نتخابات میان‌دوره‌ای کنگره ایالات متحده هشتم نوامبر (۱۷ آبان) رسما برگزار شد.

نتایج اولیه نشان می‌دهد حزب دموکرات به احتمال زیاد اکثریت کرسی‌های مجلس نمایندگان را از دست خواهد داد و انتخابات سنا در حال حاضر در یک بن بست گیر کرده است. تحلیلگران به طور کلی معتقدند که در دو سال آینده، «جو بایدن» به یک رئیس جمهور «اردک لنگ» تبدیل خواهد شد.

در واقع مهم نیست چه کسی در انتخابات آمریکا می‌برد یا می بازد و این برای بسیاری از کشورها تفاوتی نمی‌کند. به عنوان مثال در خصوص ایران، بایدن بارها در زمان مبارزات انتخاباتی و پس از ورود به کاخ سفید گفت که می‌خواهد به برجام برگردد، اما اکنون که تقریبا نیمی از دوره ماموریتش گذشته، در مورد توافق هسته‌ای «فقط صدای پله ها به گوش می‌رسد و اما کسی پایین نمی آید.»

 برای چین نیز فرق نمی‌کند زیرا تعرفه‌های اعمال شده از سوی دولت ترامپ بر چین هنوز از سوی دولت بایدن به عنوان ابزاری برای اعمال فشار علیه چین به ارث برده شده؛ مساله‌ای که یکی از دلایل تورم بالا و متعاقب آن از عوامل کلیدی شکست احتمالی دموکرات‌ها محسوب می‌شود.علاوه بر این، برخی از مقامات دولت فعلی آمریکا همچنان دروغ‌های شاخدار «مایک پمپئو» وزیرخارجه سابق آمریکا درباره شین جیانگ را  تکرار می‌کنند.

در واقع برگزاری انتخابات میان دوره‌ای به ظاهر سرزنده و پر شور و حال، چیزی را برای رای دهندگان آمریکایی نیز تغییر نخواهد داد، زیرا فقط یک بازی سیاسی به نفع سیاستمداران است.

«ماریو کاولو»، پژوهشگر ارشد اتاق فکر جهانی شدن آمریکا، به تازگی در روزنامه «چاینا دیلی» در مقاله‌ای نوشت: «قبل از اینکه رای دهندگان رای گرانبهایی بدهند، آن نامزدها هر کاری که ممکن است انجام خواهند داد تا مردم احساس خوبی داشته باشند. با این حال هنگامی که رای دهندگان از پای صندوق رای کنار می‌روند، لابی‌ها میلیون‌ها دلار به نامزدهای سناتوری که به تازگی رای آورده، تحویل می دهند؛ تنها شرط آنها این است که قانون جدید را برای تامین سود شرکت های آنها جلو ببرند. این بده بستان رای گیری را بی ارزش می‌کند. اما غم انگیزتر این است که رای دهندگان نمی‌توانند حتی مانع از وقوع چنین رویدادهایی شوند.

بر اساس یک نظرسنجی شرکت تحقیقاتی ادیسون در مورد رای دهندگان آمریکایی که به تازگی در انتخابات میان دوره‌ای رای دادند، بیش از ۷۰ درصد رای دهندگان آمریکایی از وضعیت موجود در این کشور ناراضی هستند و حدود ۳۰ درصد از وضعیت این کشور عصبانی هستند. حدود ۳۰ درصد رای دهندگان تورم را نگرانی اصلی خود در هنگام رای گیری ذکر کردند. رای دهندگان آمریکایی عموماً نسبت به اقتصاد بدبین هستند.

باید گفت گرچه شرایط اقتصادی آمریکا شرایط نامطلوبی دارد اما این باعث نمی‌شود این انتخابات از حیث هزینه‌ها نسبت به انتخابات قبلی رکودشکنی نکند.

بر اساس آمار وب گاه «راز باز» در آمریکا، انتظار می‌رود هزینه تجمعی انتخابات فدرال و ایالتی در سال ۲۰۲۲ از ۱۶٫۷ میلیارد دلار تجاوز کند که به مراتب بالاتر از رکورد ۷٫۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ است و «گران ترین» انتخابات میان دوره ای در تاریخ آمریکا محسوب می‌شود. آمارهای دیگر نشان می‌دهد که تا ۳۱ اکتبر، گروه‌های لابی حدود ۱٫۹ میلیارد دلار برای نفوذ در انتخابات فدرال هزینه کرده‌اند و میلیاردرهای آمریکایی رکورد نوشتن ۸۸۰ میلیون دلار چک برای انتخابات میان دوره‌ای امسال را ثبت کرده‌اند و مبلغ هزینه‌کرد «جورج سوروس» سرمایه‌گذار مشهور آمریکایی به تنهایی به ۱۲۸ میلیون دلاررسیده  است.

هزینه‌های هنگفت انتخاباتی در مقایسه با گذشته نتیجه تشدید تنش‌های حزبی در ایالات متحده است.هر چه سیاست آمریکا قطبی‌تر شود، مبارزات شدیدتر و تمایل سازش بین دو حزب کمتر می‌شود. نتیجه این می‌شود که پول‌های سیاسی داد و ستد شده سر به فلک می‌کشند، گروه‌های ذینفع و سیاستمداران آنها به قدرت می‌رسند، نامزدهای پیروز نمی‌توانند به خواسته‌های مردم پاسخ دهند، چند سال بعد کنار می‌روند و به این ترتیب چرخه معیوب همیشگی تکرار می‌شود.

دموکراسی حق همه مردم است نه امتیاز انحصاری ثروتمندان. برخی از سیاستمداران و رسانه‌های غربی اغلب به دموکراسی به سبک چینی انتقاد می‌کنند. با این حال، آنها مهم‌ترین نکته را نادیده می‌گیرند، یعنی این که حزب حاکم چین واقعا معیشت مردم را بهبود بخشیده و دموکراسی چینی مردم‌سالار کارآمد است؛ در حالیکه دموکراسی به سبک آمریکایی شاید شیک و فانتزی به نظر برسد، اما این فقط یک بازی پول است که تنها معدودی از ثروتمندان می‌توانند بازی کنند.