«امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه دوم دسامبر (11 آذر) سفر سه روزه خود به ایالات متحده را پایان داد. ماکرون که مهارت خوبی در میانجیگری دارد این بار به آمریکا رفت تا از بایدن در خصوص «قانون کاهش تورم» برای شرکت‌های اروپایی معافیت بگیرد. اما در پایان هیچ چیز عایدش نشد و با این اوصاف، رابطه ایالات متحده-اروپا باید به سوی ناامیدی بیشتر به پیش برود. 
البته آمریکا برای استقبال از فرانسه به عنوان «قدیمی‌ترین» متحد ایالات متحده تلاش‌های زیادی کرد تا این وجهه حفظ شود؛ ماکرون و همسرش را با هتل لوکس و بزرگتر از کاخ سفید «Blair Palace» سرگرم کردند...با این همه مهم نیست که ضیافت چقدر باشکوه باشد، مهم نیست چقدر گرم و صمیمانه برخورد شود، مهم این است که اینها نمی‌تواند ناسازگاری و عدم توافق دو طرف را پنهان کند.
سفر ماکرون به ایالات متحده این بار یک سفر رسمی معمولی بود اما در واقع او با این سفر به دنبال عدالت بود. «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا در آگوست امسال «قانون کاهش تورم» را امضاء و حجم زیادی از مشوق‌ها از جمله یارانه سنگین برای ارتقاء تولید و کاربرد خودروهای برقی و دیگر فناوری‌های سبز در ایالات متحده را رونمایی کرد.
این قانون باعث برانگیخته شدن نارضایتی گسترده‌ای در میان کشورهای اروپایی شد. آنها معتقدند این قانون حاوی سیاست‌های حمایت‌گرایانه تجاری است، مقررات سازمان تجارت جهانی را نقض می‌کند، باعث تشدید کاهش تولید صنعتی اروپا می‌شود و شرکت‌های اروپایی را مجبور به انتقال خط تولید خود به خاک ایالات متحده می‌کند.
ماکرون در روز اول سفرش به آمریکا با تمام قوا از قانون کاهش تورم انتقاد و از آن به عنوان «تهاجم بزرگ» به شرکت‌های اروپایی یاد کرد و گفت که بسیاری از مشاغل در فرانسه و اروپا با خطر نابودی روبرو هستند. ماکرون همچنین گفت فرانسه می‌خواهد آمریکا به پاریس «به عنوان یک دوست خوب احترام بگذارد» و از هماهنگی اقتصادی بیشتری در دو سوی اقیانوس اطلس حمایت کند. 
بایدن در مواجهه با این درخواست ماکرون گفت آمریکا نیازی نمی‌بیند از اروپا عذرخواهی کند اما می‌تواند «تدابیر خاصی» انجام دهد. او دقیقا نگفت منظورش از این تدابیر خاص چیست!
برخی رسانه‌های آلمانی نوشتند آمریکا وقتی قرار است مشکلات مرتبط با منافع اقتصادی خود را حل کند، اولین گزینه‌اش خودش است و اروپایی‌ها باید درک روشنی از این رویکرد داشته باشند.
اروپا مدت‌های مدید است که این موضوع را عمیقا احساس کرده است. از زمان وقوع درگیری روسیه-اوکراین، اروپا به دلیل تحریم‌های پی در پی آمریکا علیه روسیه با بحران عظیم انرژی مواجه شده است. آمریکا که متحد اروپا شناخته می‌شود از این فرصت استفاده کرده و قیمت‌ها را بالا برده و از این وضعیت سود می‌برد. در حال حاضر، اروپایی‌ها در حال خریدن گاز مایع از آمریکا آن هم چهار برابر بیشتر از قیمت داخل آمریکا هستند. 
در عین حال، بانک مرکزی اروپا تحت فشار افزایش شدید نرخ بهره بانک مرکزی آمریکا نیز قرار دارد. اروپا در میانه بحران‌های چندگانه با تهدیدهای بزرگی علیه صنعت، اشتغال و فرار سرمایه به ایالات متحده روبروست.
این بار، دولت بایدن 500 هزار دلار برای اولین ضیافت رسمی برای ماکرون خرج کرد. این اقدام بایدن علاوه بر دلجویی نوعی تقاضا نیز، است. ایالات متحده به اروپا برای هماهنگی و همکاری در خصوص مساله روسیه-اوکراین نیاز دارد و این هماهنگی در خصوص مواجهه با «رقابت» با چین نیز نیاز است. 
این رویکرد به مثابه مکیدن خون اروپا در عین مجبور ساختن آن به خدمت به هژمونی آمریکا است. برای ماکرون و سران اروپا این ضیافت مجلل در کاخ سفید بسیار تلخ‌ است چرا که کاخ لیزه چند روز قبل میزبان شرکت‌های زیادی بود تا آنها را متقاعد به ماندن در اروپا کند. 
واقعیت این است که ایالات متحده هیچ گاه اروپا را متحد خود تلقی نکرده بلکه سپر بلای خود دانسته که به وسیله آن هم هژمونی آمریکا حفظ می‌شود و هم اینکه اروپا در نقش قلدری است که از منافع واشنگتن محافظت می‌کند.
پیش از سفر ماکرون به ایالات متحده یک نشریه آمریکایی پیش بینی کرده بود اگر آمریکا نتواند با طرف فرانسوی بر سر اختلاف یارانه‌های تجاری میان واشنگتن و اروپا به مصالحه دست یابد، وقوع یک جنگ تجاری ترانس آتلانتیک اجتناب ناپذیر خواهد بود. 
از حضور شرکت‌های اروپایی در کاخ الیزه  گرفته تا ضیافت بزرگ بایدن برای ماکرون در کاخ سفید، اروپا باید چشمانش را کاملا باز کند تا نیات ایالات متحده را ببیند و روند استقلال راهبردی از آمریکا را یک لحظه هم متوقف نکند.