پانزدهمین نشست «بریکس» قرار است سه شنبه 22 آگوست (31 مرداد) در آقریقای جنوبی با محور توسعه و چندجانبه‌گرایی برگزار شود. «نالدی پاندور» وزیر خارجه آفریقای جنوبی که کشورش ریاست چرخشی پنج کشور بریکس را برعهده دارد، 7 آگوست (16 مرداد) اعلام کرد سران 23 کشور از جمله آرژانتین، اتیوپی، الجزایر، کوبا، مصر، اندونزی، ایران، تایلند و ویتنام رسما تمایل خود برای پیوستن به بریکس را ابزار داشته‌اند.

با اینکه کشورها انگیزه‌های مختلفی برای پیوستن به خانواده بریکس دارند اما این امید به خواسته مشترک بیشتر کشورها تبدیل شده که حکمرانی جهانی جامع و چندقطبی شود.

همانطور که «لیائو جِن‌یانگ» رئیس «دانشکده علوم انسانی، هنر، و علوم اجتماعی» در «دانشگاه فناوری نان‌یانگ» گفت: سازوکار بریکس بیانگر خواسته شماری از اقتصادهای بزرگ جهان جنوب برای خلاص شدن از شر نظم مالی جهانیِ تحت سیطره ایالات متحده و دستیابی به تنوع بخشی است.

می‌توان گفت مدت‌های مدید جهان برای بسیاری تلخ و برای معدودی زیبا بود و جهانِ متنوع چیزی است که مردم آن را می‌خواهند!

یک گروه بریکس قدرتمند قادر است کشورهای در حال توسعه را در مقابل خطرات ایمن کند، قدرت چانه زنی جمعی آنها را بهبود بخشد، در برابر استفاده دلار به عنوان «سلاح» مقاومت کند و تمام تلاش خود را انجام دهد تا از شر سرکوب اقتصادی و تجاری و غارت مالیِ کشورهای توسعه یافته رهایی یابد. بنا بر این بسیاری از کشورهای در حال توسعه برای ورود به بریکس صف کشیده‌اند که نشان می‌دهد این گروه یک سازمان پیشرفته‌ی در خدمت منافع کشورهای جهان جنوب است که به شکل گسترده‌ای بخاطر نقش و جایگاهش مورد تایید قرار گرفته است.

امروز بریکس دیگر «یک مخفف صِرف» محسوب نمی‌شود بلکه یک «برند» جدید در سیاست بین‌الملل تلقی می‌گردد. این گروه به عنوان مهم‌ترین سکو برای نمایندگان بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه مهم به منظور تقویت گفتگو و همکاری به حساب می‌آید و سازوکار آن نیز مهم‌ترین کانال برای «جهان جنوب» به منظور انجام ارتباطات راهبردی در نظر گرفته می‌شود.

بنا بر این ترویج توسعه و رشد هر چه بیشتر همکاری بریکس، قدرتمندتر ساختن «صدای بریکس»، حفظ انصاف و عدالت بین‌المللی، تمرین چندجانبه‌گرایی و تحقق ثبات بیشتر برای یک جهان سرشار از نااطمینانی‌ها، ضروری است.