تجربه نشان داده که ایالات متحده تقریباً  تمام دستاوردهای جدید در زمینه فناوری را تبدیل به  سلاح می کند و با توجه به همین موضوع این پرسش مطرح می شود که چه دلیلی وجود دارد که هوش مصنوعی از این روند مستثنی شود. 

آنتونی بلینکن و جینا ریموندو به ترتیب به عنوان وزیر خارجه و وزیر بازرگانی ایالات متحده، روز دوشنبه با انتشار یک مقاله  مشترک در فایننشال تایمز به پرسشی بسیاری از مردم درباره نحوه استفاده از هوش مصنوعی پاسخ دادند. در حالی که گفته می شود دولت جو بایدن به دنبال «محدود کردن خطرات قریب الوقوع هوش مصنوعی و در عین حال کمک به توسعه» این فناوری است، آنان فاش کردند که دولت او توسعه هوش مصنوعی را به صورت یک میدان نبرد می بیند که ایالات متحده باید در آن به سرعت روند شکل گیری این فناوری را به دست بگیرد.

آنان به اذعان به این موضوع که آمریکا «خانه بسیاری از پیشروترین شرکت ها، فناوری ها و مغزهای متفکری است که انقلاب هوش مصنوعی را به پیش می برند»، در این مقاله می گویند که در واقع باید با همکاری سایر کشورهای سراسر جهان از «بازتاب یافتن بینش و ارزش های مشترک همه ما» در این فناوری اطمینان حاصل کرد. 

اما هیچ کشوری نمی تواند ارزش های آمریکایی که کاملاً مبتنی بر خودشیفتگی این کشور بنا شده، خود را شریک بداند. همان گونه که دولت بایدن و پیش از آن نیز دولت ترامپ به روشنی نشان داده اند، آمریکا تنها با بیان این مفاهیم به ظاهر عالی در تلاش برای پیشبرد برنامه های خود است و می خواهد دیگران را طعمه اهداف سلطه طلبانه این کشور کند. 

به همین دلیل نیز بلینکن و ریموندو پیشنهاد می کنند گروه 7 می تواند اقدام به تعیین یک قانون بین المللی برای به کار گیری هوشی مصنوعی توسط نهادهای خصوصی و دولت ها کند. آنان به این صورت وانمود می کنند که چنین اقدامی باعث محصور کردن فناوری هوش مصنوعی در میان دیوارهای بلند و یا استفاده مستقیم از این فناوری علیه دیگر کشورها نخواهد شد و مدعی هستند که آمریکا آماده تعامل با جهان در این زمینه است.  

آنان حتی با تأیید ضمنی انتقادات متوجه آمریکا در این رابطه، ادعا می کنند که ایالات متحده متعهد به استفاده از هوش مصنوعی در دولت و برنامه ریزی امور دولتی همراه با کشورهای در حال توسعه است که در میان آنها هند نقش اساسی دارد. جالب است که از چین نام نبرده اند. 

با این حال، چنین رویکردی باعث آشکارتر شدن این نکته می شود که اقدامات آمریکا برای در دست گرفتن مدیریت هوش مصنوعی نه در جهت جلوگیری از خطرات احتمالی هوش مصنوعی بلکه بخشی از تلاش های یکپارچه این کشور برای استفاده نظامی از این فناوری است.

این دو مقام دولت آمریکا به درستی می گویند «هوش مصنوعی قابلیت های هیجان انگیز برای بهبود زندگی مردم و حل کردن برخی از بزرگترین چالش های جهانی دارد» و «تنها با تمرکز مشترک، ابتکار و همکاری مشترک جامعه بین المللی می توان  مانع از خطرات امنیتی آن شد» اما تا زمانی که این همکاری های به راستی فراگیر نباشند همچنان این پرسش مطرح خواهد شد که هدف و نیت واشنگتن چیست؟