تعییر نسل ها و  گذشت زمان موجب شده تا  اکثر سازمان ها  خود را مجددا ارزیابی و اصلاح کنند.

اما سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) با ممانعت از هرگونه تفحث درون این سازمان، با مقدس خواند خویش، هرگونه انتقاد را سرکوب می کند. رسانه های غربی همواره این سازمان را یک ائتلاف «دفاعی» می نامند و این سازمان دخالتش در جنگ اوکراین را کتمان کرده و با مظلوم نمایی ، مدعی دروغین بی گناهی و نیازمندی به دفاع شده است.

معادله درگیری نیابتی ناتو و روسیه در اوکراین به شدت ناهمگون است. ناتو یک نهاد متشکل از  اقتصاد ۳۰ کشور است که حداقل 12 برابر بیشتر از روسیه هزینه خود را صرف خرید تجهیزات نظامی می کند .

به تازگی آندرس فوگ راسموسن، دبیرکل سابق ناتو دست از مظلوم نمایی برداشت و گفت: «پوتین می‌داند که ناتو 10 برابر بیشتر از روسیه هزینه می‌کند و ناتو می‌تواند روسیه را نابود و از نقشه محو کند». اینها اظهارات مدعیان صلح است .

ناتو علیرغم وعده عدم گسترش در سال 1990، در حال گسترش و نظامی شدن هر چه بیشتر است. این سازمان تمام وعده هایی که به میخائیل گورباچف آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی مبنی بر فراتر نرفتن حتی «یک اینچ» از مرز خود را داده بود زیر پا گذاشته است.

همه رهبران روسیه ، کارشناسان امنیتی برجسته و آگاه، سیاستمداران و سفرای سابق ایالات متحده در مسکو به گسترش ناتو اعتراض کرده اند و هیچ نظرسنجی در اوکراین نشان نداده است که اکثریت اوکراینی ها از عضویت در ناتو حمایت می کنند.

ینس استولتنبرگ، دبیرکل کنونی ناتو می گوید  "کشورها باید آزادانه شراکت امنیتی خود را انتخاب کنند. اما ناتو هرگز به اوکراین اجازه چنین نظرسنجی را نداد. ناتو از سال 1991، مغایر با تعهدات خویش در قبال روسیه در حال جلب نظر، تسلیح، تأمین مالی، ادغام و اقدام امنیتی برای عضویت اوکراین در این پیمان است.

ناتو که با ادعای بازدارندگی تشکیل شده بود، اکنون جنبه تهاجمی دارد و مغایر با ادعاهای خویش، در پی مقابله با منافع سایر کشورها در قلمرو خودشان است. تا حدی که این ائتلاف تهاجمی دست به ماشه سلاح های هسته ای برای مقابله با یک تهدید سایبری شود.

دنیای غرب و ائتلاف نظامی آن از منظر خود تهدیدها و چالش‌هایی را به دیگران دیکته می‌کند و چین را یک «چالش» می نامد زیرا منافع و ارزش‌های متفاوتی دارد.

اکنون کشورهای غربی بر پایه دشمن سازی و تسلیحات بیشتر ناتو دست از تعامل سازنده با جهان برداشته اند و چشم اندازی از آینده ای بهتر در کنار سایر کشورهای جهان ندارند.

از زمان تشکیل ناتو در سال 1949 تریلیون ها دلار از پول مالیات دهندگان در کشورهای عضو هدر رفت بدون اینکه احساس امنیت یا صلح تامین شود. ناتو که 8 درصد از جمعیت جهان را دارد ، 57 درصد از هزینه های نظامی جهان را به خود اختصاص داده است.

بنابراین، همه ما باهم می بایست برای امنیت مشترک، میانجیگری، حل و فصل درگیری های داخلی و همینطور برای سعادت مشترک جهانی با کمک گرفتن از خرد جمعی ، به راهبرد اساسی متناسب با اکثریت کشورهای جهان دست یابیم ‌.