سنا و مجلس نمایندگان آمریکا اخیرا بدون هیچ رای منفی، پیش‌نویس «قانون منشاء کرونا 2023» را تصویب و دولت بایدن را ملزم ‌کردند تا اطلاعاتی درباره به اصطلاح «نشت کرونا از آزمایشگاه ووهان» را منتشر کند. به عبارت دیگر، کنگره آمریکا در حالیکه اصلا به شواهد قطعی دسترسی پیدا نکرده، نتیجه مساله منشاءیابی کرونا را مشخص کرده است.

هرچند همه می‌دانند دو حزب آمریکا در جنبه مخالفت با چین توافق نظر دارند اما واقعا در مقایسه با این کار یعنی تعیین نتیجه مساله علمی با رای‌گیری در کنگره آمریکا، واقعیت سیاسی‌تر دیگری وجود ندارد.

اجازه دهید به مساله منشاء کرونا بپردازیم. این درست که نخستین مورد کرونا در چین گزارش شد اما این امر به معنای منشاء بودن ووهان نیست. به علاوه، چین رویکرد بسیار هماهنگی نشان داده و اجازه داد تا کارشناسان سازمان بهداشت جهانی دو بار به ووهان برای انجام تحقیقات مشترک سفر کنند و نتیجه آنها هم این بود که مدارکی وجود ندارد تا ثابت کند ووهان منشاء کرونا باشد.

 اتفاقا این خود آمریکاست که رویکرد مخفی کردن منابع خود را نشان داده است. گرچه در سال 2019 در آمریکا یک سری رویدادهای مشکوک به داشتن ارتباط با ویروس کرونا رخ داده، اما ایالات متحده درخواست فراگیر در فضای مجازی برای گشایش درهای آزمایشگاه پایگاه نظامی «فورت دتریک» به بازرسان سازمان بهداشت جهانی را اصلا نادیده گرفت و به آن اهمیتی نداد.

از طریق تصویب «قانون منشاء کرونا 2023» می‌توانیم به یک مساله نگاه عمیق‌تری داشته باشیم و آن این است که چگونه باید به «دموکراسی» نگاه کنیم.

تصویب این طرح واقعا نشانگر «دموکراسی» آمریکا است چون همه سناتورها و نمایندگان آمریکا با چین مخالفند و چنین طرحی را تصویب کردند و «دموکراسی» اعمال شد، اما همان طور که در بالا ذکر شد، آیا این نوع «دموکراسی» لزوما به منزله درستی کار است؟

همین طور، با همین «دموکراسی»، کنگره آمریکا حامی جنگ افروزی دولت و تحریم علیه غیرنظامیان و پاره کردن برجام شده است. پس استفاد از آن لزوما به منزله زیبایی نیست.

لذا، موقعی که می شنوید آمریکا می‌گوید دموکراسی ما زیباست، باید عمیق‌تر بیاندیشم و فکر کنیم که واقعا نتیجه خوبی به ارمغان می‌آورد یا خیر؟