نشریه چینی «گلوبال تایمز» سیزدهم فوریه (24 بهمن) با انتشار تفسیری نوشت برخی رسانه‌های آمریکایی و غربی ناخرسندی خود از تبادلات چین-ایران را نشان داده، تقابل رابطه بین چین و ایران با ایالات متحده را بزرگنمایی کرده و مدعی شدند همکاری میان دو طرف تلاش‌های آمریکا برای منزوی ساختن ایران را تضعیف خواهد کرد.

چنین تفکر جمع صفری هم غیرمنطقی است و هم سلطه‌جویانه. چین و ایران نیازی به اقدام طبق حالت چهره آنها [غربی‌ها] ندارند و حتی بسیار غیرمحتمل است که دو طرف بخاطر اینکه برخی ناخشنود هستند، روابط خود را کاهش دهند.

«سیدابراهیم رئیسی» رئیس جمهور ایران از 14 تا 16 فوریه (25 تا 27 بهمن) طی دیداری رسمی در چین حضور خواهد داشت. این سفر برای هم چین و هم ایران بسیار مهم است. پیش‌بینی می‌شود طی سفر رئیسی به چین دو طرف چندین سند را برای تداوم تعمیق و گسترش مشارکت راهبردی جامع میان دو کشور به امضاء برسانند.

چین و ایران به عنوان دو تمدن باستانی در قاره آسیا هم اکنون قدرت‌های صنعتی و تولیدکنندگان انرژی هستند. دو کشور به شکل قابل توجهی از نظر اقتصادی مکمل یکدیگرند و هر دو تمایل بالایی برای توسعه دارند.

نیازهای توسعه دو کشور در بسیاری زمینه‌ها به شکل زیادی با هم همپوشانی دارد. چین سالهاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و ایران یکی از مهم‌ترین بازارهای چین برای بستن پروژه‌های خارجی، فروش کامل تجهیزات و صادرات فناوری محسوب می‌شود.

در عین حال، ایران کشوری مهم در روند ساخت مشترک و با کیفیت بالای ابتکار «کمربند و جاده» تلقی می‌شود و از سوی دیگر چین یکی از شرکای هدف رویکرد «نگاه به شرق» است و دو طرف ظرفیت بالایی برای همکاری در آینده دارند.

توسعه روابط چین-ایران یک نیرو محرکه درونی قدرتمند دارد. می‌توان گفت سفر رئیسی به چین بسیار طبیعی و واقعی است. با این وجود، به دلیل اینکه ایران هنوز تحت تحریم‌های شدید آمریکا قرار دارد و چین هدف اصلی سرکوب راهبردی ایالات متحده است، برخی افکار عمومی آمریکایی و غربی با کوته فکری دیدگاه ناخوشایندی در قبل مبادلات چین-ایران دارند و در خصوص مناسبات میان چین و ایران و ایالات متحده اغراق می‌کنند. آنها با خصومت ورزی مدعی‌اند همکاری میان دو طرف تلاش‌های ایالات متحده برای انزوای ایران را تضعیف خواهد ساخت. این طرز تفکر مجموع صفر هم غیرمنطقی و هم سلطه‌جویانه است.

چین و ایران نیازی به اقدام طبق حالت چهره آنها [غربی‌ها] ندارند و حتی بسیار غیرمحتمل است که دو طرف بخاطر اینکه برخی ناخشنود هستند، روابط خود را کاهش دهند.

در واقع، بسیاری از دستاوردهای همکاری چین-ایران طی سال‌های گذشته به این دلیل حاصل شده که دو طرف بر مداخله و خرابکاری ایالات متحده فائق آمده‌اند.

ممکن است بهبود این وضعیت در کوتاه مدت دشوار باشد اما خارج از بلوک آمریکا-غرب و محافل آن، فضا و ظرفیت برای همکاری سودمند متقابل و برد-برد میان کشورها از جمله چین و ایران، بسیار عظیم است و این امر با مداخله نیروهای سیاسی آمریکایی و غربی متوقف نخواهد شد.

در این زمینه، تعمیق همکاری بین چین و ایران نیز ویژگی‌های ضد هژمونی و ضد ارعاب را دارد. هر دو کشور پایبند به یک سیاست خارجی مستقل هستند، معتقد به اصل عدم مداخله در امور داخلی دیگر کشورها هستند و منافع مشترک کشورهای در حال توسعه را حفاظت می‌کنند.

این دیدگاه منجره به ارتقاء چندقطبی‌گرایی و توسعه متنوع جهان می‌شود و مطابق با روند عمومی زمان‌هاست. اگر کسی احساس می‌کند طی این روند «هدف قرار گرفته» آنگاه باید اول بیاندیشد که از خودخواهی زیادی برخوردار است یا خیر.

جهان امروز دستخوش تغییرات بزرگی است که طی یک قرن اخیر بی سابقه بوده است. ساختار بین‌الملل تحت تلاش‌های واشنگتن در حال چند پاره شدن و سازماندهی مجدد است و این روند منحوس یارگیری و گروه‌سازی دوباره ظهور یافته است.

این روند جهان غیرغربی را در وضعیتی دشوار قرار داده و دوباره ما را با یک انتخاب تاریخی روبرو خواهد ساخت. نظام بین‌المللی موجود که تحت سلطه آمریکاست برای ارعاب و استثمار کشورهای در حال توسعه و نوظهور طراحی شده است.

نظام بین‌الملل که بی شک یک چالش بزرگ برای جهان غیرغرب محسوب می‌شود باید یک نیروی مشترک برای مقاومت در برابر سلطه آمریکا تشکیل دهد. بسیاری از کشورهای در حال توسعه طی جنگ سرد از پیوستن به اردوگاه غرب اجتناب کرده و «جنبش عدم تعهد» را ایجاد نمودند؛ آنها در این اجتماع به دنبال هدف و اصل استقلال، خودکفایی و عدم گروه بندی بودند.

امروز دو سوم اعضای سازمان ملل عضو جنبش عدم تعهد هستند و حدود 55 درصد جمعیت جهان در کشورهای این جنبش زندگی می‌کنند. این یک نیروی اصلی در سیاست‌های بین‌الملل است که عمدا از سوی افکار عمومی آمریکا و غرب نادیده گرفته می‌شود. چین یک شریک طبیعیِ جنبش عدم تعهد است و همواره هدفی مشترک با شمار کثیری از کشورهای در حال توسعه داشته است.  

چین با پایبندی به مفهموم صحیح عدالت و منافع، توسعه سیستم حکمرانی جهانی در جهتی منصفانه و معقولانه‌تر را ترویج کرده است.

برخی رسانه‌های آمریکایی و غربی در خصوص سفر رئیسی به چین اینگونه تفسیر کردند که چین و ایران به گرمی همدیگر را در آغوش گرفته‌اند. طبیعی است هر چه در آینه زنگار گرفته غربی‌ها دیده شود طبیعتا تصویر مطلوبی ارائه نمی‌دهد.

در پایان باید گفت ما از سفر آقای رئیسی به چین استقبال می‌کنیم و به دنبال سطح بالاتری ا روابط چین-ایران هستیم.