بیست سال پیش آمریکا با یک «پودر لباسشویی» که کالین پاول وزیر خارجه سابق ایالات متحده در سازمان ملل به حاضران نشان داد و به بهانه ایجاد دموکراسی در عراق، با این کشور وارد جنگ شد. اما امروز پس از گذشت 20 سال این جنگ که به نام برقراری دموکراسی شکل گرفت، هنوز نتوانسته است مردم عراق را از یک محیط زندگی صلح آمیز، امن و باثبات برخوردار کند.

هرچقدر هم که ایالات متحده برای توجیه مشروعیت و قانونی بودن این جنگ تلاش می کند، بدیهی است که حضور آمریکا در عراق برای حفظ و گسترش نفوذ خود این کشور در منطقه صورت گرفت و بهایی که برای آن پرداخته شده، از دست رفتن رفاه عراقی ها و فرصت توسعه منطقه بود.

در این جنگ تا سال 2019 بیش از 300 هزار عراقی کشته شدند. به علاوه، امروز مردم عراق هنوز آب آشامیدنی و برق کافی ندارند و بیکاری در میان عراقی‌ها به 20 درصد رسیده است.

بدتر از آن، مداخله آمریکایی ها در عراق باعث افزایش تنش مداوم بین مذاهب و اقوام مختلف این کشور شد و بسیاری از جوانان عراقی را به دامن تروریسم سوق داد و به همین دلیل بود که داعش در مدتی کوتاه توانست به یک سازمان تروریستی قدرتمند در منطقه تبدیل شود.

با این حال آمریکا همچنان سعی دارد تا جهان را به مشروعیت حضور خود در عراق متقاعد کند. لوید آستین وزیر دفاع آمریکا در سفر اخیرش به عراق گفت ارتش آمریکا برای «حمایت از امنیت کل منطقه» همچنان در عراق می ماند.

همان طور که پیش از این ذکر شد، بدیهی است که آمریکا با شعار برقراری «دموکراسی» و در حقیقت برای گسترش نفوذ خود در منطقه جنگ عراق را آغاز کرد.

دموکراسی ارزش مشترک همه بشریت است، اما هیچ یک نظام های سیاسی برای همه کشورهای جهان مناسب نخواهند بود. دموکراتیک بودن و یا نبودن یک کشور باید توسط مردم آن انتخاب شود، نه توسط کشوری مانند ایالات متحده که خود را برتر از دیگران می داند.

همان طور که می دانیم کنگره عراق طرحی را تصویب کرده است که طبق آن جدول زمانی برای خروج کامل ارتش آمریکا از عراق تدوین می شود. این اقدام نشانگر اشتیاق مردم عراق برای رسیدن به خودکفایی در جهت انتخاب مسیر توسعه برای این کشور است. اکنون زمان آن رسیده که ارتش آمریکا به طور کامل از عراق خارج شود و عراق را به مردم این کشور پس دهد، چرا که یکی از کوچکترین شرطه های دموکراسی در عراق است و در صورت اعمال فشار خارجی یک دموکراسی واقعی در این کشور وجود نخواهد داشت.