالت، استرانسیوم و پلوتونیوم - می‌توانند از ALPS (سیستم پردازش مایع پیشرفته) عبور کنند.

رابرت ریچموند زیست‌شناس دریایی از دانشگاه هاوایی در مقاله «آیا رهاسازی فاضلاب فوکوشیما بی خطر است؟ آنچه علم می‌گوید» که در ماه ژوئن در نیچر منتشر شد، پرسید: «آیا مردم با چراغ سبز دانشمندان این را تبلیغ کنند که تخلیه آب آلوده به مواد هسته‌ای توسط ژاپن برای سلامت اقیانوس ها و سلامت انسان ایمن خواهد بود؟" ریچموند گفت: پاسخ منفی است. ریچموند به‌عنوان یکی از پنج دانشمند حاضر در هیئتی که به مجمع جزایر اقیانوس آرام مشاوره می‌دهد، پس از بررسی داده‌های TEPCO، دولت ژاپن و بازدید از نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما، گفت که ظن آنها در مورد تخلیه به هیچ وجه برطرف نشده است.

اما جالب اینجاست که به نظر می رسد صداهای مخالف اقدام  ژاپن در رسانه های غربی خاموش شده است. آیا غرب عمداً در برابر این صداها ناشنوا می شود؟ اخیراً یک وبلاگ نویس با 20 نفر به طور تصادفی در خیابان های آمریکا مصاحبه کرد. تنها یک مصاحبه شونده، که اهل کره جنوبی است، از رهاسازی آب آلوده به هسته ای توسط ژاپن اطلاع دارد، در حالی که دیگران چیزی در مورد این تخلیه نمی دانند و هیچ گزارشی در مورد آن از رسانه های محلی ندیده اند.

رسانه های غربی در حالی که در مورد موضع مخالف چین سر و صدا می کنند و این کشور را به انجام یک بازی "ژئوپولیتیکی" در مورد این موضوع متهم می کنند، عمد خطرات تخلیه ژاپن را کم اهمیت جلوه می دهند و حتی افکار عمومی را از انتشار آن مطلع نمی کنند. استانداردهای دوگانه و تعصبات برخی کشورهای غربی فقط در مورد اخبار و رسانه نیست. این مورد تبلیغاتی که فقط چین با تخلیه ژاپن مخالفت کرده است تنها یک نمونه است. غرب استانداردهای دوگانه ای را در مورد مسائل زیست محیطی برای دستاوردهای سیاسی اعمال می کند، اما این مردم هستند که بهای آن را می پردازند.