نشریه «گلوبال تایمز» با انتشار کاریکاتوری تحت عنوان «دولت ایالات متحده عمدا حادثه از ریل خارج شدن قطار سمی را بی اهمیت جلوه می‌دهد» به رویکرد کاخ سفید و رسانه‌های آمریکا اشاره کرده که با وجود خطرات محرز و آشکار این فاجعه زیست محیطی سعی دارند همه چیز را عادی جلوه دهند.

حدود 50 واگن قطار باری «نورفولک ساوثرن» شب سوم فوریه (14 بهمن) در روستای فلسطین شرقی که 4800  سکنه دارد و در نزدیکی مرز اوهایو-پنسیلوانیا واقع شده، به دلیل مشکل فنی محور یکی از واگن‌ها از ریل خارج شدند.

بر اساس اعلام «شورای ملی ایمنی حمل و نقل» که یک نهاد دولتی مسئول تحقیق درباره حوادث حمل و نقل غیرنظامی است، مجموعا 20 واگن مواد خطرناک در قطار مذکور وجود داشته که 10 تا از آنها از ریل خارج شده است.

پس از آنکه صدها ساکن آن منطقه خانه‌هایشان را تخلیه کردند، پرسنل امداد و نجات یک انتشار کنترل‌شده مواد شیمیایی را در ششم فوریه انجام دادند تا از انفجار احتمالی جلوگیری کنند اما گفته شد این عملیات باعث برخاستن دودهای سمی و کشنده به هوا شد.

تماس با وینیل کلرید باعث افزایش خطر ابتلا به یک نوع نادر سرطان کبد می‌شود و ابتلا به سرطان معمولی کبد، مغز، ریه، لیمفوما و سرطان خون را به همراه دارد.

اشتعال کنترل شده مواد سمی فوق همچنین باعث انتشار فسژن (گاز بیرنگ سمی) و کلرید هیدروژن می‌شود. فسژن یک گاز فوق العاده سمی است که می‌تواند باعث استفراغ و مشکلات تنفسی شود. از این گاز در جنگ جهانی اول به عنوان یک سلاح استفاده می‌شد.

هشتم فوریه گروهی از مقامات ایالتی، فدرال و محلی با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند «ساکنانی که خانه‌هایشان را در منطقه حادثه و اطراف آن تخلیه کرده بودند حالا می‌توانند با خیال راحت بازگردند.»

«سیل کاگیانو» متخصص مواد خطرناک و سمی می‌گوید از اینکه فورا به مردم اعلام کردند می‌توانند به خانه‌هایشان بازگردند تعجب کردم.

مردم در شبکه‌های اجتماعی تصاویر ماهی‌ها و قورباغه‌های تلف‌شده در رودخانه‌های محلی را به اشتراک گذاشته و تصاویر مرغ، سگ و روباه‌های تلف‌شده نیز مشاهده شده است.

به نوشته روزنامه بریتانیایی «گاردین»، حادثه از ریل خارج شدن و انفجار قطار در اوهایو نقص‌های بزرگ و جدی در سیستم ریلی ایالات متحده را آشکار ساخت.

تقریباً تمام رسانه‌ها به این حادثه پرداخته و از نظر شدت آتش‌سوزی آن را پوشش دادند اما به نظر می‌رسد نکته‌ای که در این میان کمتر به آن توجه شد و احتمالاً عمداً از سوی رسانه‌های جریان اصلی ایالات متحده مورد توجه قرار نگرفت، فاجعه‌بار بودن انفجار مواد سمی فوق برای محیط زیست است.

«جیمز ملویل» فعال رسانه‌ای اهل بریتانیا در صفحه توئیتر خود نوشت: کشیدن دیوار سکوت اطراف این فاجعه محیط زیستی و بهداشت عمومی قطعاً شرم‌آور است.