اخیراً ایالات متحده بار دیگر در روابط خود با چین به طور متناقض عمل می کند: از یک سو، لوید آستین وزیر دفاع ایالات متحده در بیستمین «نشست شانگری-لا»  به چین حمله کرده و به موضوع تنگه تایوان و به اصطلاح " کشتیرانی آزاد" اشاره کرد و این درحالیست که ارتش آمریکا عبور ناوبری خود از تنگه تایوان را بزرگ نمایی کرده و چین را به خاطر رهگیری ناوبری آمریکا مورد انتقاد قرار داد. از سوی دیگر، دانیل کریتنبرینک، دستیار وزیر خارجه آمریکا در امور شرق آسیا و اقیانوس آرام، روز یکشنبه 4 ژوئن از چین بازدید کرد تا با پکن تماس برقرار کند.

آمریکا در حالی که دست به مهار و رویارویی زده، خواستار گفتگو و همکاری است. رفتار متناقض طرف آمریکایی منعکس کننده سیاست تحریف شده واشنگتن است. در شرایطی که ایالات متحده به اشتباه چین را به عنوان "بزرگترین رقیب استراتژیک خود" تلقی می کند، به اصطلاح "سیاست سخت با چین" به صحت سیاسی برای واشنگتن تبدیل شده است. تعداد کمی از سیاستمداران جرات ندارند مسئولیت تنش زدایی با چین را بپذیرند. آنها بیشتر از یک سو ظاهرا نشان می دهند که می خواهند با چین تماس برقرار کنند، ولی از سوی دیگر چین را وادار به پذیرش قواعد بازی ایالات متحده می کنند. در«نشست شانگری-لا»، ایالات متحده به تبلیغات به اصطلاح «تهدید چین» ادامه داد که نشان می‌دهد قوانین هژمونیک آمریکا تغییر نکرده و عملکرد استفاده از روابط چین و آمریکا به عنوان یک ابزار چانه‌زنی سیاسی نیز تغییر نکرده است.

با این حال، قدرت فعلی ایالات متحده با این وضعیت مطابقت ندارد. شرایط کنونی اقتصاد داخلی آمریکا پر از بحران است، دو حزب برای حل بحران بدهی مذاکره داشته اند اما مشکل را از ریشه حل نکرده اند. تحلیلگران خاطرنشان کردند که یکی از خواسته های مهم هیئت آمریکایی برای سفر به چین، مدیریت و کنترل بحران با محوریت بدهی آمریکا است. علاوه بر این، ایالات متحده همچنین نیاز به همکاری با چین در موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوایی، گسترش سلاح های هسته ای و درگیری های بین روسیه و اوکراین دارد.

می توان به وضوح دید که علت اصلی  مشکلات کنونی در روابط چین و آمریکا ناشی از درک نادرست ایالات متحده از استراتژی چین است. واشنگتن نباید انتظار داشته باشد که پکن در زمینه هایی که ایالات متحده به آن نیاز دارد همکاری کند، در حالی که منافع چین را نادیده می گیرد یا حتی به آن آسیب می رساند. حقایق ثابت کرده است که در برخورد با چین، ایالات متحده نباید هر کاری می خواهد انجام دهد. باید دوازده کلمه زیر را به خاطر داشته باشد: احترام متقابل، همزیستی مسالمت آمیز و همکاری برد-برد.