با نزدیک شدن شب، آشپزخانه دامینگول کوهایپ شلوغتر شد و پر بود از صدای خرد کردن، آتشی که می سوخت و آبی که می جوشید. در خارج از آشپزخانه چندین چادر سنتی به سبک قزاقستانی وجود دارد که در آن افراد مشتاقانه منتظر سروغذاهای لذیذ هستند.

دامینگول کوهایپ، که یک کسب و کار کشاورزی در روستای آکووتکل در شهرستان فوهای، در شمال غربی منطقه خودمختار شین جیانگ اویغور چین اداره می‌کند، گفت: «این غذای منحصر به فرد، آبگوشتی بود که با دو خوراک محلی تهیه می‌شد - ماهی آب شیرین از دریاچه اولونغور و بره‌ای که توسط گله‌داران محلی پرورش داده می‌شد.»

فوهای در منطقه آلتای که بزرگترین مراکز پرورش ماهی طبیعی در شمال شین جیانگ است، سنت ماهیگیری زمستانی خود را در سال 2005 به جشنواره گردشگری تبدیل کرد که شامل نمایش های ماهیگیری روی یخ، ورزش های یخ و برف و سایر فعالیت ها بود.

این ابتکار به صنعت گردشگری محلی نشاط بخشیده است، به ویژه در فصل زمستان، یک گردشگری سنتی خارج از فصل دایر می شود. تعداد زیادی از کشاورزان و گله داران محلی به شغل های موجود در بخش گردشگری یخ و برف روی آورده اند.

عادل بک عبیدالله، رئیس دولت شهرستان فوهای، گفت که این شهرستان اکنون بیش از 120 مزرعه برای اقامت دارد و بیش از 2000 فرصت شغلی را فراهم می کند. او همچنین گفت که این شهرستان برای توسعه یکپارچه دامپروری، کشاورزی، و صنایع گردشگری یخ و برف تلاش می کند.

دامینگول کوهایپ با گذشت 6 سال از شروع کارش، به استقبال زمستان شلوغ دیگری می رود. این زن 52 ساله می گوید: «از ابتدای آذرماه گذشته سفارش های غذای بیشتری دریافت می کنیم، این روزها حتی کمی دست تنها شده ایم.»

چین اخیراً یک دستورالعمل بلندمدت در مورد گسترش تقاضای داخلی منتشر کرده است که بر افزایش درآمد ساکنان روستایی این کشور از طریق اقداماتی از جمله توسعه کشاورزی تفریحی، گردشگری روستایی و درآمدزایی از محل اجاره اقامتگاه تاکید می‌کند.

روستای توانکیسو بولاک در شهرستان ونسو، در منطقه آق سو، به واسطه اطمینان از چشم انداز این صنعت، توانست با تبدیل زمین های کشاورزی خود به پیست های یخی در طول فصل زمستان، از فرصت گردشگری یخ و برف استفاده کند.

در سال‌های گذشته، متینیاز داوود، کشاورز اهل توانکیسو بولاک، در زمستان کار پاره وقت انجام می‌داد، به این امید که بتواند مقداری پول دربیاورد. حالا او در یک پیست یخ، بلیط فروش شده است و در کنار آن دکه باربیکیو دارد.

او در این زمینه گفت: «من می توانم روزی 500 یوان (حدود 74 دلار آمریکا) در دکه باربیکیو به علاوه 2000 یوان در ماه به عنوان فروشنده بلیت دربیاورم.»

روستاهای دیگر در آق سو نیز از این روند پیروی کردند. زمین‌های کشاورزی تبدیل شده به پیست یخ به تنهایی بیش از 3800 فرصت شغلی را در سراسر منطقه ایجاد کرده است.

اگرچه مناطق جنوبی شین جیانگ از نظر منابع یخ و برف در مقایسه با بخش‌های شمالی نسبتا ضعیف است، اما این منطقه نیز شاهد ظهور استراحتگاه‌های یخ و برف بوده و تفریحات زمستانی راحت‌تر و متنوع‌تری را برای ساکنان فراهم می‌کند.

از آنجایی که گردشگری یخ و برف فرصت های بیشتری را به ارمغان می آورد، زمستان دیگر فصل تاریکی برای متینیاز داوود نیست. او می گوید: «روستای ما حتی در روزهای سرد هم شلوغ است.»