تاکنون شاهد پنج دور تبلیغات فروپاشی اقتصادی چین بوده‌ایم که همه آنها را دانشمندان و رسانه‌های غربی آغاز کرده‌اند. این پنج دور تبلیغات به ترتیب در اواخر دهه 1980، زمانی که اروپای شرقی دستخوش تغییرات بزرگ و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود، سال 1998 همزمان با بحران مالی در آسیا، 2001 زمانی که چین به سازمان تجارت جهانی پیوست، سال 2008 همزمان با بحران مالی جهان ناشی از بحران وام مسکن آمریکا و در سال 2015 همزمان با رکود اقتصادی جهان، اوج گرفت.

اما واقعیات نشان داده همه این تبلیغات یا پیش‌بینی فروپاشی اقتصادی چین نادرست بوده است. چین هیچ وقت دچار فروپاشی اقتصادی نشده بلکه اقتصادش وارد مسیر رشد سریع و سالم شده به گونه‌ای که در بازه 1979 تا 2019، میانگین نرخ رشد اقتصادی چین به 9.4 درصد رسیده است.

اکنون شاهد ششمین دور از تکرار این تئوری فروپاشی اقتصادی چین هستیم. در دور کنونی تبلیغات فروپاشی چین یک نکته بسیار جالب وجود دارد و آن این است که مدعیان فروپاشی اقتصادی چین ضمن بدبینی به اقتصاد چین، عملکرد اقتصادی چین در دوران گذشته را تایید کرده‌اند. به عبارت دیگر، با وجودی که به نادرست بودن دورهای گذشته تبلیغات فروپاشی اقتصادی معترفند اما سعی می‌کنند افکار عمومی را به درست بودن دور کنونی پیش‌بینی خود متقاعد کنند.

در واقع، از لحاظ علمی، پیش‌بینی دقیق فروپاشی طبق دانش‌های علوم اقتصادی امکانپذیر نیست. اما سئوال اینجاست که چرا با شکست دورهای گذشته پیش‌بینی فروپاشی اقتصادی چین، این نوع پیش‌بینی همچنان ادامه دارد؟ یگانه پاسخ به آن این است که احتمالا این محدود به مساله علمی اقتصادی نیست بلکه آنها با در نظر گرفتن اهداف دیگر، تصمیم می‌گیرند که در زمانی مناسب سناریوی فروپاشی اقتصادی چین را رونمایی کنند.

این درست است که اقتصاد چین با چالش‌هایی مانند کمبود تقاضای داخلی، وضعیت ناگوار شرکت‌ها و شرایط نامطلوب خارجی مواجه است، اما باید دید در طول تاریخ هیچ وقت وضعیت اقتصادی عاری از شرایط نابسامان نبوده و از این لحاظ، فرق چندانی با دوران گذشته ندارد.

همزمان باید دید نسبت به هر دوره گذشته، وضعیت صنایع تولیدی، خدماتی و مالی در بهترین سطح تاریخی قرار گرفته است. به علاوه، چین دارای کامل‌ترین صنایع دنیاست و محصولات صنعتی آن نیز دارای بهترین توان رقابتی در جهان است.

به علاوه، همچنین می‌توان گفت اقتصاد چین همچنان دارای پتانسیل عظیمی است. به عنوان مثال، اکنون هر هزار نفر چینی دارای 220 دستگاه خودرو هستند اما این رقم در آمریکا 800 دستگاه به ازای هزار نفر و در ژاپن 600 دستگاه به ازای هزار نفر است.

شرکت‌های خارجی فعال در چین واقعی‌ترین واکنش به وضعیت اقتصادی چین در سال 2023 را نشان داده‌اند. طبق یک نظرسنجی مشترک انجمن مساعدت به تجارت چین و اتاق بازرگانی شرکت‌های خارجی در چین، 99.4 درصد شرکت‌های خارجی به چشم‌انداز اقتصاد چین اطمینان دارند؛ 98.7 درصد شرکت‌های خارجی فعالیت در چین را ادامه یا گسترش می‌دهند؛ 89.8 درصد شرکت‌های خارجی مایلند زنجیره صنعتی خود را در چین حفظ کنند.

با این اوصاف و با توجه به دورهای گذشته تبلیغات فروپاشی اقتصادی چین، حالا می‌توانیم به این سئوال پاسخ دهیم که نتیجه دور کنونی تئوری فروپاشی اقتصادی چین چه خواهد بود؟