چند روز قبل نمایندگان چین در نشست عادی فصل بهار کمیته «تدابیر یارانه‌‌ای و جبرانیِ» سازمان تجارت جهانی از سیاست‌های یارانه‌ای و اقدامات ایالات متحده انتقاد کرده و خواستار این شدند که سازمان تجارت جهانی نظارت موثری را بر چنین اقدامات یارانه‌ای انجام دهد.

نمایندگان روسیه، مراکش و دیگر کشورها نیز نگرانی جدی خود را درباره عملکرد آمریکا در خصوص وضع تعرفه جبرانی بر کالاهای وارداتی ابراز داشتند.

ایالات متحده همواره مدعی رعایت «نظم بین‌المللی قانون محور» بوده اما در عمل و در حوزه تجارت جهانی، آمریکا به «بزرگترین مختل‌کننده» نظم بین‌المللی تبدیل شده است.

طی سال‌های اخیر آمریکا به منظور حفظ منافع خود در حوزه اقتصاد و تجارت نه تنها مشغول حمایت گرایی یکجانبه بوده بلکه مسائل اقتصادی و تجاری را سیاسی کرده و از آنها به عنوان سلاح استفاده نموده است. نمونه این رویکرد را می‌توان در به راه اندازی جنگ تجاری علیه بسیاری از کشورها از جمله چین ببینیم؛ رویکردی که باعث شد ضربه شدیدی بر نظم تجارت جهانی وارد شود.

جنگ تجاری که آمریکا به راه انداخت تهدیدی مخرب برای نظم اقتصاد بین‌الملل و سیستم تجاری چندجانبه ایجاد کرد. ایالات متحده علاوه بر تحریک جنگ تجاری علیه چین همچنین تعرفه‌هایی را بر هواپیماهای بزرگ غیرنظامی و محصولات کشاورزی اتحادیه اروپا وضع کرد. همچنین آمریکا تعرفه‌هایی را بر محصولات آلومینیومی کانادا وضع نمود.

تحت اصل «اول آمریکا»، ایالات متحده دیوارها و موانعی ساخت، به رویکرد جداسازی چسبید و سیاست‌های انحصاری گسترده و صنعتیِ تبعض آمیز به کار گرفت به گونه‌ای که تشکیل یک بخش منطقی از نیروی کار در صنایع جهانی را تضعیف کرد.

باید گفت نه تنها این رویکرد به توازن مجدد اقتصاد جهانی کنونی کمکی نخواهد کرد بلکه عدم توازن‌ جدیدی را در حوزه اقتصاد جهانی نیز به وجود خواهد آورد.

در شرایط حساسی که اقتصاد جهان با فشارهای عظیمی روبروست، ایالات متحده پوپولیسم اقتصادی و ضد جهانی سازی را در جهت کسب منافع خود در سراسر جهان ترویج نموده است. واشنگتن با این اقدامات به شکلی جدی به عملیات عادی زنجیره‌های صنعتی، زنجیره‌های تامین و زنجیره‌های ارزش جهان آسیب زده و رشد اقتصادی جهان را به زیر کشیده است.

آمریکای خودمحور در حال تضعیف نظم اقتصادی جهان، تشدید عدم تعادلِ اقتصادی جهان، کاهش رشد اقتصادی جهان و تحمیل فاجعه بر کل جهان است.

آمریکا با به راه انداختن جنگ تجاری و جنگ فناوری، به شکلی مصنوعی دیوارها و سدهایی ساخته و دیگران را مجبور به جداسازی کرده به گونه‌ای که به منافع آنها ضربه خواهد زد چرا که در صورت در کنار هم بودن است که می‌توان در شرایط نابسامانی و آشفتگی همکاری برد-برد داشت و این تنها راه خروج اقتصاد جهان از رکود است.

سیاستمداران آمریکایی ممکن است آرزوی تغییر دیدگاه، ترک رقابت گروهی و روی آوردن به همکاری تدریجی را در سر داشته باشند. با تقویت همکاری، ادغام بازارها و رعایت مقررات، کیک اقتصاد جهانی هر روز بزرگتر می‌شود و نهایتا منافع مشتریک نیز حداکثر خواهد شد.