بیست و سومین اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای که روز چهارم ژوئیه 2023 به میزبانی هند و بطور مجازی برگزار می شود، اهمیتی ویژه و مضاعف برای جمهوری اسلامی ایران دارد.

یکی از دستور کارهای مهم این دوره از نشست های سران سازمان همکاری شانگهای، تصویب عضویت کامل و دائم ایران است در این سازمان. بدین ترتیب، ایران که تا کنون رسما عضو ناظر این سازمان بوده، بعد از هند و پاکستان، به عضویت دائم سازمان همکاری شانگهای در خواهد آمد.

از آنجا که سازمان همکاری شانگهای در سال 1996 به عنوان یک سازمان اوراسیایی و میان دولتی برای تقویت همکاری های چندجانبه اقتصادی، امنیتی و سیاسی و با هدف ایجاد موازنه در برابر نفوذ آمریکا و ناتو در منطقه پایه گذاری شد، لذا اهداف و رویکردهای این سازمان، در مجموع همسو و هم جهت با اهداف و سیاست های جمهوری اسلامی ایران است و بطور طبیعی عضویت ایران به عنوان کشوری با ویژگی ها، توانمندی ها و پتانسیل های منحصر به فرد در منطقه در سازمان همکاری شانگهای ، بدون تردید یک پل همکاری برد-برد ایجاد خواهد کرد.

ایران به عنوان کشوری مستقل که همچون برخی دیگر اعضای کلیدی سازمان همکاری شانگهای نظیر چین و روسیه ، تحت تحریم های غیرقانونی و یکجانبه آمریکا قرار دارد و این تحریم ها، تنگناها و مشکلات اقتصادی و تجاری زیادی برای ایران بدنبال داشته، بدنبال آن است تا از طریق عضویت در سازمان های بین المللی و منطقه و گسترش همکاری های تجاری و اقتصادی با کشورهای همسو، ضمن افزایش مبادلات تجاری خود با کشورهای مختلف، از آثار تحریم های غیرقانونی آمریکا بکاهد .

از این رو عضویت ایران در یک نهاد اقتصادی و سیاسی قوی مثل سازمان همکاری شانگهای که چین از اعضا و پایه گذاران اصلی آن است، می تواند یک فرصت طلایی برای جمهوری اسلامی ایران باشد و متقابلا، یک امتیاز قابل توجه برای سازمان همکاری شانگهای خواهد بود.

ظرفیت ها و توانمندی های ویژه جمهوری اسلامی ایران از جمله ذخایر عظیم نفت و گاز، واقع شدن در جغرافیای منحصر به عنوان یک چهارراه تراتزیت در راهبردی ترین مسیر کریدور شرق به غرب و جنوب به شمال، و همچنین توانمندی های ثابت شده و غیرقابل انکار ایران به عنوان یک قدرت دفاعی برتر منطقه و نقش غیرقابل انکار آن در تقویت امنیت، صلح و ثبات منطقه از جمله نکات بسیار مهمی است که همه اعضای سازمان همکاری شانگهای بخوبی نسبت به آن واقف هستند و نقش و جایگاه ایران به عنوان قطب انرژی و عامل ثبات و امنیت منطقه را بخوبی درک می کنند.

علاوه بر این، چین به عنوان مبتکر طرح جهانی و عظیم کمربند-راه که توجه تمام کشورهای جهان را به خود جلب کرده، به خوبی و به درستی نسبت به ویژگی های ایران به عنوان شریک مسیر تاریخی "جاده ابریشم" برای توسعه طرح کمربند-راه آگاه است و برای گسترش این طرح عظیم اقتصادی و تجاری به سمت بازارهای خاورمیانه، آفریقا، مدیترانه و مغرب زمین، نگاه ویژه به مسیر ایران دارد.

جمهوری اسلامی ایران که جدا از روابطش با سازمان همکاری شانگهای، روابط و مناسباتی در هم تنیده و راهبردی با کشورهای عضو این سازمان از جمله چین و روسیه دارد، با ورود به جمع اعضای دائم این سازمان ، فرصت ها و زمینه های بیشتری برای همکاری های تجاری و اقتصادی با کشور های عضو بدست خواهد آورد. تقویت همکاری های تجاری و اقتصادی میان کشورهای منطقه، عملا به معنی تقویت مناسبات سیاسی و بهبود شرایط امنیت و ثبات منطقه خواهد بود.

از دیگر سو، کشورهای چین و روسیه به عنوان دو عضور کلیدی گروه اقتصادهای نوظهور جهان معروف به گروه "بریکس" به تمایل ایران برای عضویت در این گروه نیز چراغ سبز نشان داده اند. همراهی سه کشور چین، روسیه و ایران به عنوان سه شریک راهبردی در سازمان ها و گروهای بین المللی همسو نظیر سازمان همکاری شانگهای و بریکس، قدرت مضاعف اقتصادی و سیاسی را برای آنها بدنبال خواهد داشت.

این روزها که موضوع دلارزدایی و پایان دادن به سیطره دلار آمریکا در اقتصاد جهانی و مقابله با یکجانبه گرایی و ترویج چندجانبه گرایی در جهان بیش از هر زمان دیگر مطرح است و حتی کشورهایی کلیدی از دوردست ترین نقاط کره زمین از جمله کشورهای حوزه آمریکای لاتین به روند دلارزدایی از اقتصاد خود پیوسته اند، افزوده شدن به تعداد اعضای اثرگذار در سازمان هایی نظیر سازمان همکاری شانگهای و بریکس بدون تردید می تواند آنها را در تحقق اهداف شان از جمله مقابله با یکجانبه گرایی ها و برتری جویی های آمریکا، پایان دادن به عصر سیطره دلار و ایجاد واحدهای پولی جایگزین و تجارت عادلانه به پیش براند.

 نویسنده: محمدرضا منافی – کارشناس مسائل آسیا

مطالب نوشته شده در این مقاله برگرفته از نظرات شخصی نویسنده است و موضع رسمی بخش فارسی رادیو و تلویزیون مرکزی چین را منعکس نمی‌کند.