آمریکا دوست دارد خودش را کشوری استثنایی معرفی کند و خود را به ویژه در زمینه آزادی و دموکراسی، چراغ راهنما و الگویی برای کل جهان می داند. با همین طرز فکر است که واشنگتن مدعی است که این حق را دارد که کل جهان را به شکل خود بازسازی کند و به شیوه ای تهاجمی ایدئولوژی های خود را در خارج از این کشور تبلیغ نماید. آمریکا به شکل یک کشور هژمونیک و سلطه جو در آمده است که در مسیر سلطه بر جهان تلاش می کند.

سؤال اینجاست که آیا آمریکا به اندازه ای که ادعا می کند، عالی است؟

در پاسخ باید گفت که با نگاهی به واقعیت های موجود مشخص می شود که اینطور نیست. این کشور شاید امتیازاتی سزاوار تقدیر داشته باشد اما این بدان معنا نیست که واقعیت های سیاسی نامطلوب آن نیز باید بی قید و شرط به سایر نقاط جهان صادر گردد.

اخیرا 9 کشور دنیا به مسافرانی که مقصدشان آمریکاست، به دلیل خشونت رو به رشد در این کشور هشدار داده اند. این کشورها همان متحدان نزدیک و همسایگان واشنگتن هستند.

در هشدار مسافرتی وزارت خارجه انگلیس آمده است: «حوادث کشتارهای جمعی ممکن است اتفاق بیفتد اما درصد بسیار کمی از مرگ و میرهای مرتبط با قتل را تشکیل می دهند». آلمان نیز با صدور پیامی مشابه تذکر داده است که: «دسترسی به سلاح در آمریکا آسان است و همین امر باعث استفاده رو به رشد سلاح و کشتارهای گاه و بی گاه می شود. تعداد اسلحه و مهمات خریداری شده در طول بحران کووید-19 به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرده است».

در مقایسه با هشدار این کشورها، ژاپن در توصیه به شهروندان مقیم خود در آمریکا پیامی صادر کرد و نوشت: «مهم است که بدانیم وضعیت امنیتی آمریکا و ژاپن با یکدیگر بسیار متفاوت است و بدانیم که قربانیان کدام نوع جنایت در کدام مناطق بیشتر در معرض خطرند. یکی از نگرانی های مهم امنیتی در آمریکا، جنایت اسلحه است».

این نوع جملات در متن تمام پیام های هشدار مسافرتی کشورها به آمریکا تکرار شده اند. بدیهی است که آمریکا با جنایات اسلحه دست به گریبان است و کشتارهای جمعی در این کشور به یک تراژدی رایج تبدیل شده اند و با وجود تمامی این مشکلات،‌ به نظر نمی رسد که سیستم سیاسی آمریکا جوابی برای آنها داشته باشد.

متمم دوم قانون اساسی آمریکا که با عنوان «حق حمل اسلحه» شناخته می شود، به جنبه جدایی ناپذیری از استثناگرایی آمریکایی تبدیل شده است. دیرپایی این اصلاحیه و تعصب سیاسی متصل به آن، باعث شده است که هر گونه پیشرفت در کنترل سلاح در این کشور تقریبا غیرممکن گردد. از طرف دیگر، سایر مشکلات موجود در آمریکا مانند نابرابری عمیق ثروت و فقر شهری، به جنایات مرتبط با سلاح دامن زده اند.

آمریکا شاید کشوری استثنائی باشد ولی از جنبه های منفی!

اعتبار آمریکا در شرایطی که جهان در اغلب اوقات در معرض واقعیت های دوست نداشتنی زندگی آمریکایی قرار می گیرد، کاهش می یابد و کمرنگ می شود.

با این اوصاف آیا سیستم سیاسی آمریکا واقعا یک الگوست؟