نمایندگان کشورهای در حال توسعه در نشست سران جهان برای پیمان تامین مالی نوین که به تازگی در پاریس برگزار شد، سیستم مالی بین المللی با محوریت بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را به عدم مراعات وظایف خود برای ارائه خدمات کافی به کشورهای در حال توسعه محکوم کردند و خواستار اصلاحات کامل این دو نهاد بین المللی شدند.

اما وضعیت شاید بدتر از موارد عنوان شده در مورد این دو نهاد در نشست مذکور باشد چرا که  بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در واقع به ابزارهای آمریکا برای حفظ سلطه مالی خود بر جهان تبدیل شده اند.

نه تنها مقرهای این دو نهاد در واشنگتن قرار دارد، بلکه با توجه به آرای حداکثری 85 درصدی برای تصویب لایحه در نهادهای فوق، آمریکا با تسلط بر سهم وزنی 16 درصدی برای رای دادن به لایحه در این دو نهاد، در واقع یگانه عضو هر دوی این نهاد است که حق وتو را به دست گرفته و این دو نهاد مالی را به ابزار خصوصی خود تبدیل کرده است.

مهم تر از آن،  آمریکا و دیگر کشورهای غربی  از طریق این دو نهاد مالی تبدیل به بزرگ ترین طلبکار بدهی های کشورهای در حال توسعه شده اند.

به عنوان مثال، در مورد کشورهای آفریقایی، نزدیک به 75 درصد طلبکاران کشورهای آفریقایی مؤسسات مالی چندجانبه و تجاری هستند و در عین حال از همین میزان نیز 70 درصد به بانک جهانی و صندوق بین المللی پول تعلق دارد؛ به عبارت دیگر، آمریکا و دیگر کشورهای غربی از طریق بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، دام بدهی را در مسیر کشورهای آفریقایی گسترده اند. با این حال، تمام این موارد نیز مانع از آن نشده که آنها چین را به عنوان عامل ایجاد بدهی‌های کشورهای آفریقایی محکوم کنند.

جای خوشنودی است که در این نشست سران، جامعه جهانی مشترکا به کنترل آمریکا بر سیستم مالی جهانی «نه» گفت و خواستار اصلاحات بانک جهانی و صندوق بین المللی پول شد و اکنون این امیدواری وجود دارد که در آینده نزدیک شاهد صورت گرفتن این اتفاقات باشیم.