امسال بیستمین سالگرد «انقلاب رز» در گرجستان است. اخیراً شورش‌های جدی در این کشور رخ داده است. تحلیلگران نگران هستند که ممکن است «انقلاب رنگی» دیگری در گرجستان رخ دهد و این کشور به اوکراین دوم تبدیل شود.

اخیرا معترضان گرجستانی پرچم‌های ایالات متحده، اتحادیه اروپا و اوکراین را به اهتزاز درآورده‌اند و چندین بار به پارلمان گرجستان هجوم بردند تا به «قانون مأموران خارجی» که قبلاً توسط پارلمان گرجستان تصویب شده بود اعتراض کنند.

اگرچه دولت و حزب حاکم گرجستان گفتند که این قانون بر اساس لایحه مشابهی در ایالات متحده طراحی شده، اما ایالات متحده که زمانی یورش به کنگره را «شورش» خوانده بود، علناً از معترضان حمایت و ادعا کرد که این لایحه «الهام گرفته شده از کرملین است» و دولت  و حزب حاکم گرجستان را به اعمال تحریم تهدید کرد.

پشت شورش‌های گرجستان، دست سیاه آمریکا دوباره ظاهر شده است که نمونه دیگری از سوء استفاده واشنگتن از صادرات به اصطلاح «دموکراسی» برای آسیب رساندن به جهان است. تحت کلاه برداری و اعمال فشار از سوی سیاستمداران و رسانه‌های آمریکایی، برخی کشورها کورکورانه «دموکراسی به سبک آمریکایی» را وارد کرده‌اند که نتیجه آن  ظهور پوپولیسم، ناآرامی اجتماعی و سایر پدیده‌های آشفته و کاهش شدید سطح رفاه مردم است.

این روند درسی تاثیرگذار و قابل توجه برای این کشورها محسوب می‌شود!

در واقع، ایالات متحده به زور «دموکراسی به سبک آمریکایی» را به سراسر جهان صادر کرده، صرف نظر از اینکه چگونه بسته بندی و قالب بندی شده باشد، بهانه‌ای برای توسعه‌طلبی خارجی، حفظ هژمونی و دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر است.

جنگ عراق یکی از نمونه‌های بارز آن است. در 20 مارس 2003، ایالات متحده بدون مجوز سازمان ملل و با تکیه بر اتهامات واهی به عراق حمله کرد. پس از آغاز جنگ توسط ایالات متحده، روزنامه «نیویورک تایمز» از این تجاوز به این شکل تجلیل کرد: «جنگ عراق مهمترین طرح آمریکا برای ترویج دموکراسی، آزادی و انقلاب آمریکا بعد از  "طرح مارشال" و یکی از بزرگ‌ترین کارهای آزمایشی آمریکا در خارج از کشور است».

اما واقعیت این است که این جنگ منجر به کشته شدن 200 تا 250 هزار غیرنظامی شد که بیش از 16 هزار نفر مستقیماً توسط ارتش ایالات متحده کشته شدند و بیش از یک میلیون نفر بی خانمان شدند. بمب‌های اورانیوم ضعیف شده ایالات متحده و سایر سلاح‌ها آلودگی رادیواکتیو را در عراق به جا گذاشته که می‌تواند برای چندین دهه ادامه داشته باشد.

جنگ 20 ساله در افغانستان که توسط ایالات متحده آغاز شد، افغانستان را نیز ویران کرده و معیشت مردم روز به روز بدتر می‌شود. «طارق حمید»، نویسنده عربستانی در روزنامه «میدل ایست تایمز» نوشت که ایالات متحده در افغانستان آشوب ایجاد کرده و «بهار عربی» را در خاورمیانه به راه انداخت، اما دموکراسی واقعی را به ارمغان نیاورد.

آیا واقعاً ترویج به اصطلاح «دموکراسی» و «آزادی» در ایالات متحده برای ترویج ارزش‌های عمومی جهانی است؟ در این رابطه «بیل کلینتون» رئیس جمهور اسبق آمریکا یک بار حقیقتی را گفت: «دفاع از آزادی و ترویج دموکراسی در جهان فقط بازتاب عمیق‌ترین ارزش‌های ما نیست. اینها برای منافع ملی ما اهمیت حیاتی دارند.»

اتفاقاً «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا هنگام اشاره به عملیات نظامی آمریکا در افغانستان نیز به صراحت اعتراف کرد: «ماموریت ما در افغانستان هرگز  کشورسازی نبوده است.»

دموکراسی واقعی به معنای برابری است، اما «دموکراسی آمریکایی» اصلاً برابری ندارد و مفهوم واقعی آن این است که «فقط کسانی که از من پیروی می‌کنند زنده می‌مانند و آن‌هایی که با من مخالفند هلاک می‌شوند».

هر کس از فرامین آمریکا سرپیچی کند، در سطح سبک، هدف محاصره، تحریم و شورش قرار خواهد گرفت و از زاویه سنگین هدف مداخله نظامی مستقیم و براندازی رژیم قرار می‌گیرد. بر اساس آمارهای موجود در کتاب «دموکراسی: مرگبارترین صادرات آمریکا» نوشته «ویلیام بلوم» نویسنده آمریکایی، از پایان جنگ جهانی دوم، ایالات متحده تلاش کرده بیش از 50 دولت خارجی را که اکثر آنها حاصل انتخابات بوده‌اند، سرنگون کند؛ بطور وحشیانه در انتخابات دموکراتیک  حداقل 30 کشور مداخله کرده و قصد داشته است بیش از 50 رهبر خارجی را ترور کند.

آمریکا با پوشش «دموکراسی» عمداً در امور داخلی سایر کشورها دخالت می‌کند و به تقابل میان اردوگاه‌ها دامن می‌زند، چنین رفتارهای سلطه‌جویانه و قلدرمابانه‌ای مدت‌های مدید مورد تنفر جامعه جهانی بوده است. حقایق بارها ثابت کرده است که نسخه موسوم به «دموکراسی» که توسط ایالات متحده تجویز می شود سمی است که به جهان آسیب می‌زند.