نزدیک به 100 ژاپنی روز سه شنبه مقابل دفتر دولت منطقه‌ای فوکوشیما تجمع کردند تا صدای اعتراض شدید خود را به تخلیه آب آلوده به مواد رادیواکتیو نیروگاه برق هسته‌ای «فوکوشیما دایچی» در اقیانوس آرام به گوش مسئولان ژاپنی برسانند.

یکی از معترضان گفت: کوه‌ها و رودها هرگز به حالت قبل بازنخواهد گشت و مواد رادیواکتیو به آسانی از بین نخواهند رفت. اما در مقایسه با زندگی و عشق، این کشور پول را در اولویت قرار داده است!

«شرکت برق الکتریک توکیو» (TEPCO) به عنوان اپراتور نیروگاه فوکوشیما آزمایش تجهیزات تخلیه پساب آلوده به رادیواکتیور به اقیانوس آرام را از 12 ژوئن (22 خرداد) آغاز کرد است.

 پیش بینی می‌شود راه اندازی آزمایشی تاسیسات تخلیه فاضلاب هسته‌ای 26 ژوئن (5 تیر) پایان یابد. در طول این آزمایش به جای آب آلوده هسته‌ای از آب شیرین استفاده می‌شود که با آب دریا رقیق شده و از طریق یک تونل در دریا تخلیه می‌شود.

 به این ترتیب به نظر می‌رسد تخلیه پساب نیروگاه فوکوشیما به رهبری دولت ژاپن وارد شمارش معکوس خود شده است.

تعداد زیادی از گروه ‌های غیردولتی و سازمان ‌های زیست ‌محیطی در سراسر جهان با برگزاری فعالیت ‌هایی به طرح دولت ژاپن درباره تخلیه آب آلوده هسته ‌ای فوکوشیما به دریا اعتراض کردند.

از دو سال پیش که دولت ژاپن طرح تخلیه فاضلاب به دریا را اعلام کرد، موجی از مخالفت ‌ها و تردیدها یکی پس از دیگری  و هر کدام شدیدتر از دیگری به راه افتاد.

اما در مواجهه با مخالفت جامعه بین‌‌المللی، دولت ژاپن در شرایطی که آژانس بین ‌المللی انرژی اتمی گزارش ارزیابی منتشر نکرده است، اصرار دارد طرح تخلیه آب آلوده هسته‌ای به دریا را پیش برد.

با نگاه به جهان، هیچ سابقه‌ای برای تخلیه آب آلوده هسته‌‌ای به دریا وجود ندارد. حادثه هسته ‌ای فوکوشیما که در سال 2011 رخ داد، یکی از جدی ‌ترین حوادث هسته ‌ای تا به حال به نظر می‌‌رسد. بنا به ارزیابی اولیه، آب آلوده هسته ‌ای تولید شده حاوی بیش از 60 نوع رادیونوکلئید است. بسیاری از مطالعات نشان داده است که این مواد رادیواکتیو پس از تخلیه به دریا، محیط زیست دریایی را آلوده می ‌کند و از طریق زنجیره خوراک انباشته می‌‌شود و در نهایت به سلامت انسان و محیط زیست آسیب می ‌رساند.

اکنون نیروگاه اتمی فوکوشیما بیش از 1.3 میلیون تن آب آلوده هسته ‌ای ذخیره کرده و همچنان روزانه بیش از 100 تن آب آلوده تولید می ‌کند که زمان تخلیه آن 30 سال یا حتی بیشتر طول می کشد. درباره چگونگی برخورد با ذخایر عظیم آب‌ آلوده هسته ‌ای،

ژاپن گزینه ‌های دیگری مانند تزریق به لایه زمین، تخلیه بخار، تخلیه هیدروژن و دفن زیرزمینی دارد؛ اما این کشور برای صرفه ‌جویی مالی و کاهش دردسرها تصمیم گرفته که آب آلوده را مستقیما به دریا تخلیه کند.

تخلیه آب آلوده هسته ‌ای به هیچ وجه امر خصوصی مربوط به خود ژاپن نیست؛ بلکه یک «مسئله عمومی» مربوط به توسعه پایدار همه بشریت است. اقیانوس آرام نیز زباله ‌دانی برای فاضلاب ژاپن نیست؛ بلکه یک منبع عمومیست که بسیاری از کشورها برای بقا به آن متکی هستند. ژاپن نباید خودخواهانه اقدام کند.