مقامات ایالات متحده اخیرا خود را سریعا به آرژانتین رسانده و سعی در بر هم زدن روابط پکن و بوئنوس آیرس داشته‌اند.

«صفحه دوازدهم» نام رسانه‌ای آرژانتینی است که درباره هدف سفرهای متعدد مقامات واشنگتن نوشت:‌ آمریکا در حال تلاش برای تضعیف رابطه میان چین و آرژانتین است.

برخی رسانه‌ها تاکید کردند به نظر می‌رسد ایالات متحده در حال رصد مداوم همکاری چین با کشورهای آمریکای لاتین به ویژه آرژانتین است. این همکاری عادی بین چین و کشورهای آمریکای لاتین مانند خاری در چشم ایالات متحده باعث ناخشنودی آن شده است. اما چرا آمریکا اینگونه است؟

بر اساس نظر تحلیلگران رسانه‌های آرژانتینی، «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا پس از تکیه زدن بر صندلی کاخ سفید،‌ سیاستِ سرکوب و مهارِ چین «دونالد ترامپ» رئیس جمهور پیشین آمریکا را قویا به پیش برده و چشم دیدن توسعه چین در آمریکای لاتین یا جهان ندارد.

آرژانتین کشوری بزرگ در آمریکای لاتین است. طی سال‌های اخیر همکاری دوستانه بین چین و کشورهای این قاره روز به روز تعمیق یافته است. آرژانتین در فوریه 2022 به اولین کشور بزرگ آمریکای لاتین تبدیل شد که رسما به «ابتکار کمربند و جاده» پیوسته است. این یک همکاری عملگرایانه در میان کشورهای در حال توسعه محسوب می‌شود که نشان دهنده احترام متقابل، سود متقابل ونتایج برد-برد است.

با این وجود همکاری چین-آمریکای لاتین از نظر ایالات متحده چالشی برای منافع آن و تهدیدی علیه هژمونی آن محسوب شده به همین دلیل از هیچ تلاشی برای کارشکنی و تخریب این همکاری فروگذار نکرده است.

به مثالی درباره پروژه‌های انرژی هسته‌ای توجه کنیم. «آن گانزل» دستیار معاون امور امنیت بین‌الملل وزارت خارجه آمریکا در آوریل سال گذشته میلادی سرپرستی هیات دیدارکننده از آرژانتین را بر عهده داشت و بر فناوری ارائه شده توسط چین برای پروژه نیروگاه هسته‌ای موسوم به «آتوچا 3» دست گذاشت و مدعی شد «با عرف بین‌الملل همخوانی ندارد و مساله امنیتی در این خصوص وجود دارد».

این در حالی است که گزارش منتشره توسط شرکت نیروگاه هسته‌ای آرژانتین تصریح داشت چنین اتهاماتی «فاقد مبنای علمی» هستند.

«ایالات متحده چاقو را از گردش آرژانتین بر نداشت است»؛ این جمله‌ای است که در رسانه‌های آرژانتینی به آن اشاره شده و گواه دیگری دال بر آن است که «دکترین مونرو» هنوز هم در آنجا کارایی دارد.

پس از آنکه ایالات متحده در سال 1823 «دکترین مونرو» را مطرح کرد، آمریکای لاتین را به زور به عنوان حیاط خلوت خود تعیین و به کشورهای این منطقه اجازه نداد ارتباطی مستقل با جهان خارج داشته باشند.

حقایق نشان می‌دهد آمریکا هنوز در حال تلاش برای کنترل آمریکای لاتین است و قصد دارد این منطقه همچنان تامین کننده مواد خام، بازار کالاهای دامپینگ و مستعمره فرهنگی آن باشد.

اما در حال حاضر شرایط تغییر کرده و کشورهای آمریکای لاتین مایل به اتحاد، همکاری و توسعه هستند و صدای استقلال‌طلبی هر روز شدیدتر و شدیدتر به گوش ‌می‌رسد.

«نهمین نشست سران قاره آمریکا» ژوئن سال گذشته توسط ایالات متحده سازماندهی اما با بایکوت گسترده کشورهای آمریکای لاتین روبرو شد و بنا بر این نشستی تبدیل گشت که رهبران چند کشور اندک آمریکایی در آن شرکت کردند.

«هفتمین نشست جامعه کشورهای آمریکای لاتین و حوزه کارائیب» اقدام به صدور «بیانیه بوئنوس آیرس» کرد که در آن بر اجماع علیه مداخله خارجی و هژمونی تاکید شده بود.

«خوزه دلا کروز پورفیری دیاز موری» رئیس جمهور اسبق مکزیک در اواخر قرن نوزدهم گفته بود کشورش «از خدا بسیار دور و به آمریکا بسیار نزدیک است».

آنچه امروز در آمریکای لاتین در حال وقوع است در واقع موید دیدگاه رسانه‌‌های آرژانتینی است که می‌گویند «در لحظه‌ای که بازارهای نوظهور در حال تلاش برای توسعه هستند، آمریکای لاتین می‌تواند سرنوشت تاریخی نزدیکی بیش از حد به ایالات متحده را تغییر دهد».